κατα μαρκον 6

1 και εξηλθεν εκειθεν, και ερχεται εισ την πατριδα αυτου, και ακολουθουσιν αυτω οι μαθηται αυτου. 2 και γενομενου σαββατου, ηρξατο διδασκειν εν τη συναγωγη; και οι πολλοι ακουοντεσ εξεπλησσοντο λεγοντεσ, “ποθεν τουτω ταυτα, και τισ η σοφια η δοθεισα τουτω, και αι δυναμεισ τοιαυται δια των χειρων αυτου γινομεναι? 3 ουχ ουτοσ εστιν ο τεκτων, ο υιοσ τησ μαριασ, και αδελφοσ ιακωβου, και ιωσητοσ, και ιουδα, και σιμωνοσ? και ουκ εισιν αι αδελφαι αυτου ωδε προσ ημασ?” και εσκανδαλιζοντο εν αυτω. 4 και ελεγεν αυτοισ ο ι̅σ̅, οτι “ουκ εστιν προφητησ ατιμοσ, ει μη εν τη πατριδι αυτου, και εν τοισ συγγενευσιν αυτου, και εν τη οικια αυτου.” 5 και ουκ εδυνατο εκει ποιησαι ουδεμιαν δυναμιν, ει μη ολιγοισ αρρωστοισ, επιθεισ τασ χειρασ, εθεραπευσεν. 6 και εθαυμασεν δια την απιστιαν αυτων.

και περιηγεν τασ κωμασ, κυκλω διδασκων. 7 και προσκαλειται τουσ δωδεκα, και ηρξατο αυτουσ αποστελλειν δυο δυο, και εδιδου αυτοισ εξουσιαν των πνευματων των ακαθαρτων. 8 και παρηγγειλεν αυτοισ ινα μηδεν αιρωσιν εισ οδον, ει μη ραβδον μονον, μη αρτον, μη πηραν, μη εισ την ζωνην χαλκον, 9 αλλα υποδεδεμενουσ σανδαλια, και μη ενδυσησθε δυο χιτωνασ. 10 και ελεγεν αυτοισ, “οπου εαν εισελθητε εισ οικιαν, εκει μενετε εωσ αν εξελθητε εκειθεν. 11 και οσ αν τοποσ μη δεξηται υμασ, μηδε ακουσωσιν υμων, εκπορευομενοι εκειθεν, εκτιναξατε τον χουν τον υποκατω των ποδων υμων, εισ μαρτυριον αυτοισ.” 12 και εξελθοντεσ, εκηρυξαν ινα μετανοωσιν. 13 και δαιμονια πολλα εξεβαλλον, και ηλειφον ελαιω πολλουσ αρρωστουσ και εθεραπευον.

14 και ηκουσεν ο βασιλευσ ηρωδησ, φανερον γαρ εγενετο το ονομα αυτου, και ελεγον, οτι “ιωαννησ ο βαπτιζων εγηγερται εκ νεκρων, και δια τουτο ενεργουσιν αι δυναμεισ εν αυτω.” 15 αλλοι δε ελεγον, οτι “ηλειασ εστιν”; αλλοι δε ελεγον, οτι “προφητησ, ωσ εισ των προφητων.” 16 ακουσασ δε, ο ηρωδησ ελεγεν, οτι “ον εγω απεκεφαλισα, ιωαννην ουτοσ ηγερθη!”

17 αυτοσ γαρ ο ηρωδησ, αποστειλασ εκρατησεν τον ιωαννην, και εδησεν αυτον εν φυλακη δια ηρωδιαδα, την γυναικα φιλιππου, του αδελφου αυτου, οτι αυτην εγαμησεν. 18 ελεγεν γαρ ο ιωαννησ τω ηρωδη, οτι “ουκ εξεστιν σοι εχειν την γυναικα του αδελφου σου.” 19 η δε ηρωδιασ ενειχεν αυτω, και ηθελεν αυτον αποκτειναι, και ουκ ηδυνατο; 20 ο γαρ ηρωδησ εφοβειτο τον ιωαννην, ειδωσ αυτον ανδρα δικαιον και αγιον, και συνετηρει αυτον; και ακουσασ αυτου, πολλα ηπορει, και ηδεωσ αυτου ηκουεν. 21 και γενομενησ ημερασ ευκαιρου, οτε ηρωδησ τοισ γενεσιοισ αυτου δειπνον εποιησεν, τοισ μεγιστασιν αυτου, και τοισ χιλιαρχοισ, και τοισ πρωτοισ τησ γαλιλαιασ. 22 και εισελθουσησ τησ θυγατροσ αυτου ηρωδιαδοσ, και ορχησαμενησ και αρεσασησ τω ηρωδη και τοισ συνανακειμενοισ. ειπεν ο βασιλευσ τω κορασιω, “αιτησον με ο εαν θελησ, και δωσω σοι.” 23 και ωμοσεν αυτη, οτι “εαν με αιτησησ, δωσω σοι, εωσ ημισουσ τησ βασιλειασ μου.” 24 και εξελθουσα, ειπεν τη μητρι αυτησ, “τι αιτησωμαι?” η δε ειπεν, “την κεφαλην ιωαννου του βαπτιζοντοσ.” 25 και εισελθουσα ευθυσ μετα σπουδησ προσ τον βασιλεα, ητησατο λεγουσα, “θελω ινα εξαυτησ δωσ μοι επι πινακι την κεφαλην ιωαννου του βαπτιστου.” 26 και περιλυποσ γενομενοσ ο βασιλευσ, δια τουσ ορκουσ και τουσ συνανακειμενουσ ουκ ηθελησεν αθετησαι αυτην. 27 και ευθυσ αποστειλασ ο βασιλευσ σπεκουλατορα, επεταξεν ενεγκαι την κεφαλην αυτου. και απελθων, απεκεφαλισεν αυτον εν τη φυλακη, 28 και ηνεγκεν την κεφαλην αυτου επι πινακι, και εδωκεν αυτην τω κορασιω, και το κορασιον εδωκεν αυτην τη μητρι αυτησ. 29 και ακουσαντεσ, οι μαθηται αυτου ηλθον, και ηραν το πτωμα αυτου, και εθηκαν αυτο εν μνημειω.

