1 τοτε προσερχονται τω ι̅υ̅ απο ιεροσολυμων, φαρισαιοι και γραμματεισ λεγοντεσ, 2 “δια τι οι μαθηται σου παραβαινουσιν την παραδοσιν των πρεσβυτερων? ου γαρ νιπτονται τασ χειρασ οταν αρτον εσθιωσιν.” 3 ο δε αποκριθεισ ειπεν αυτοισ, “δια τι και υμεισ παραβαινετε την εντολην του θ̅υ̅ δια την παραδοσιν υμων? 4 ο γαρ θ̅σ̅ ενετειλατο λεγων, ‘τιμα τον πατερα και την μητερα’, και, ‘ο κακολογων πατερα η μητερα, θανατω τελευτατω.’ 5 υμεισ δε λεγετε, ‘οσ αν ειπη τω πατρι η τη μητρι, “δωρον ο εαν εξ εμου ωφεληθησ”, 6 ου μη τιμησει τον πατερα αυτου.’ και ηκυρωσατε τον λογον του θ̅υ̅ δια την παραδοσιν υμων. 7 υποκριται! καλωσ επροφητευσεν περι υμων ησαιασ λεγων, 8 ‘ο λαοσ ουτοσ τοισ χειλεσιν με τιμα; η δε καρδια αυτων πορρω απεχει απ εμου; 9 ματην δε σεβονται με, διδασκοντεσ διδασκαλιασ ενταλματα ανθρωπων.’”
10 και προσκαλεσαμενοσ τον οχλον, ειπεν αυτοισ, “ακουετε και συνιετε! 11 ου το εισερχομενον εισ το στομα κοινοι τον ανθρωπον, αλλα το εκπορευομενον εκ του στοματοσ, τουτο κοινοι τον ανθρωπον.” 12 τοτε προσελθοντεσ οι μαθηται ειπον αυτω, “οιδασ οτι οι φαρισαιοι ακουσαντεσ τον λογον εσκανδαλισθησαν?” 13 ο δε αποκριθεισ ειπεν, “πασα φυτεια ην ουκ εφυτευσεν ο πατηρ μου ο ουρανιοσ εκριζωθησεται. 14 αφετε αυτουσ; οδηγοι εισιν τυφλοι τυφλοσ, δε τυφλον εαν οδηγη, αμφοτεροι εισ βοθυνον πεσουνται.” 15 αποκριθεισ δε ο πετροσ ειπεν αυτω, “φρασον ημιν την παραβολην.” 16 ο δε ειπεν, “ακμην και υμεισ ασυνετοι εστε? 17 ουπω νοειτε οτι παν το εισπορευομενον εισ το στομα, εισ την κοιλιαν χωρει, και εισ αφεδρωνα εκβαλλεται? 18 τα δε εκπορευομενα εκ του στοματοσ, εκ τησ καρδιασ εξερχεται, κακεινα κοινοι τον ανθρωπον. 19 εκ γαρ τησ καρδιασ εξερχονται διαλογισμοι πονηροι, φονοι, μοιχειαι, πορνειαι, κλοπαι, ψευδομαρτυριαι, βλασφημιαι. 20 ταυτα εστιν τα κοινουντα τον ανθρωπον; το δε ανιπτοισ χερσιν φαγειν, ου κοινοι τον ανθρωπον.”
21 και εξελθων εκειθεν, ο ι̅σ̅ ανεχωρησεν εισ τα μερη τυρου και σιδωνοσ. 22 και ιδου, γυνη χαναναια απο των οριων εκεινων εξελθουσα, εκραζεν λεγουσα, “ελεησον με, κ̅ε̅, υιοσ δαυειδ; η θυγατηρ μου κακωσ δαιμονιζεται.” 23 ο δε ουκ απεκριθη αυτη λογον. και προσελθοντεσ, οι μαθηται αυτου ηρωτουν αυτον λεγοντεσ, “απολυσον αυτην, οτι κραζει οπισθεν ημων.” 24 ο δε αποκριθεισ ειπεν, “ουκ απεσταλην ει μη εισ τα προβατα τα απολωλοτα οικου ισραηλ.” 25 η δε ελθουσα προσεκυνει αυτω λεγουσα, “κ̅ε̅, βοηθει μοι!” 26 ο δε αποκριθεισ ειπεν, “ουκ εστιν καλον λαβειν τον αρτον των τεκνων και βαλειν τοισ κυναριοισ.” 27 η δε ειπεν, “ναι, κ̅ε̅, και γαρ τα κυναρια εσθιει απο των ψιχιων των πιπτοντων απο τησ τραπεζησ των κυριων αυτων.” 28 τοτε αποκριθεισ ο ι̅σ̅ ειπεν αυτη, “ω γυναι, μεγαλη σου η πιστισ; γενηθητω σοι ωσ θελεισ.” και ιαθη η θυγατηρ αυτησ απο τησ ωρασ εκεινησ.
29 και μεταβασ εκειθεν, ο ι̅σ̅ ηλθεν παρα την θαλασσαν τησ γαλιλαιασ; και αναβασ εισ το οροσ, εκαθητο εκει. 30 και προσηλθον αυτω οχλοι πολλοι, εχοντεσ μεθ εαυτων χωλουσ, τυφλουσ, κυλλουσ, κωφουσ, και ετερουσ πολλουσ, και ερριψαν αυτουσ παρα τουσ ποδασ αυτου, και εθεραπευσεν αυτουσ; 31 ωστε τον οχλον θαυμασαι, βλεποντασ κωφουσ λαλουντασ, κυλλουσ υγιεισ, και χωλουσ περιπατουντασ, και τυφλουσ βλεποντασ; και εδοξασαν τον θ̅ν̅ ισραηλ.
32 ο δε ι̅σ̅ προσκαλεσαμενοσ τουσ μαθητασ αυτου ειπεν, “σπλαγχνιζομαι επι τον οχλον, οτι ηδη ημεραι τρεισ προσμενουσιν μοι, και ουκ εχουσιν τι φαγωσιν; και απολυσαι αυτουσ νηστεισ ου θελω, μηποτε εκλυθωσιν εν τη οδω.” 33 και λεγουσιν αυτω οι μαθηται, “ποθεν ημιν εν ερημια, αρτοι τοσουτοι ωστε χορτασαι οχλον τοσουτον?” 34 και λεγει αυτοισ ο ι̅σ̅, “ποσουσ αρτουσ εχετε?” οι δε ειπον, “επτα, και ολιγα ιχθυδια.” 35 και παραγγειλασ τω οχλω αναπεσειν επι την γην, 36 ελαβεν τουσ επτα αρτουσ και τουσ ιχθυασ, και ευχαριστησασ εκλασεν και εδιδου τοισ μαθηταισ, οι δε μαθηται τοισ οχλοισ. 37 και εφαγον παντεσ και εχορτασθησαν; και το περισσευον των κλασματων, ηραν επτα σπυριδασ πληρεισ. 38 οι δε εσθιοντεσ ησαν τετρακισχιλιοι ανδρεσ, χωρισ γυναικων και παιδιων. 39 και απολυσασ τουσ οχλουσ, ενεβη εισ το πλοιον και ηλθεν εισ τα ορια μαγαδαν.