1 καταβαντοσ δε αυτου απο του ορουσ, ηκολουθησαν αυτω οχλοι πολλοι. 2 και ιδου, λεπροσ προσελθων, προσεκυνει αυτω λεγων, “κ̅ε̅, εαν θελησ, δυνασαι με καθαρισαι.” 3 και εκτεινασ την χειρα, ηψατο αυτου λεγων, “θελω; καθαρισθητι.” και ευθεωσ εκαθαρισθη αυτου η λεπρα. 4 και λεγει αυτω ο ι̅σ̅, “ορα μηδενι ειπησ, αλλα υπαγε σεαυτον, δειξον τω ιερει, και προσενεγκον το δωρον ο προσεταξεν μωυσησ, εισ μαρτυριον αυτοισ.”
5 εισελθοντοσ δε αυτου εισ καφαρναουμ, προσηλθεν αυτω εκατονταρχοσ παρακαλων αυτον 6 και λεγων, κ̅ε̅, ο παισ μου βεβληται εν τη οικια παραλυτικοσ, δεινωσ βασανιζομενοσ. 7 και λεγει αυτω, “εγω ελθων, θεραπευσω αυτον.” 8 και αποκριθεισ ο εκατονταρχοσ εφη, “κ̅ε̅, ουκ ειμι ικανοσ ινα μου υπο την στεγην εισελθησ, αλλα μονον ειπε λογω και ιαθησεται ο παισ μου. 9 και γαρ εγω ανθρωποσ ειμι υπο εξουσιαν τασσομενοσ, εχων υπ εμαυτον στρατιωτασ; και λεγω τουτω, ‘πορευθητι’, και πορευεται, και αλλω, ‘ερχου’, και ερχεται, και τω δουλω μου, ‘ποιησον τουτο’, και ποιει.” 10 ακουσασ δε, ο ι̅σ̅ εθαυμασεν και ειπεν τοισ ακολουθουσιν, “αμην, λεγω υμιν, παρ ουδενι τοσαυτην πιστιν εν τω ισραηλ ευρον. 11 λεγω δε υμιν οτι πολλοι απο ανατολων και δυσμων ηξουσιν και ανακλιθησονται μετα αβρααμ, και ισαακ, και ιακωβ, εν τη βασιλεια των ουρανων; 12 οι δε υιοι τησ βασιλειασ εκβληθησονται εισ το σκοτοσ το εξωτερον, εκει εσται ο κλαυθμοσ και ο βρυγμοσ των οδοντων.” 13 και ειπεν ο ι̅σ̅ τω εκατονταρχη, “υπαγε, ωσ επιστευσασ, γενηθητω σοι.” και ιαθη ο παισ εν τη ωρα εκεινη.
14 και ελθων ο ι̅σ̅ εισ την οικιαν πετρου, ειδεν την πενθεραν αυτου βεβλημενην και πυρεσσουσαν; 15 και ηψατο τησ χειροσ αυτησ, και αφηκεν αυτην ο πυρετοσ; και ηγερθη, και διηκονει αυτω.
16 οψιασ δε γενομενησ, προσηνεγκαν αυτω δαιμονιζομενουσ πολλουσ, και εξεβαλεν τα πνευματα λογω, και παντασ τουσ κακωσ εχοντασ, εθεραπευσεν; 17 οπωσ πληρωθη το ρηθεν δια ησαιου του προφητου λεγοντοσ, “αυτοσ τασ ασθενειασ ημων ελαβεν και τασ νοσουσ εβαστασεν.”
18 ιδων δε ο ι̅σ̅ οχλον περι αυτον, εκελευσεν απελθειν εισ το περαν. 19 και προσελθων, εισ γραμματευσ ειπεν αυτω, “διδασκαλε, ακολουθησω σοι οπου εαν απερχη.” 20 και λεγει αυτω ο ι̅σ̅, “αι αλωπεκεσ φωλεουσ εχουσιν και τα πετεινα του ουρανου κατασκηνωσεισ, ο δε υιοσ του ανθρωπου ουκ εχει που την κεφαλην κλινη.” 21 ετεροσ δε των μαθητων ειπεν αυτω, “κ̅ε̅, επιτρεψον μοι πρωτον απελθειν και θαψαι τον πατερα μου.” 22 ο δε ι̅σ̅ λεγει αυτω, “ακολουθει μοι και αφεσ τουσ νεκρουσ θαψαι τουσ εαυτων νεκρουσ.”
23 και εμβαντι αυτω εισ πλοιον, ηκολουθησαν αυτω οι μαθηται αυτου. 24 και ιδου, σεισμοσ μεγασ εγενετο εν τη θαλασση, ωστε το πλοιον καλυπτεσθαι υπο των κυματων; αυτοσ δε εκαθευδεν. 25 και προσελθοντεσ, ηγειραν αυτον λεγοντεσ, “κ̅ε̅, σωσον, απολλυμεθα!” 26 και λεγει αυτοισ, “τι δειλοι εστε, ολιγοπιστοι?” τοτε εγερθεισ, επετιμησεν τοισ ανεμοισ και τη θαλασση, και εγενετο γαληνη μεγαλη. 27 οι δε ανθρωποι εθαυμασαν λεγοντεσ, “ποταποσ εστιν ουτοσ, οτι και οι ανεμοι και η θαλασσα αυτω υπακουουσιν?”
28 και ελθοντοσ αυτου εισ το περαν εισ την χωραν των γαδαρηνων, υπηντησαν αυτω δυο δαιμονιζομενοι εκ των μνημειων εξερχομενοι, χαλεποι λειαν ωστε μη ισχυειν τινα παρελθειν δια τησ οδου εκεινησ. 29 και ιδου, εκραξαν λεγοντεσ, “τι ημιν και σοι, υιε του θ̅υ̅? ηλθεσ ωδε προ καιρου βασανισαι ημασ?” 30 ην δε μακραν απ αυτων αγελη χοιρων πολλων βοσκομενη. 31 οι δε δαιμονεσ παρεκαλουν αυτον λεγοντεσ, “ει εκβαλλεισ ημασ, αποστειλον ημασ εισ την αγελην των χοιρων.” 32 και ειπεν αυτοισ, “υπαγετε.” οι δε εξελθοντεσ απηλθον εισ τουσ χοιρουσ; και ιδου, ωρμησεν πασα η αγελη κατα του κρημνου εισ την θαλασσαν, και απεθανον εν τοισ υδασιν. 33 οι δε βοσκοντεσ εφυγον, και απελθοντεσ εισ την πολιν, απηγγειλαν παντα και τα των δαιμονιζομενων. 34 και ιδου, πασα η πολισ εξηλθεν εισ υπαντησιν τω ι̅υ̅; και ιδοντεσ αυτον, παρεκαλεσαν οπωσ μεταβη απο των οριων αυτων.