1 τα τεκνα, υπακουετε τοισ γονευσιν υμων εν κ̅ω̅; τουτο γαρ εστιν δικαιον. 2 “τιμα τον πατερα σου και την μητερα” (ητισ εστιν εντολη πρωτη εν επαγγελια), 3 “ινα ευ σοι γενηται, και εση μακροχρονιοσ επι τησ γησ.”
4 και, οι πατερεσ, μη παροργιζετε τα τεκνα υμων, αλλα εκτρεφετε αυτα εν παιδεια και νουθεσια κ̅υ̅.
5 οι δουλοι, υπακουετε τοισ κατα σαρκα κυριοισ μετα φοβου και τρομου, εν απλοτητι τησ καρδιασ υμων ωσ τω χ̅ω̅; 6 μη κατ οφθαλμοδουλειαν ωσ ανθρωπαρεσκοι, αλλ ωσ δουλοι χ̅υ̅, ποιουντεσ το θελημα του θ̅υ̅ εκ ψυχησ, 7 μετ ευνοιασ δουλευοντεσ ωσ τω κ̅ω̅, και ουκ ανθρωποισ; 8 ειδοτεσ οτι εκαστοσ, εαν τι ποιηση αγαθον, τουτο κομισεται παρα κ̅υ̅, ειτε δουλοσ ειτε ελευθεροσ.
9 και, οι κυριοι, τα αυτα ποιειτε προσ αυτουσ, ανιεντεσ την απειλην, ειδοτεσ οτι και αυτων και υμων ο κ̅σ̅ εστιν εν ουρανοισ, και προσωπολημψια ουκ εστιν παρ αυτω.
10 του λοιπου, ενδυναμουσθε εν κ̅ω̅ και εν τω κρατει τησ ισχυοσ αυτου. 11 ενδυσασθε την πανοπλιαν του θ̅υ̅, προσ το δυνασθαι υμασ στηναι προσ τασ μεθοδιασ του διαβολου; 12 οτι ουκ εστιν ημιν η παλη προσ αιμα και σαρκα, αλλα προσ τασ αρχασ, προσ τασ εξουσιασ, προσ τουσ κοσμοκρατορασ του σκοτουσ τουτου, προσ τα πνευματικα τησ πονηριασ εν τοισ επουρανιοισ. 13 δια τουτο, αναλαβετε την πανοπλιαν του θ̅υ̅, ινα δυνηθητε αντιστηναι εν τη ημερα τη πονηρα, και απαντα κατεργασαμενοι, στηναι. 14 στητε ουν, “περιζωσαμενοι την οσφυν υμων εν αληθεια”, και “ενδυσαμενοι τον θωρακα τησ δικαιοσυνησ”, 15 και υποδησαμενοι τουσ “ποδασ εν ετοιμασια του ευαγγελιου τησ ειρηνησ”. 16 εν πασιν αναλαβοντεσ τον θυρεον τησ πιστεωσ, εν ω δυνησεσθε παντα τα βελη του πονηρου πεπυρωμενα σβεσαι. 17 και “την περικεφαλαιαν του σωτηριου” δεξασθε, και την μαχαιραν του π̅ν̅σ̅, ο εστιν ρημα θ̅υ̅; 18 δια πασησ προσευχησ και δεησεωσ, προσευχομενοι εν παντι καιρω εν π̅ν̅ι̅, και εισ αυτο, αγρυπνουντεσ εν παση προσκαρτερησει και δεησει περι παντων των αγιων; 19 και υπερ εμου, ινα μοι δοθη λογοσ εν ανοιξει του στοματοσ μου, εν παρρησια γνωρισαι το μυστηριον του ευαγγελιου, 20 υπερ ου πρεσβευω εν αλυσει, ινα εν αυτω παρρησιασωμαι, ωσ δει με λαλησαι.
21 ινα δε ειδητε και υμεισ τα κατ εμε, τι πρασσω, παντα γνωρισει υμιν τυχικοσ, ο αγαπητοσ αδελφοσ και πιστοσ διακονοσ εν κ̅ω̅; 22 ον επεμψα προσ υμασ εισ αυτο τουτο, ινα γνωτε τα περι ημων, και παρακαλεση τασ καρδιασ υμων.
23 ειρηνη τοισ αδελφοισ και αγαπη μετα πιστεωσ απο θ̅υ̅ πατροσ και κ̅υ̅ ι̅υ̅ χ̅υ̅. 24 η χαρισ μετα παντων των αγαπωντων τον κ̅ν̅ ημων, ι̅ν̅ χ̅ν̅, εν αφθαρσια.