1 και προσελθοντεσ οι φαρισαιοι και σαδδουκαιοι, πειραζοντεσ επηρωτησαν αυτον σημειον εκ του ουρανου επιδειξαι αυτοισ. 2 ο δε αποκριθεισ ειπεν αυτοισ, 4 “γενεα πονηρα και μοιχαλισ σημειον επιζητει, και σημειον ου δοθησεται αυτη, ει μη το σημειον ιωνα.” και καταλιπων αυτουσ απηλθεν.
5 και ελθοντεσ οι μαθηται εισ το περαν, επελαθοντο αρτουσ λαβειν. 6 ο δε ι̅σ̅ ειπεν αυτοισ, “ορατε και προσεχετε απο τησ ζυμησ των φαρισαιων και σαδδουκαιων.” 7 οι δε διελογιζοντο εν εαυτοισ λεγοντεσ, οτι “αρτουσ ουκ ελαβομεν.” 8 γνουσ δε, ο ι̅σ̅ ειπεν, “τι διαλογιζεσθε εν εαυτοισ, ολιγοπιστοι, οτι αρτουσ ουκ εχετε? 9 ουπω νοειτε, ουδε μνημονευετε τουσ πεντε αρτουσ των πεντακισχιλιων, και ποσουσ κοφινουσ ελαβετε? 10 ουδε τουσ επτα αρτουσ των τετρακισχιλιων, και ποσασ σπυριδασ ελαβετε? 11 πωσ ου νοειτε οτι ου περι αρτων ειπον υμιν? προσεχετε δε απο τησ ζυμησ των φαρισαιων και σαδδουκαιων.” 12 τοτε συνηκαν οτι ουκ ειπεν προσεχειν απο τησ ζυμησ των αρτων, αλλα απο τησ διδαχησ των φαρισαιων και σαδδουκαιων.
13 ελθων δε ο ι̅σ̅ εισ τα μερη καισαρειασ τησ φιλιππου, ηρωτα τουσ μαθητασ αυτου λεγων, “τινα λεγουσιν οι ανθρωποι ειναι τον υιον του ανθρωπου?” 14 οι δε ειπον, “οι μεν ιωαννην τον βαπτιστην; αλλοι δε ηλειαν; ετεροι δε ιερεμιαν η ενα των προφητων.” 15 λεγει αυτοισ, “υμεισ δε, τινα με λεγετε ειναι?” 16 αποκριθεισ δε σιμων πετροσ ειπεν, “συ ει ο χ̅σ̅, ο υιοσ του θ̅υ̅ του ζωντοσ.” 17 αποκριθεισ δε ο ι̅σ̅ ειπεν αυτω, “μακαριοσ ει, σιμων βαριωνα, οτι σαρξ και αιμα ουκ απεκαλυψεν σοι, αλλ ο πατηρ μου, ο εν τοισ ουρανοισ. 18 καγω δε σοι λεγω οτι συ ει πετροσ, και επι ταυτη τη πετρα οικοδομησω μου την εκκλησιαν, και πυλαι αδου ου κατισχυσουσιν αυτησ. 19 δωσω σοι τασ κλειδασ τησ βασιλειασ των ουρανων; και ο εαν δησησ επι τησ γησ, εσται δεδεμενον εν τοισ ουρανοισ; και ο εαν λυσησ επι τησ γησ, εσται λελυμενον εν τοισ ουρανοισ.” 20 τοτε διεστειλατο τοισ μαθηταισ ινα μηδενι ειπωσιν οτι αυτοσ εστιν ο χ̅σ̅.
21 απο τοτε ηρξατο ο ι̅σ̅ χ̅σ̅ δεικνυειν τοισ μαθηταισ αυτου οτι δει αυτον εισ ιεροσολυμα απελθειν, και πολλα παθειν απο των πρεσβυτερων, και αρχιερεων, και γραμματεων, και αποκτανθηναι και τη τριτη ημερα εγερθηναι. 22 και προσλαβομενοσ αυτον, ο πετροσ ηρξατο επιτιμαν αυτω λεγων, “ιλεωσ σοι, κ̅ε̅; ου μη εσται σοι τουτο.” 23 ο δε στραφεισ ειπεν τω πετρω, “υπαγε οπισω μου, σατανα! σκανδαλον ει εμου, οτι ου φρονεισ τα του θ̅υ̅, αλλα τα των ανθρωπων.”
24 τοτε ο ι̅σ̅ ειπεν τοισ μαθηταισ αυτου, “ει τισ θελει οπισω μου ελθειν, απαρνησασθω εαυτον, και αρατω τον σταυρον αυτου, και ακολουθειτω μοι. 25 οσ γαρ εαν θελη την ψυχην αυτου σωσαι, απολεσει αυτην; οσ δ αν απολεση την ψυχην αυτου ενεκεν εμου, ευρησει αυτην. 26 τι γαρ ωφεληθησεται ανθρωποσ, εαν τον κοσμον ολον κερδηση, την δε ψυχην αυτου ζημιωθη? η τι δωσει ανθρωποσ ανταλλαγμα τησ ψυχησ αυτου? 27 μελλει γαρ ο υιοσ του ανθρωπου ερχεσθαι εν τη δοξη του πατροσ αυτου μετα των αγγελων αυτου, και ‘τοτε αποδωσει εκαστω κατα την πραξιν αυτου’. 28 αμην, λεγω υμιν οτι εισιν τινεσ των ωδε εστωτων οιτινεσ ου μη γευσωνται θανατου, εωσ αν ιδωσιν τον υιον του ανθρωπου ερχομενον εν τη βασιλεια αυτου.”