1 αναβλεψασ δε, ειδεν τουσ βαλλοντασ εισ το γαζοφυλακιον τα δωρα αυτων πλουσιουσ. 2 ειδεν δε τινα χηραν πενιχραν, βαλλουσαν εκει λεπτα δυο. 3 και ειπεν, “αληθωσ λεγω υμιν οτι η χηρα αυτη η πτωχη, πλειον παντων εβαλεν; 4 παντεσ γαρ ουτοι εκ του περισσευοντοσ αυτοισ εβαλον εισ τα δωρα, αυτη δε εκ του υστερηματοσ αυτησ, παντα τον βιον ον ειχεν εβαλεν.”
5 και τινων λεγοντων περι του ιερου οτι λιθοισ καλοισ και αναθεμασιν κεκοσμηται, ειπεν, 6 “ταυτα α θεωρειτε, ελευσονται ημεραι εν αισ ουκ αφεθησεται λιθοσ επι λιθω, οσ ου καταλυθησεται.”
7 επηρωτησαν δε αυτον λεγοντεσ, “διδασκαλε, ποτε ουν ταυτα εσται, και τι το σημειον οταν μελλη ταυτα γινεσθαι?” 8 ο δε ειπεν, “βλεπετε, μη πλανηθητε; πολλοι γαρ ελευσονται επι τω ονοματι μου λεγοντεσ, ‘εγω ειμι’, και, ‘ο καιροσ ηγγικεν.’ μη πορευθητε οπισω αυτων. 9 οταν δε ακουσητε πολεμουσ και ακαταστασιασ, μη πτοηθητε; δει γαρ ταυτα γενεσθαι πρωτον, αλλ ουκ ευθεωσ το τελοσ.” 10 τοτε ελεγεν αυτοισ, “εγερθησεται εθνοσ επ εθνοσ, και βασιλεια επι βασιλειαν; 11 σεισμοι τε μεγαλοι, και κατα τοπουσ, λιμοι και λοιμοι εσονται; φοβηθρα τε και σημεια απ ουρανου μεγαλα εσται.
12 προ δε τουτων παντων, επιβαλουσιν εφ υμασ τασ χειρασ αυτων, και διωξουσιν, παραδιδοντεσ εισ τασ συναγωγασ και φυλακασ, απαγομενουσ επι βασιλεισ και ηγεμονασ, ενεκεν του ονοματοσ μου. 13 αποβησεται υμιν εισ μαρτυριον. 14 θετε ουν εν ταισ καρδιαισ υμων μη προμελεταν απολογηθηναι; 15 εγω γαρ δωσω υμιν στομα και σοφιαν, η ου δυνησονται αντιστηναι η αντειπειν, παντεσ οι αντικειμενοι υμιν. 16 παραδοθησεσθε δε και υπο γονεων, και αδελφων, και συγγενων, και φιλων; και θανατωσουσιν εξ υμων. 17 και εσεσθε μισουμενοι υπο παντων δια το ονομα μου. 18 και θριξ εκ τησ κεφαλησ υμων, ου μη αποληται. 19 εν τη υπομονη υμων, κτησασθε τασ ψυχασ υμων.
20 οταν δε ιδητε κυκλουμενην υπο στρατοπεδων ιερουσαλημ, τοτε γνωτε οτι ηγγικεν η ερημωσισ αυτησ. 21 τοτε οι εν τη ιουδαια, φευγετωσαν εισ τα ορη; και οι εν μεσω αυτησ, εκχωρειτωσαν; και οι εν ταισ χωραισ, μη εισερχεσθωσαν εισ αυτην; 22 οτι ημεραι εκδικησεωσ αυται εισιν του πλησθηναι παντα τα γεγραμμενα. 23 ουαι δε ταισ εν γαστρι εχουσαισ και ταισ θηλαζουσαισ εν εκειναισ ταισ ημεραισ; εσται γαρ αναγκη μεγαλη επι τησ γησ, και οργη τω λαω τουτω. 24 και πεσουνται στοματι μαχαιρησ, και αιχμαλωτισθησονται εισ τα εθνη παντα; και ιερουσαλημ εσται πατουμενη υπο εθνων, αχρι ου πληρωθωσιν καιροι εθνων.
25 και εσονται σημεια εν ηλιω, και σεληνη, και αστροισ; και επι τησ γησ συνοχη εθνων, εν απορια ηχουσ θαλασσησ και σαλου, 26 αποψυχοντων ανθρωπων απο φοβου και προσδοκιασ των επερχομενων τη οικουμενη; αι γαρ δυναμεισ των ουρανων σαλευθησονται. 27 και τοτε οψονται ‘τον υιον του ανθρωπου, ερχομενον εν νεφελη’ μετα δυναμεωσ και δοξησ πολλησ. 28 αρχομενων δε τουτων γινεσθαι, ανακυψατε και επαρατε τασ κεφαλασ υμων, διοτι εγγιζει η απολυτρωσισ υμων.”
29 και ειπεν παραβολην αυτοισ: “ιδετε την συκην και παντα τα δενδρα; 30 οταν προβαλωσιν ηδη, βλεποντεσ αφ εαυτων, γινωσκετε οτι ηδη εγγυσ το θεροσ εστιν. 31 ουτωσ και υμεισ, οταν ιδητε ταυτα γινομενα, γινωσκετε οτι εγγυσ εστιν η βασιλεια του θ̅υ̅. 32 αμην, λεγω υμιν οτι ου μη παρελθη η γενεα αυτη, εωσ αν παντα γενηται. 33 ο ουρανοσ και η γη παρελευσονται, οι δε λογοι μου ου μη παρελευσονται.
34 προσεχετε δε εαυτοισ, μηποτε βαρηθωσιν υμων αι καρδιαι εν κρεπαλη, και μεθη, και μεριμναισ βιωτικαισ; και επιστη εφ υμασ αιφνιδιοσ η ημερα εκεινη 35 ωσ παγισ; επεισελευσεται γαρ επι παντασ τουσ καθημενουσ επι προσωπον πασησ τησ γησ. 36 αγρυπνειτε δε εν παντι καιρω, δεομενοι ινα κατισχυσητε εκφυγειν ταυτα παντα τα μελλοντα γινεσθαι, και σταθηναι εμπροσθεν του υιου του ανθρωπου.”
37 ην δε τασ ημερασ εν τω ιερω διδασκων, τασ δε νυκτασ εξερχομενοσ, ηυλιζετο εισ το οροσ το καλουμενον ελαιων. 38 και πασ ο λαοσ ωρθριζεν προσ αυτον εν τω ιερω ακουειν αυτου.