1 ταυτα ελαλησεν ι̅σ̅, και επαρασ τουσ οφθαλμουσ αυτου εισ τον ουρανον ειπεν, “πατερ, εληλυθεν η ωρα; δοξασον σου τον υιον, ινα ο υιοσ δοξαση σε. 2 καθωσ εδωκασ αυτω εξουσιαν πασησ σαρκοσ, ινα παν ο δεδωκασ αυτω, δωση αυτοισ ζωην αιωνιον. 3 αυτη δε εστιν η αιωνιοσ ζωη, ινα γινωσκωσι σε, τον μονον αληθινον θ̅ν̅, και ον απεστειλασ, ι̅ν̅ χ̅ν̅. 4 εγω σε εδοξασα επι τησ γησ, το εργον τελειωσασ, ο δεδωκασ μοι ινα ποιησω. 5 και νυν δοξασον με συ, πατερ, παρα σεαυτω, τη δοξη η ειχον προ του τον κοσμον, ειναι παρα σοι.
6 εφανερωσα σου το ονομα τοισ ανθρωποισ ουσ εδωκασ μοι εκ του κοσμου. σοι ησαν, καμοι αυτουσ εδωκασ, και τον λογον σου τετηρηκαν. 7 νυν εγνωκαν οτι παντα οσα δεδωκασ μοι, παρα σου εισιν; 8 οτι τα ρηματα α εδωκασ μοι, δεδωκα αυτοισ, και αυτοι ελαβον, και εγνωσαν αληθωσ οτι παρα σου εξηλθον; και επιστευσαν οτι συ με απεστειλασ. 9 εγω περι αυτων ερωτω; ου περι του κοσμου ερωτω, αλλα περι ων δεδωκασ μοι, οτι σοι εισιν. 10 και τα εμα παντα, σα εστιν; και τα σα, εμα; και δεδοξασμαι εν αυτοισ. 11 και ουκετι ειμι εν τω κοσμω, και αυτοι εν τω κοσμω εισιν, καγω προσ σε ερχομαι. πατερ αγιε, τηρησον αυτουσ εν τω ονοματι σου, ω δεδωκασ μοι, ινα ωσιν εν, καθωσ ημεισ. 12 οτε ημην μετ αυτων, εγω ετηρουν αυτουσ εν τω ονοματι σου, ω δεδωκασ μοι; και εφυλαξα, και ουδεισ εξ αυτων απωλετο, ει μη ο υιοσ τησ απωλειασ, ινα η γραφη πληρωθη. 13 νυν δε προσ σε ερχομαι, και ταυτα λαλω εν τω κοσμω, ινα εχωσιν την χαραν την εμην, πεπληρωμενην εν εαυτοισ. 14 εγω δεδωκα αυτοισ τον λογον σου, και ο κοσμοσ εμισησεν αυτουσ, οτι ουκ εισιν εκ του κοσμου, καθωσ εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου. 15 ουκ ερωτω ινα αρησ αυτουσ εκ του κοσμου, αλλ ινα τηρησησ αυτουσ εκ του πονηρου. 16 εκ του κοσμου ουκ εισιν, καθωσ εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου. 17 αγιασον αυτουσ εν τη αληθεια; ο λογοσ ο σοσ αληθεια εστιν. 18 καθωσ εμε απεστειλασ εισ τον κοσμον, καγω απεστειλα αυτουσ εισ τον κοσμον; 19 και υπερ αυτων εγω αγιαζω εμαυτον, ινα ωσιν και αυτοι ηγιασμενοι εν αληθεια.
20 ου περι τουτων δε ερωτω μονον, αλλα και περι των πιστευοντων δια του λογου αυτων εισ εμε, 21 ινα παντεσ εν ωσιν, καθωσ συ, πατερ, εν εμοι, καγω εν σοι, ινα και αυτοι εν ημιν ωσιν, ινα ο κοσμοσ πιστευη οτι συ με απεστειλασ. 22 καγω την δοξαν ην δεδωκασ μοι, δεδωκα αυτοισ, ινα ωσιν εν, καθωσ ημεισ εν; 23 εγω εν αυτοισ, και συ εν εμοι, ινα ωσιν τετελειωμενοι εισ εν, ινα γινωσκη ο κοσμοσ οτι συ με απεστειλασ, και ηγαπησασ αυτουσ καθωσ εμε ηγαπησασ. 24 πατερ, ο δεδωκασ μοι θελω, ινα οπου ειμι εγω, κακεινοι ωσιν μετ εμου, ινα θεωρωσιν την δοξαν την εμην, ην δεδωκασ μοι, οτι ηγαπησασ με προ καταβολησ κοσμου.
25 πατερ δικαιε, και ο κοσμοσ σε ουκ εγνω, εγω δε σε εγνων, και ουτοι εγνωσαν οτι συ με απεστειλασ. 26 και εγνωρισα αυτοισ το ονομα σου, και γνωρισω, ινα η αγαπη ην ηγαπησασ με, εν αυτοισ η, καγω εν αυτοισ.”