3 πορνεια δε, και ακαθαρσια πασα, η πλεονεξια, μηδε ονομαζεσθω εν υμιν, καθωσ πρεπει αγιοισ; 4 και αισχροτησ, και μωρολογια, η ευτραπελια, α ουκ ανηκεν, αλλα μαλλον ευχαριστια. 5 τουτο γαρ ιστε, γινωσκοντεσ οτι πασ πορνοσ, η ακαθαρτοσ, η πλεονεκτησ, ο εστιν ειδωλολατρησ, ουκ εχει κληρονομιαν εν τη βασιλεια του χ̅υ̅ και θ̅υ̅.
6 μηδεισ υμασ απατατω κενοισ λογοισ δια ταυτα, γαρ ερχεται η οργη του θ̅υ̅ επι τουσ υιουσ τησ απειθειασ. 7 μη ουν γινεσθε συνμετοχοι αυτων; 8 ητε γαρ ποτε σκοτοσ, νυν δε φωσ εν κ̅ω̅; ωσ τεκνα φωτοσ περιπατειτε 9 (ο γαρ καρποσ του φωτοσ εν παση αγαθωσυνη, και δικαιοσυνη, και αληθεια), 10 δοκιμαζοντεσ τι εστιν ευαρεστον τω κ̅ω̅. 11 και μη συνκοινωνειτε τοισ εργοισ τοισ ακαρποισ του σκοτουσ, μαλλον δε και ελεγχετε; 12 τα γαρ κρυφη γινομενα υπ αυτων, αισχρον εστιν και λεγειν. 13 τα δε παντα ελεγχομενα υπο του φωτοσ φανερουται, παν γαρ το φανερουμενον φωσ εστιν. 14 διο λεγει, “εγειρε, ο καθευδων, και αναστα εκ των νεκρων, και επιφαυσει σοι ο χ̅σ̅.”
15 βλεπετε ουν ακριβωσ πωσ περιπατειτε, μη ωσ ασοφοι, αλλ ωσ σοφοι, 16 εξαγοραζομενοι τον καιρον, οτι αι ημεραι πονηραι εισιν. 17 δια τουτο, μη γινεσθε αφρονεσ, αλλα συνιετε τι το θελημα του κ̅υ̅. 18 και μη μεθυσκεσθε οινω, εν ω εστιν ασωτια, αλλα πληρουσθε εν π̅ν̅ι̅, 19 λαλουντεσ εαυτοισ εν ψαλμοισ, και υμνοισ, και ωδαισ πνευματικαισ; αδοντεσ και ψαλλοντεσ τη καρδια υμων τω κ̅ω̅; 20 ευχαριστουντεσ παντοτε υπερ παντων εν ονοματι του κ̅υ̅ ημων, ι̅υ̅ χ̅υ̅, τω θ̅ω̅ και πατρι; 21 υποτασσομενοι αλληλοισ εν φοβω χ̅υ̅.
22 αι γυναικεσ τοισ ιδιοισ ανδρασιν ωσ τω κ̅ω̅, 23 οτι ανηρ εστιν κεφαλη τησ γυναικοσ, ωσ και ο χ̅σ̅ κεφαλη τησ εκκλησιασ, αυτοσ σωτηρ του σωματοσ. 24 αλλ ωσ η εκκλησια υποτασσεται τω χ̅ω̅, ουτωσ και αι γυναικεσ τοισ ανδρασιν εν παντι.
25 οι ανδρεσ αγαπατε τασ γυναικασ, καθωσ και ο χ̅σ̅ ηγαπησεν την εκκλησιαν, και εαυτον παρεδωκεν υπερ αυτησ; 26 ινα αυτην αγιαση, καθαρισασ τω λουτρω του υδατοσ εν ρηματι, 27 ινα παραστηση αυτοσ εαυτω ενδοξον την εκκλησιαν, μη εχουσαν σπιλον, η ρυτιδα, η τι των τοιουτων, αλλ ινα η αγια και αμωμοσ. 28 ουτωσ οφειλουσιν και οι ανδρεσ αγαπαν τασ εαυτων γυναικασ, ωσ τα εαυτων σωματα. ο αγαπων την εαυτου γυναικα, εαυτον αγαπα. 29 ουδεισ γαρ ποτε την εαυτου σαρκα εμισησεν, αλλα εκτρεφει και θαλπει αυτην, καθωσ και ο χ̅σ̅ την εκκλησιαν, 30 οτι μελη εσμεν του σωματοσ αυτου. 31 “αντι τουτου καταλειψει ανθρωποσ τον πατερα και την μητερα, και προσκολληθησεται τη γυναικι αυτου, και εσονται οι δυο εισ σαρκα μιαν.” 32 το μυστηριον τουτο μεγα εστιν; εγω δε λεγω εισ χ̅ν̅ και εισ την εκκλησιαν. 33 πλην και υμεισ, οι καθ ενα, εκαστοσ την εαυτου γυναικα ουτωσ αγαπατω ωσ εαυτον, η δε γυνη, ινα φοβηται τον ανδρα.