1 τι ουν ερουμεν? επιμενωμεν τη αμαρτια, ινα η χαρισ πλεοναση? 2 μη γενοιτο! οιτινεσ απεθανομεν τη αμαρτια, πωσ ετι ζησομεν εν αυτη? 3 η αγνοειτε οτι οσοι εβαπτισθημεν εισ χ̅ν̅ ι̅ν̅, εισ τον θανατον αυτου εβαπτισθημεν? 4 συνεταφημεν ουν αυτω δια του βαπτισματοσ εισ τον θανατον, ινα ωσπερ ηγερθη χ̅σ̅ εκ νεκρων δια τησ δοξησ του πατροσ, ουτωσ και ημεισ εν καινοτητι ζωησ περιπατησωμεν.
5 ει γαρ συμφυτοι γεγοναμεν τω ομοιωματι του θανατου αυτου, αλλα και τησ αναστασεωσ εσομεθα; 6 τουτο γινωσκοντεσ οτι ο παλαιοσ ημων ανθρωποσ συνεσταυρωθη, ινα καταργηθη το σωμα τησ αμαρτιασ, του μηκετι δουλευειν ημασ τη αμαρτια. 7 ο γαρ αποθανων, δεδικαιωται απο τησ αμαρτιασ. 8 ει δε απεθανομεν συν χ̅ω̅, πιστευομεν οτι και συνζησομεν αυτω; 9 ειδοτεσ οτι χ̅σ̅ εγερθεισ εκ νεκρων, ουκετι αποθνησκει; θανατοσ αυτου ουκετι κυριευει. 10 ο γαρ απεθανεν, τη αμαρτια απεθανεν εφαπαξ; ο δε ζη, ζη τω θ̅ω̅. 11 ουτωσ και υμεισ, λογιζεσθε εαυτουσ ειναι νεκρουσ μεν τη αμαρτια, ζωντασ δε τω θ̅ω̅ εν χ̅ω̅ ι̅υ̅.
12 μη ουν βασιλευετω η αμαρτια εν τω θνητω υμων σωματι, εισ το υπακουειν ταισ επιθυμιαισ αυτου. 13 μηδε παριστανετε τα μελη υμων, οπλα αδικιασ τη αμαρτια, αλλα παραστησατε εαυτουσ τω θ̅ω̅, ωσει εκ νεκρων ζωντασ, και τα μελη υμων, οπλα δικαιοσυνησ τω θ̅ω̅. 14 αμαρτια γαρ υμων ου κυριευσει, ου γαρ εστε υπο νομον, αλλα υπο χαριν.
15 τι ουν? αμαρτησωμεν οτι ουκ εσμεν υπο νομον, αλλα υπο χαριν? μη γενοιτο! 16 ουκ οιδατε οτι ω παριστανετε εαυτουσ δουλουσ εισ υπακοην, δουλοι εστε ω υπακουετε ητοι αμαρτιασ εισ θανατον, η υπακοησ εισ δικαιοσυνην? 17 χαρισ δε τω θ̅ω̅, οτι ητε δουλοι τησ αμαρτιασ, υπηκουσατε δε εκ καρδιασ, εισ ον παρεδοθητε τυπον διδαχησ. 18 ελευθερωθεντεσ δε απο τησ αμαρτιασ, εδουλωθητε τη δικαιοσυνη. 19 ανθρωπινον λεγω, δια την ασθενειαν τησ σαρκοσ υμων. ωσπερ γαρ παρεστησατε τα μελη υμων δουλα τη ακαθαρσια, και τη ανομια εισ την ανομιαν, ουτωσ νυν παραστησατε τα μελη υμων, δουλα τη δικαιοσυνη εισ αγιασμον.
20 οτε γαρ δουλοι ητε τησ αμαρτιασ, ελευθεροι ητε τη δικαιοσυνη. 21 τινα ουν καρπον ειχετε τοτε, εφ οισ νυν επαισχυνεσθε? το γαρ τελοσ εκεινων θανατοσ. 22 νυνι δε, ελευθερωθεντεσ απο τησ αμαρτιασ, δουλωθεντεσ δε τω θ̅ω̅, εχετε τον καρπον υμων εισ αγιασμον, το δε τελοσ ζωην αιωνιον. 23 τα γαρ οψωνια τησ αμαρτιασ θανατοσ; το δε χαρισμα του θ̅υ̅ ζωη αιωνιοσ εν χ̅ω̅ ι̅υ̅, τω κ̅ω̅ ημων.