εγενετο δε εν εκεινη τη ημερα, διωγμοσ μεγασ επι την εκκλησιαν, την εν ιεροσολυμοισ. παντεσ δε διεσπαρησαν κατα τασ χωρασ τησ ιουδαιασ και σαμαρειασ, πλην των αποστολων. 2 συνεκομισαν δε τον στεφανον ανδρεσ ευλαβεισ, και εποιησαν κοπετον μεγαν επ αυτω. 3 σαυλοσ δε ελυμαινετο την εκκλησιαν, κατα τουσ οικουσ εισπορευομενοσ, συρων τε ανδρασ και γυναικασ, παρεδιδου εισ φυλακην.
4 οι μεν ουν διασπαρεντεσ, διηλθον ευαγγελιζομενοι τον λογον. 5 φιλιπποσ δε κατελθων εισ την πολιν τησ σαμαρειασ, εκηρυσσεν αυτοισ τον χ̅ν̅. 6 προσειχον δε οι οχλοι τοισ λεγομενοισ υπο του φιλιππου ομοθυμαδον, εν τω ακουειν αυτουσ και βλεπειν τα σημεια α εποιει. 7 πολλοι γαρ των εχοντων πνευματα ακαθαρτα, βοωντα φωνη μεγαλη, εξηρχοντο; πολλοι δε παραλελυμενοι και χωλοι εθεραπευθησαν. 8 εγενετο δε πολλη χαρα εν τη πολει εκεινη.
9 ανηρ δε τισ ονοματι σιμων, προυπηρχεν εν τη πολει μαγευων, και εξιστανων το εθνοσ τησ σαμαρειασ, λεγων ειναι τινα εαυτον μεγαν. 10 ω προσειχον παντεσ απο μικρου εωσ μεγαλου λεγοντεσ, “ουτοσ εστιν η δυναμισ του θ̅υ̅, η καλουμενη μεγαλη.” 11 προσειχον δε αυτω, δια το ικανω χρονω ταισ μαγιαισ εξεστακεναι αυτουσ. 12 οτε δε επιστευσαν τω φιλιππω, ευαγγελιζομενω περι τησ βασιλειασ του θ̅υ̅ και του ονοματοσ ι̅υ̅ χ̅υ̅, εβαπτιζοντο ανδρεσ τε και γυναικεσ. 13 ο δε σιμων και αυτοσ επιστευσεν, και βαπτισθεισ, ην προσκαρτερων τω φιλιππω; θεωρων τε σημεια και δυναμεισ μεγαλασ γινομενασ, εξιστατο.
14 ακουσαντεσ δε οι εν ιεροσολυμοισ αποστολοι οτι δεδεκται η σαμαρεια τον λογον του θ̅υ̅, απεστειλαν προσ αυτουσ πετρον και ιωαννην, 15 οιτινεσ καταβαντεσ, προσηυξαντο περι αυτων, οπωσ λαβωσιν π̅ν̅α̅ αγιον. 16 ουδεπω γαρ ην επ ουδενι αυτων επιπεπτωκοσ, μονον δε βεβαπτισμενοι υπηρχον εισ το ονομα του κ̅υ̅ ι̅υ̅. 17 τοτε επετιθεσαν τασ χειρασ επ αυτουσ, και ελαμβανον π̅ν̅α̅ αγιον. 18 ιδων δε ο σιμων οτι δια τησ επιθεσεωσ των χειρων των αποστολων διδοται το π̅ν̅α̅, προσηνεγκεν αυτοισ χρηματα 19 λεγων, “δοτε καμοι την εξουσιαν ταυτην, ινα ω εαν επιθω τασ χειρασ, λαμβανη π̅ν̅α̅ αγιον.” 20 πετροσ δε ειπεν προσ αυτον, “το αργυριον σου, συν σοι ειη εισ απωλειαν, οτι την δωρεαν του θ̅υ̅ ενομισασ δια χρηματων κτασθαι. 21 ουκ εστιν σοι μερισ ουδε κληροσ εν τω λογω τουτω; η γαρ καρδια σου ουκ εστιν ευθεια εναντι του θ̅υ̅. 22 μετανοησον ουν απο τησ κακιασ σου ταυτησ, και δεηθητι του κ̅υ̅ ει αρα αφεθησεται σοι η επινοια τησ καρδιασ σου; 23 εισ γαρ χολην πικριασ και συνδεσμον αδικιασ, ορω σε οντα.” 24 αποκριθεισ δε ο σιμων ειπεν, “δεηθητε υμεισ υπερ εμου προσ τον κ̅ν̅, οπωσ μηδεν επελθη επ εμε ων ειρηκατε.”