30 και συναγονται οι αποστολοι προσ τον ι̅ν̅ και απηγγειλαν αυτω, παντα οσα εποιησαν και οσα εδιδαξαν. 31 και λεγει αυτοισ, “δευτε υμεισ αυτοι κατ ιδιαν εισ ερημον τοπον, και αναπαυσασθε ολιγον.” ησαν γαρ οι ερχομενοι και οι υπαγοντεσ πολλοι, και ουδε φαγειν ευκαιρουν. 32 και απηλθον εν τω πλοιω εισ ερημον τοπον κατ ιδιαν. 33 και ειδον αυτουσ υπαγοντασ, και επεγνωσαν πολλοι, και πεζη απο πασων των πολεων συνεδραμον εκει, και προηλθον αυτουσ. 34 και εξελθων, ειδεν πολυν οχλον και εσπλαγχνισθη επ αυτουσ, οτι ησαν ωσ προβατα μη εχοντα ποιμενα; και ηρξατο διδασκειν αυτουσ πολλα. 35 και ηδη ωρασ πολλησ γενομενησ, προσελθοντεσ αυτω οι μαθηται αυτου ελεγον, οτι “ερημοσ εστιν ο τοποσ, και ηδη ωρα πολλη; 36 απολυσον αυτουσ, ινα απελθοντεσ εισ τουσ κυκλω αγρουσ και κωμασ, αγορασωσιν εαυτοισ τι φαγωσιν.” 37 ο δε αποκριθεισ ειπεν αυτοισ, “δοτε αυτοισ υμεισ φαγειν.” και λεγουσιν αυτω, “απελθοντεσ, αγορασωμεν δηναριων διακοσιων αρτουσ, και δωσομεν αυτοισ φαγειν?” 38 ο δε λεγει αυτοισ, “ποσουσ αρτουσ εχετε? υπαγετε, ιδετε.” και γνοντεσ λεγουσιν, “πεντε και δυο ιχθυασ.” 39 και επεταξεν αυτοισ ανακλιναι παντασ, συμποσια συμποσια επι τω χλωρω χορτω. 40 και ανεπεσαν πρασιαι πρασιαι, κατα εκατον και κατα πεντηκοντα. 41 και λαβων τουσ πεντε αρτουσ και τουσ δυο ιχθυασ, αναβλεψασ εισ τον ουρανον, ευλογησεν και κατεκλασεν τουσ αρτουσ, και εδιδου τοισ μαθηταισ αυτου, ινα παρατιθωσιν αυτοισ; και τουσ δυο ιχθυασ εμερισεν πασιν. 42 και εφαγον παντεσ και εχορτασθησαν. 43 και ηραν κλασματα δωδεκα κοφινων πληρωματα, και απο των ιχθυων. 44 και ησαν οι φαγοντεσ τουσ αρτουσ, πεντακισχιλιοι ανδρεσ.

45 και ευθυσ ηναγκασεν τουσ μαθητασ αυτου εμβηναι εισ το πλοιον, και προαγειν εισ το περαν προσ βηθσαιδαν, εωσ αυτοσ απολυει τον οχλον. 46 και αποταξαμενοσ αυτοισ, απηλθεν εισ το οροσ προσευξασθαι.

47 και οψιασ γενομενησ, ην το πλοιον εν μεσω τησ θαλασσησ, και αυτοσ μονοσ επι τησ γησ. 48 και ιδων αυτουσ βασανιζομενουσ εν τω ελαυνειν, ην γαρ ο ανεμοσ εναντιοσ αυτοισ; και περι τεταρτην φυλακην τησ νυκτοσ, ερχεται προσ αυτουσ, περιπατων επι τησ θαλασσησ, και ηθελεν παρελθειν αυτουσ. 49 οι, δε ιδοντεσ αυτον επι τησ θαλασσησ περιπατουντα, εδοξαν οτι φαντασμα εστιν, και ανεκραξαν. 50 παντεσ γαρ αυτον ειδον, και εταραχθησαν. ο δε ευθυσ ελαλησεν μετ αυτων, και λεγει αυτοισ, “θαρσειτε, εγω ειμι; μη φοβεισθε.” 51 και ανεβη προσ αυτουσ εισ το πλοιον, και εκοπασεν ο ανεμοσ. και λειαν εν εαυτοισ εξισταντο, 52 ου γαρ συνηκαν επι τοισ αρτοισ, αλλ ην αυτων η καρδια πεπωρωμενη.

53 και διαπερασαντεσ επι την γην, ηλθον εισ γεννησαρετ και προσωρμισθησαν. 54 και εξελθοντων αυτων εκ του πλοιου, ευθυσ επιγνοντεσ αυτον, 55 περιεδραμον ολην την χωραν εκεινην, και ηρξαντο επι τοισ κραβαττοισ τουσ κακωσ εχοντασ περιφερειν, οπου ηκουον οτι εστιν. 56 και οπου αν εισεπορευετο εισ κωμασ, η εισ πολεισ, η εισ αγρουσ, εν ταισ αγοραισ ετιθεσαν τουσ ασθενουντασ, και παρεκαλουν αυτον ινα καν του κρασπεδου του ιματιου αυτου αψωνται; και οσοι αν ηψαντο αυτου εσωζοντο.