1 ω ανοητοι γαλαται! τισ υμασ εβασκανεν, οισ κατ οφθαλμουσ ι̅σ̅ χ̅σ̅ προεγραφη εσταυρωμενοσ? 2 τουτο μονον θελω μαθειν αφ υμων: εξ εργων νομου το π̅ν̅α̅ ελαβετε, η εξ ακοησ πιστεωσ? 3 ουτωσ ανοητοι εστε? εναρξαμενοι π̅ν̅ι̅, νυν σαρκι επιτελεισθε? 4 τοσαυτα επαθετε εικη ει γε και εικη? 5 ο ουν επιχορηγων υμιν το π̅ν̅α̅ και ενεργων δυναμεισ εν υμιν, εξ εργων νομου η εξ ακοησ πιστεωσ? 6 καθωσ αβρααμ “επιστευσεν τω θ̅ω̅ και ελογισθη αυτω εισ δικαιοσυνην”.
7 γινωσκετε αρα οτι οι εκ πιστεωσ, ουτοι υιοι εισιν αβρααμ. 8 προιδουσα δε η γραφη οτι εκ πιστεωσ δικαιοι τα εθνη ο θ̅σ̅, προευηγγελισατο τω αβρααμ, οτι “ενευλογηθησονται εν σοι παντα τα εθνη.” 9 ωστε οι εκ πιστεωσ ευλογουνται συν τω πιστω αβρααμ.
10 οσοι γαρ εξ εργων νομου εισιν υπο καταραν εισιν; γεγραπται γαρ, οτι “επικαταρατοσ πασ οσ ουκ εμμενει πασιν τοισ γεγραμμενοισ εν τω βιβλιω του νομου, του ποιησαι αυτα.” 11 οτι δε εν νομω, ουδεισ δικαιουται παρα τω θ̅ω̅ δηλον; οτι, “ο δικαιοσ εκ πιστεωσ ζησεται.” 12 ο δε νομοσ ουκ εστιν εκ πιστεωσ, αλλ, “ο ποιησασ αυτα, ζησεται εν αυτοισ.” 13 χ̅σ̅ ημασ εξηγορασεν εκ τησ καταρασ του νομου, γενομενοσ υπερ ημων καταρα, οτι γεγραπται, “επικαταρατοσ πασ ο κρεμαμενοσ επι ξυλου”, 14 ινα εισ τα εθνη η ευλογια του αβρααμ γενηται εν χ̅ω̅ ι̅υ̅, ινα την επαγγελιαν του π̅ν̅σ̅ λαβωμεν δια τησ πιστεωσ.
15 αδελφοι, κατα ανθρωπον λεγω. ομωσ ανθρωπου κεκυρωμενην διαθηκην, ουδεισ αθετει η επιδιατασσεται. 16 τω δε αβρααμ ερρεθησαν αι επαγγελιαι και τω σπερματι αυτου; ου λεγει, “και τοισ σπερμασιν”, ωσ επι πολλων, αλλ ωσ εφ ενοσ, “και τω σπερματι σου”, οσ εστιν χ̅σ̅. 17 τουτο δε λεγω: διαθηκην προκεκυρωμενην υπο του θ̅υ̅, ο μετα τετρακοσια και τριακοντα ετη γεγονωσ νομοσ ουκ ακυροι, εισ το καταργησαι την επαγγελιαν. 18 ει γαρ εκ νομου η κληρονομια, ουκετι εξ επαγγελιασ; τω δε αβρααμ δι επαγγελιασ κεχαρισται ο θ̅σ̅.
19 τι ουν ο νομοσ? των παραβασεων χαριν προσετεθη, αχρισ ου ελθη το σπερμα ω επηγγελται, διαταγεισ δι αγγελων εν χειρι μεσιτου. 20 ο δε μεσιτησ ενοσ ουκ εστιν, ο δε θ̅σ̅ εισ εστιν.
21 ο ουν νομοσ κατα των επαγγελιων? μη γενοιτο! ει γαρ εδοθη νομοσ ο δυναμενοσ ζωοποιησαι, οντωσ εν νομου αν ην η δικαιοσυνη; 22 αλλα συνεκλεισεν η γραφη τα παντα υπο αμαρτιαν, ινα η επαγγελια εκ πιστεωσ ι̅υ̅ χ̅υ̅ δοθη τοισ πιστευουσιν.
23 προ του δε ελθειν την πιστιν, υπο νομον εφρουρουμεθα, συνκλειομενοι εισ την μελλουσαν πιστιν αποκαλυφθηναι. 24 ωστε ο νομοσ, παιδαγωγοσ ημων γεγονεν εισ χ̅ν̅, ινα εκ πιστεωσ δικαιωθωμεν. 25 ελθουσησ δε τησ πιστεωσ, ουκετι υπο παιδαγωγον εσμεν. 26 παντεσ γαρ υιοι θ̅υ̅ εστε δια τησ πιστεωσ εν χ̅ω̅ ι̅υ̅. 27 οσοι γαρ εισ χ̅ν̅ εβαπτισθητε, χ̅ν̅ ενεδυσασθε. 28 ουκ ενι ιουδαιοσ ουδε ελλην, ουκ ενι δουλοσ ουδε ελευθεροσ, ουκ ενι αρσεν και θηλυ, παντεσ γαρ υμεισ εισ εστε εν χ̅ω̅ ι̅υ̅. 29 ει δε υμεισ χ̅υ̅, αρα του αβρααμ σπερμα εστε, κατ επαγγελιαν κληρονομοι.