25 οι μεν ουν, διαμαρτυραμενοι και λαλησαντεσ τον λογον του κ̅υ̅, υπεστρεφον εισ ιεροσολυμα, πολλασ τε κωμασ των σαμαρειτων ευηγγελιζοντο.
26 αγγελοσ δε κ̅υ̅ ελαλησεν προσ φιλιππον λεγων, “αναστηθι και πορευου κατα μεσημβριαν, επι την οδον την καταβαινουσαν απο ιερουσαλημ εισ γαζαν”; αυτη εστιν ερημοσ. 27 και αναστασ, επορευθη; και ιδου, ανηρ, αιθιοψ ευνουχοσ, δυναστησ κανδακησ βασιλισσησ αιθιοπων, οσ ην επι πασησ τησ γαζησ αυτησ, οσ εληλυθει προσκυνησων εισ ιερουσαλημ, 28 ην τε υποστρεφων και καθημενοσ επι του αρματοσ αυτου, και ανεγινωσκεν τον προφητην ησαιαν. 29 ειπεν δε το π̅ν̅α̅ τω φιλιππω, “προσελθε και κολληθητι τω αρματι τουτω.” 30 προσδραμων δε, ο φιλιπποσ ηκουσεν αυτου αναγινωσκοντοσ ησαιαν τον προφητην, και ειπεν, αρα “γε γινωσκεισ α αναγινωσκεισ?” 31 ο δε ειπεν, “πωσ γαρ αν δυναιμην εαν μη τισ οδηγησει με?” παρεκαλεσεν τε τον φιλιππον αναβαντα καθισαι συν αυτω. 32 η δε περιοχη τησ γραφησ ην ανεγινωσκεν ην αυτη: “ωσ προβατον επι σφαγην ηχθη, και ωσ αμνοσ εναντιον του κειραντοσ αυτον αφωνοσ, ουτωσ ουκ ανοιγει το στομα αυτου. 33 εν τη ταπεινωσει, η κρισισ αυτου ηρθη; την γενεαν αυτου τισ διηγησεται? οτι αιρεται απο τησ γησ η ζωη αυτου.” 34 αποκριθεισ δε ο ευνουχοσ τω φιλιππω ειπεν, “δεομαι σου περι τινοσ ο προφητησ λεγει τουτο? περι εαυτου η περι ετερου τινοσ?” 35 ανοιξασ δε ο φιλιπποσ το στομα αυτου, και αρξαμενοσ απο τησ γραφησ ταυτησ, ευηγγελισατο αυτω τον ι̅ν̅. 36 ωσ δε επορευοντο κατα την οδον, ηλθον επι τι υδωρ, και φησιν ο ευνουχοσ, “ιδου, υδωρ; τι κωλυει με βαπτισθηναι?” 38 και εκελευσεν στηναι το αρμα; και κατεβησαν, αμφοτεροι εισ το υδωρ, ο τε φιλιπποσ και ο ευνουχοσ, και εβαπτισεν αυτον. 39 οτε δε ανεβησαν εκ του υδατοσ, π̅ν̅α̅ κ̅υ̅ ηρπασεν τον φιλιππον, και ουκ ειδεν αυτον ουκετι ο ευνουχοσ; επορευετο γαρ την οδον αυτου χαιρων. 40 φιλιπποσ δε ευρεθη εισ αζωτον, και διερχομενοσ ευηγγελιζετο τασ πολεισ πασασ, εωσ του ελθειν αυτον εισ καισαρειαν.