1 ηγγιζεν δε η εορτη των αζυμων, η λεγομενη πασχα. 2 και εζητουν οι αρχιερεισ και οι γραμματεισ, το πωσ ανελωσιν αυτον; εφοβουντο γαρ τον λαον.
3 εισηλθεν δε σατανασ εισ ιουδαν, τον καλουμενον ισκαριωτην, οντα εκ του αριθμου των δωδεκα. 4 και απελθων, συνελαλησεν τοισ αρχιερευσιν και στρατηγοισ, το πωσ αυτοισ παραδω αυτον. 5 και εχαρησαν και συνεθεντο αυτω αργυριον δουναι. 6 και εξωμολογησεν, και εζητει ευκαιριαν του παραδουναι αυτον ατερ οχλου αυτοισ.
7 ηλθεν δε η ημερα των αζυμων, η εδει θυεσθαι το πασχα. 8 και απεστειλεν πετρον και ιωαννην ειπων, “πορευθεντεσ, ετοιμασατε ημιν το πασχα, ινα φαγωμεν.” 9 οι δε ειπαν αυτω, “που θελεισ ετοιμασωμεν?” 10 ο δε ειπεν αυτοισ, “ιδου, εισελθοντων υμων εισ την πολιν, συναντησει υμιν ανθρωποσ, κεραμιον υδατοσ βασταζων; ακολουθησατε αυτω εισ την οικιαν εισ ην εισπορευεται. 11 και ερειτε τω οικοδεσποτη τησ οικιασ, ‘λεγει σοι ο διδασκαλοσ, “που εστιν το καταλυμα, οπου το πασχα μετα των μαθητων μου φαγω?”’ 12 κακεινοσ υμιν δειξει αναγαιον μεγα, εστρωμενον; εκει ετοιμασατε.” 13 απελθοντεσ δε, ευρον καθωσ ειρηκει αυτοισ, και ητοιμασαν το πασχα.
14 και οτε εγενετο η ωρα, ανεπεσεν και οι αποστολοι συν αυτω. 15 και ειπεν προσ αυτουσ, “επιθυμια επεθυμησα τουτο το πασχα φαγειν μεθ υμων, προ του με παθειν. 16 λεγω γαρ υμιν οτι ου μη φαγω αυτο, εωσ οτου πληρωθη εν τη βασιλεια του θ̅υ̅.” 17 και δεξαμενοσ ποτηριον, ευχαριστησασ ειπεν, “λαβετε τουτο, και διαμερισατε εισ εαυτουσ. 18 λεγω γαρ υμιν, ου μη πιω απο του νυν απο του γενηματοσ τησ αμπελου, εωσ ου η βασιλεια του θ̅υ̅ ελθη.” 19 και λαβων αρτον, ευχαριστησασ, εκλασεν και εδωκεν αυτοισ λεγων, “τουτο εστιν το σωμα μου, το υπερ υμων διδομενον; τουτο ποιειτε εισ την εμην αναμνησιν.” 20 και το ποτηριον ωσαυτωσ μετα το δειπνησαι λεγων, “τουτο το ποτηριον η καινη διαθηκη εν τω αιματι μου, το υπερ υμων εκχυννομενον. 21 πλην ιδου, η χειρ του παραδιδοντοσ με μετ εμου επι τησ τραπεζησ; 22 οτι ο υιοσ μεν του ανθρωπου κατα το ωρισμενον πορευεται, πλην ουαι τω ανθρωπω εκεινω δι ου παραδιδοται.” 23 και αυτοι ηρξαντο συνζητειν προσ εαυτουσ, το τισ αρα ειη εξ αυτων, ο τουτο μελλων πρασσειν.
