1 επι το αυτο, πετροσ δε και ιωαννησ ανεβαινον εισ το ιερον επι την ωραν τησ προσευχησ, την ενατην. 2 και τισ ανηρ, χωλοσ εκ κοιλιασ μητροσ αυτου υπαρχων, εβασταζετο, ον ετιθουν καθ ημεραν προσ την θυραν του ιερου, την λεγομενην ωραιαν, του αιτειν ελεημοσυνην παρα των εισπορευομενων εισ το ιερον; 3 οσ ιδων πετρον και ιωαννην μελλοντασ εισιεναι εισ το ιερον, ηρωτα ελεημοσυνην λαβειν. 4 ατενισασ δε πετροσ εισ αυτον συν τω ιωαννη ειπεν, “βλεψον εισ ημασ.” 5 ο δε επειχεν αυτοισ, προσδοκων τι παρ αυτων λαβειν. 6 ειπεν δε πετροσ, “αργυριον και χρυσιον ουχ υπαρχει μοι, ο δε εχω, τουτο σοι διδωμι εν τω ονοματι ι̅υ̅ χ̅υ̅ του ναζωραιου, περιπατει!” 7 και πιασασ αυτον τησ δεξιασ χειροσ, ηγειρεν αυτον; παραχρημα δε εστερεωθησαν αι βασεισ αυτου και τα σφυδρα. 8 και εξαλλομενοσ, εστη και περιεπατει, και εισηλθεν συν αυτοισ εισ το ιερον, περιπατων, και αλλομενοσ, και αινων τον θ̅ν̅. 9 και ειδεν πασ ο λαοσ αυτον περιπατουντα και αινουντα τον θ̅ν̅. 10 επεγινωσκον δε αυτον οτι αυτοσ ην ο προσ την ελεημοσυνην καθημενοσ επι τη ωραια πυλη του ιερου; και επλησθησαν θαμβουσ και εκστασεωσ επι τω συμβεβηκοτι αυτω.
11 κρατουντοσ δε αυτου τον πετρον και τον ιωαννην, συνεδραμεν πασ ο λαοσ προσ αυτουσ επι τη στοα τη καλουμενη σολομωντοσ, εκθαμβοι. 12 ιδων δε, ο πετροσ απεκρινατο προσ τον λαον, “ανδρεσ, ισραηλειται, τι θαυμαζετε επι τουτω, η ημιν τι ατενιζετε, ωσ ιδια δυναμει η ευσεβεια πεποιηκοσιν του περιπατειν αυτον? 13 ο θ̅σ̅ αβρααμ, και θ̅σ̅ ισαακ, και θ̅σ̅ ιακωβ, ο θ̅σ̅ των πατερων ημων, εδοξασεν τον παιδα αυτου, ι̅ν̅, ον υμεισ μεν παρεδωκατε, και ηρνησασθε κατα προσωπον πειλατου, κριναντοσ εκεινου απολυειν. 14 υμεισ δε τον αγιον και δικαιον ηρνησασθε, και ητησασθε ανδρα φονεα χαρισθηναι υμιν; 15 τον δε αρχηγον τησ ζωησ απεκτεινατε, ον ο θ̅σ̅ ηγειρεν εκ νεκρων, ου ημεισ μαρτυρεσ εσμεν. 16 και επι τη πιστει του ονοματοσ αυτου, τουτον ον θεωρειτε και οιδατε, εστερεωσεν το ονομα αυτου, και η πιστισ η δι αυτου, εδωκεν αυτω την ολοκληριαν ταυτην απεναντι παντων υμων.
17 και νυν, αδελφοι, οιδα οτι κατα αγνοιαν επραξατε, ωσπερ και οι αρχοντεσ υμων; 18 ο δε θ̅σ̅ α προκατηγγειλεν δια στοματοσ παντων των προφητων, παθειν τον χ̅ν̅ αυτου, επληρωσεν ουτωσ. 19 μετανοησατε ουν και επιστρεψατε, προσ το εξαλειφθηναι υμων τασ αμαρτιασ, 20 οπωσ αν ελθωσιν καιροι αναψυξεωσ απο προσωπου του κ̅υ̅, και αποστειλη τον προκεχειρισμενον υμιν χ̅ν̅, ι̅ν̅, 21 ον δει ουρανον μεν δεξασθαι, αχρι χρονων αποκαταστασεωσ παντων, ων ελαλησεν ο θ̅σ̅ δια στοματοσ των αγιων απ αιωνοσ αυτου προφητων. 22 μωυσησ μεν ειπεν, οτι ‘“προφητην υμιν αναστησει κ̅σ̅, ο θ̅σ̅ ημων εκ των αδελφων υμων, ωσ εμε αυτου ακουσεσθε” κατα παντα, οσα αν λαληση προσ υμασ. 23 “εσται δε πασα ψυχη, ητισ εαν μη ακουση του προφητου εκεινου, εξολεθρευθησεται εκ του λαου.”’ 24 και παντεσ δε οι προφηται απο σαμουηλ και των καθεξησ, οσοι ελαλησαν, και κατηγγειλαν τασ ημερασ ταυτασ. 25 υμεισ εστε οι υιοι των προφητων, και τησ διαθηκησ ησ διεθετο ο θ̅σ̅ προσ τουσ πατερασ υμων, λεγων προσ αβρααμ, ‘και εν τω σπερματι σου ενευλογηθησονται πασαι αι πατριαι τησ γησ.’ 26 υμιν πρωτον, αναστησασ ο θ̅σ̅ τον παιδα αυτου, απεστειλεν αυτον ευλογουντα υμασ εν τω αποστρεφειν εκαστον απο των πονηριων υμων.”