1 και εμβασ εισ πλοιον, διεπερασεν και ηλθεν εισ την ιδιαν πολιν.
2 και ιδου, προσεφερον αυτω παραλυτικον επι κλινησ βεβλημενον. και ιδων ο ι̅σ̅ την πιστιν αυτων, ειπεν τω παραλυτικω, “θαρσει, τεκνον, αφιενται σου αι αμαρτιαι.” 3 και ιδου, τινεσ των γραμματεων ειπον εν εαυτοισ, “ουτοσ βλασφημει!” 4 και ιδων ο ι̅σ̅ τασ ενθυμησεισ αυτων ειπεν, “ινα τι ενθυμεισθε πονηρα εν ταισ καρδιαισ υμων? 5 τι γαρ εστιν ευκοπωτερον ειπειν, ‘αφεωνται σου αι αμαρτιαι’, η ειπειν, ‘εγειρε και περιπατει’? 6 ινα δε ειδητε οτι εξουσιαν εχει ο υιοσ του ανθρωπου επι τησ γησ αφιεναι αμαρτιασ” (τοτε λεγει τω παραλυτικω), “εγερθεισ, αρον σου την κλινην και υπαγε εισ τον οικον σου.” 7 και εγερθεισ, απηλθεν εισ τον οικον αυτου. 8 ιδοντεσ δε, οι οχλοι εφοβηθησαν και εδοξασαν τον θ̅ν̅, τον δοντα εξουσιαν τοιαυτην τοισ ανθρωποισ.
9 και παραγων ο ι̅σ̅ εκειθεν, ειδεν ανθρωπον καθημενον επι το τελωνιον μαθθαιον λεγομενον, και λεγει αυτω. “ακολουθει μοι.” και αναστασ, ηκολουθησεν αυτω.
10 και εγενετο αυτου ανακειμενου εν τη οικια, και ιδου, πολλοι τελωναι και αμαρτωλοι ελθοντεσ συνανεκειντο τω ι̅υ̅ και τοισ μαθηταισ αυτου. 11 και ιδοντεσ, οι φαρισαιοι ελεγον τοισ μαθηταισ αυτου, “δια τι μετα των τελωνων και αμαρτωλων εσθιει ο διδασκαλοσ υμων?” 12 ο δε ακουσασ ειπεν, “ου χρειαν εχουσιν οι ισχυοντεσ ιατρου, αλλα οι κακωσ εχοντεσ. 13 πορευθεντεσ δε, μαθετε τι εστιν: ‘ελεοσ θελω και ου θυσιαν’, ου γαρ ηλθον καλεσαι δικαιουσ, αλλα αμαρτωλουσ.”
14 τοτε προσερχονται αυτω οι μαθηται ιωαννου λεγοντεσ, “δια τι ημεισ και οι φαρισαιοι νηστευομεν πολλα, οι δε μαθηται σου ου νηστευουσιν?” 15 και ειπεν αυτοισ ο ι̅σ̅, “μη δυνανται οι υιοι του νυμφωνοσ πενθειν, εφ οσον μετ αυτων εστιν ο νυμφιοσ? ελευσονται δε ημεραι οταν απαρθη απ αυτων ο νυμφιοσ, και τοτε νηστευσουσιν. 16 ουδεισ δε επιβαλλει επιβλημα ρακουσ αγναφου επι ιματιω παλαιω; αιρει γαρ το πληρωμα αυτου απο του ιματιου, και χειρον σχισμα γινεται. 17 ουδε βαλλουσιν οινον νεον εισ ασκουσ παλαιουσ; ει δε μη γε, ρηγνυνται οι ασκοι, και ο οινοσ εκχειται και οι ασκοι απολλυνται. αλλα βαλλουσιν οινον νεον εισ ασκουσ καινουσ, και αμφοτεροι συντηρουνται.”
18 ταυτα αυτου λαλουντοσ αυτοισ, ιδου, αρχων εισ προσελθων, προσεκυνει αυτω λεγων, οτι “η θυγατηρ μου αρτι ετελευτησεν; αλλα ελθων επιθεσ την χειρα σου επ αυτην και ζησεται.” 19 και εγερθεισ, ο ι̅σ̅ ηκολουθει αυτω και οι μαθηται αυτου. 20 και ιδου, γυνη αιμορροουσα δωδεκα ετη προσελθουσα οπισθεν, ηψατο του κρασπεδου του ιματιου αυτου. 21 ελεγεν γαρ εν εαυτη, “εαν μονον αψωμαι του ιματιου αυτου, σωθησομαι.” 22 ο δε ι̅σ̅ στραφεισ και ιδων αυτην ειπεν, “θαρσει, θυγατερ; η πιστισ σου σεσωκεν σε.” και εσωθη η γυνη απο τησ ωρασ εκεινησ. 23 και ελθων ο ι̅σ̅ εισ την οικιαν του αρχοντοσ, και ιδων τουσ αυλητασ και τον οχλον θορυβουμενον 24 ελεγεν, “αναχωρειτε; ου γαρ απεθανεν το κορασιον, αλλα καθευδει.” και κατεγελων αυτου. 25 οτε δε εξεβληθη ο οχλοσ, εισελθων εκρατησεν τησ χειροσ αυτησ, και ηγερθη το κορασιον. 26 και εξηλθεν η φημη αυτη εισ ολην την γην εκεινην.
27 και παραγοντι εκειθεν τω ι̅υ̅, ηκολουθησαν αυτω δυο τυφλοι κραζοντεσ και λεγοντεσ, “ελεησον ημασ, υιε δαυειδ.” 28 ελθοντι δε εισ την οικιαν, προσηλθον αυτω οι τυφλοι, και λεγει αυτοισ ο ι̅σ̅, “πιστευετε οτι δυναμαι τουτο ποιησαι?” λεγουσιν αυτω, “ναι, κ̅ε̅.” 29 τοτε ηψατο των οφθαλμων αυτων λεγων, “κατα την πιστιν υμων γενηθητω υμιν.” 30 και ηνεωχθησαν αυτων οι οφθαλμοι. και ενεβριμηθη αυτοισ ο ι̅σ̅ λεγων, “ορατε μηδεισ γινωσκετω.” 31 οι δε εξελθοντεσ, διεφημισαν αυτον εν ολη τη γη εκεινη.
32 αυτων δε εξερχομενων, ιδου, προσηνεγκαν αυτω ανθρωπον κωφον δαιμονιζομενον. 33 και εκβληθεντοσ του δαιμονιου, ελαλησεν ο κωφοσ. και εθαυμασαν οι οχλοι λεγοντεσ, “ουδεποτε εφανη ουτωσ εν τω ισραηλ.” 34 οι δε φαρισαιοι ελεγον, “εν τω αρχοντι των δαιμονιων εκβαλλει τα δαιμονια.”
35 και περιηγεν ο ι̅σ̅ τασ πολεισ πασασ και τασ κωμασ, διδασκων εν ταισ συναγωγαισ αυτων, και κηρυσσων το ευαγγελιον τησ βασιλειασ, και θεραπευων πασαν νοσον και πασαν μαλακιαν. 36 ιδων δε τουσ οχλουσ, εσπλαγχνισθη περι αυτων, οτι ησαν εσκυλμενοι και εριμμενοι, ωσει προβατα μη εχοντα ποιμενα. 37 τοτε λεγει τοισ μαθηταισ αυτου, “ο μεν θερισμοσ πολυσ, οι δε εργαται ολιγοι; 38 δεηθητε ουν του κ̅υ̅ του θερισμου, οπωσ εκβαλη εργατασ εισ τον θερισμον αυτου.”