24 εγενετο δε και φιλονικια εν αυτοισ, το τισ αυτων δοκει ειναι μειζων. 25 ο δε ειπεν αυτοισ, “οι βασιλεισ των εθνων κυριευουσιν αυτων, και οι εξουσιαζοντεσ αυτων, ‘ευεργεται’, καλουνται. 26 υμεισ δε ουχ ουτωσ; αλλ ο μειζων εν υμιν, γενεσθω ωσ ο νεωτεροσ; και ο ηγουμενοσ, ωσ ο διακονων. 27 τισ γαρ μειζων, ο ανακειμενοσ η ο διακονων? ουχι ο ανακειμενοσ? εγω δε εν μεσω υμων ειμι ωσ ο διακονων.
28 υμεισ δε εστε οι διαμεμενηκοτεσ μετ εμου, εν τοισ πειρασμοισ μου. 29 καγω διατιθεμαι υμιν καθωσ διεθετο μοι ο πατηρ μου βασιλειαν; 30 ινα εσθητε και πινητε επι τησ τραπεζησ μου εν τη βασιλεια μου; και καθησθε επι θρονων, τασ δωδεκα φυλασ κρινοντεσ του ισραηλ.
31 σιμων, σιμων, ιδου, ο σατανασ εξητησατο υμασ του σινιασαι ωσ τον σιτον; 32 εγω δε εδεηθην περι σου ινα μη εκλιπη η πιστισ σου; και συ ποτε επιστρεψασ, στηρισον τουσ αδελφουσ σου.” 33 ο δε ειπεν αυτω, “κ̅ε̅, μετα σου ετοιμοσ ειμι και εισ φυλακην και εισ θανατον πορευεσθαι.” 34 ο δε ειπεν, “λεγω σοι, πετρε, ου φωνησει σημερον αλεκτωρ, εωσ τρισ με απαρνηση ειδεναι.”
35 και ειπεν αυτοισ, “οτε απεστειλα υμασ ατερ βαλλαντιου, και πηρασ, και υποδηματων, μη τινοσ υστερησατε?” οι δε ειπαν, “ουθενοσ.” 36 ειπεν δε αυτοισ, “αλλα νυν ο εχων βαλλαντιον αρατω, ομοιωσ και πηραν; και ο μη εχων, πωλησατω το ιματιον αυτου, και αγορασατω μαχαιραν. 37 λεγω γαρ υμιν οτι τουτο το γεγραμμενον, δει τελεσθηναι εν εμοι, το ‘και μετα ανομων ελογισθη’; και γαρ το περι εμου τελοσ εχει.” 38 οι δε ειπαν, “κ̅ε̅, ιδου, μαχαιραι ωδε δυο.” ο δε ειπεν αυτοισ, “ικανον εστιν.”
39 και εξελθων, επορευθη κατα το εθοσ εισ το οροσ των ελαιων, ηκολουθησαν δε αυτω και οι μαθηται. 40 γενομενοσ δε επι του τοπου, ειπεν αυτοισ, “προσευχεσθε μη εισελθειν εισ πειρασμον.” 41 και αυτοσ απεσπασθη απ αυτων ωσει λιθου βολην, και θεισ τα γονατα, προσηυχετο 42 λεγων, “πατερ, ει βουλει, παρενεγκε τουτο το ποτηριον απ εμου; πλην μη το θελημα μου, αλλα το σον γινεσθω.” 45 και αναστασ απο τησ προσευχησ, ελθων προσ τουσ μαθητασ, ευρεν κοιμωμενουσ αυτουσ απο τησ λυπησ, 46 και ειπεν αυτοισ, “τι καθευδετε? ανασταντεσ προσευχεσθε ινα μη εισελθητε εισ πειρασμον.”
47 ετι αυτου λαλουντοσ, ιδου, οχλοσ και ο λεγομενοσ ιουδασ, εισ των δωδεκα, προηρχετο αυτουσ και ηγγισεν τω ι̅υ̅ φιλησαι αυτον. 48 ι̅σ̅ δε ειπεν αυτω, “ιουδα, φιληματι τον υιον του ανθρωπου παραδιδωσ?” 49 ιδοντεσ δε οι περι αυτον το εσομενον, ειπαν, “κ̅ε̅, ει παταξομεν εν μαχαιρη?” 50 και επαταξεν εισ τισ εξ αυτων τον δουλον του αρχιερεωσ, και αφειλεν το ουσ αυτου το δεξιον. 51 αποκριθεισ δε ο ι̅σ̅ ειπεν, “εατε εωσ τουτου!” και αψαμενοσ του ωτιου, ιασατο αυτον. 52 ειπεν δε ι̅σ̅ προσ τουσ παραγενομενουσ επ αυτον, αρχιερεισ, και στρατηγουσ του ιερου, και πρεσβυτερουσ, “ωσ επι ληστην εξηλθατε μετα μαχαιρων και ξυλων? 53 καθ ημεραν οντοσ μου μεθ υμων εν τω ιερω, ουκ εξετεινατε τασ χειρασ επ εμε; αλλ αυτη εστιν υμων η ωρα, και η εξουσια του σκοτουσ.”
54 συνλαβοντεσ δε αυτον, ηγαγον και εισηγαγον εισ την οικιαν του αρχιερεωσ. ο δε πετροσ ηκολουθει μακροθεν. 55 περιαψαντων δε πυρ εν μεσω τησ αυλησ, και συνκαθισαντων, εκαθητο ο πετροσ μεσοσ αυτων. 56 ιδουσα δε αυτον, παιδισκη τισ καθημενον προσ το φωσ, και ατενισασα αυτω ειπεν, “και ουτοσ συν αυτω ην.” 57 ο δε ηρνησατο λεγων, “ουκ οιδα αυτον, γυναι.” 58 και μετα βραχυ, ετεροσ ιδων αυτον εφη, “και συ εξ αυτων ει.” ο δε πετροσ εφη, “ανθρωπε, ουκ ειμι.” 59 και διαστασησ ωσει ωρασ μιασ, αλλοσ τισ διισχυριζετο λεγων, “επ αληθειασ και ουτοσ μετ αυτου ην, και γαρ γαλιλαιοσ εστιν.” 60 ειπεν δε ο πετροσ, “ανθρωπε, ουκ οιδα ο λεγεισ.” και παραχρημα ετι λαλουντοσ αυτου, εφωνησεν αλεκτωρ. 61 και στραφεισ, ο κ̅σ̅ ενεβλεψεν τω πετρω, και υπεμνησθη ο πετροσ του ρηματοσ του κ̅υ̅, ωσ ειπεν αυτω, οτι “πριν αλεκτορα φωνησαι σημερον, απαρνηση με τρισ.” 62 και εξελθων εξω, εκλαυσεν πικρωσ.
63 και οι ανδρεσ οι συνεχοντεσ αυτον, ενεπαιζον αυτω δεροντεσ. 64 και περικαλυψαντεσ αυτον, επηρωτων λεγοντεσ, “προφητευσον, τισ εστιν ο παισασ σε?” 65 και ετερα πολλα βλασφημουντεσ, ελεγον εισ αυτον.
66 και ωσ εγενετο ημερα, συνηχθη το πρεσβυτεριον του λαου, αρχιερεισ τε και γραμματεισ, και απηγαγον αυτον εισ το συνεδριον αυτων 67 λεγοντεσ, “ει συ ει ο χ̅σ̅, ειπον ημιν.” ειπεν δε αυτοισ, “εαν υμιν ειπω, ου μη πιστευσητε; 68 εαν δε ερωτησω, ου μη αποκριθητε. 69 απο του νυν δε εσται ο υιοσ του ανθρωπου ‘καθημενοσ εκ δεξιων’ τησ δυναμεωσ του θ̅υ̅.” 70 ειπαν δε παντεσ, “συ ουν ει ο υιοσ του θ̅υ̅?” ο δε προσ αυτουσ εφη, “υμεισ λεγετε οτι εγω ειμι.” 71 οι δε ειπαν, “τι ετι εχομεν μαρτυριασ χρειαν? αυτοι γαρ ηκουσαμεν απο του στοματοσ αυτου.”