1 μετα ταυτα, χωρισθεισ εκ των αθηνων, ηλθεν εισ κορινθον. 2 και ευρων τινα ιουδαιον ονοματι ακυλαν, ποντικον τω γενει, προσφατωσ εληλυθοτα απο τησ ιταλιασ, και πρισκιλλαν γυναικα αυτου, δια το διατεταχεναι κλαυδιον χωριζεσθαι παντασ τουσ ιουδαιουσ απο τησ ρωμησ, προσηλθεν αυτοισ, 3 και δια το ομοτεχνον ειναι, εμενεν παρ αυτοισ και ηργαζοντο, ησαν γαρ σκηνοποιοι τη τεχνη. 4 διελεγετο δε εν τη συναγωγη κατα παν σαββατον, επειθεν τε ιουδαιουσ και ελληνασ.
5 ωσ δε κατηλθον απο τησ μακεδονιασ ο τε σιλασ και ο τιμοθεοσ, συνειχετο τω λογω ο παυλοσ, διαμαρτυρομενοσ τοισ ιουδαιοισ, ειναι τον χ̅ν̅, ι̅ν̅. 6 αντιτασσομενων δε αυτων και βλασφημουντων, εκτιναξαμενοσ τα ιματια, ειπεν προσ αυτουσ, “το αιμα υμων επι την κεφαλην υμων; καθαροσ εγω. απο του νυν, εισ τα εθνη πορευσομαι.” 7 και μεταβασ εκειθεν, εισηλθεν εισ οικιαν τινοσ ονοματι τιτιου ιουστου, σεβομενου τον θ̅ν̅, ου η οικια ην συνομορουσα τη συναγωγη. 8 κρισποσ δε ο αρχισυναγωγοσ, επιστευσεν τω κ̅ω̅ συν ολω τω οικω αυτου; και πολλοι των κορινθιων ακουοντεσ, επιστευον και εβαπτιζοντο. 9 ειπεν δε ο κ̅σ̅ εν νυκτι δι οραματοσ τω παυλω, “μη φοβου, αλλα λαλει και μη σιωπησησ, 10 διοτι εγω ειμι μετα σου, και ουδεισ επιθησεται σοι του κακωσαι σε, διοτι λαοσ εστι μοι πολυσ εν τη πολει ταυτη.” 11 εκαθισεν δε ενιαυτον και μηνασ εξ, διδασκων εν αυτοισ τον λογον του θ̅υ̅.
12 γαλλιωνοσ δε ανθυπατου οντοσ τησ αχαιασ, κατεπεστησαν ομοθυμαδον οι ιουδαιοι τω παυλω, και ηγαγον αυτον επι το βημα 13 λεγοντεσ, οτι “παρα τον νομον, αναπειθει ουτοσ τουσ ανθρωπουσ σεβεσθαι τον θ̅ν̅.” 14 μελλοντοσ δε του παυλου ανοιγειν το στομα, ειπεν ο γαλλιων προσ τουσ ιουδαιουσ, “ει μεν ην αδικημα τι η ραδιουργημα πονηρον, ω ιουδαιοι, κατα λογον αν ανεσχομην υμων; 15 ει δε ζητηματα εστιν περι λογου, και ονοματων, και νομου, του καθ υμασ, οψεσθε αυτοι; κριτησ εγω τουτων ου βουλομαι ειναι.” 16 και απηλασεν αυτουσ απο του βηματοσ. 17 επιλαβομενοι δε παντεσ σωσθενην τον αρχισυναγωγον, ετυπτον εμπροσθεν του βηματοσ. και ουδεν τουτων τω γαλλιωνι εμελεν.
18 ο δε παυλοσ ετι προσμεινασ ημερασ ικανασ, τοισ αδελφοισ αποταξαμενοσ, εξεπλει εισ την συριαν, και συν αυτω πρισκιλλα και ακυλασ, κειραμενοσ εν κενχρεαισ την κεφαλην, ειχεν γαρ ευχην. 19 κατηντησαν δε εισ εφεσον, κακεινουσ κατελιπεν αυτου; αυτοσ δε εισελθων εισ την συναγωγην, διελεξατο τοισ ιουδαιοισ. 20 ερωτωντων δε αυτων επι πλειονα χρονον μειναι, ουκ επενευσεν, 21 αλλα αποταξαμενοσ και ειπων, “παλιν ανακαμψω προσ υμασ, του θ̅υ̅ θελοντοσ”, ανηχθη απο τησ εφεσου. 22 και κατελθων εισ καισαρειαν, αναβασ και ασπασαμενοσ την εκκλησιαν, κατεβη εισ αντιοχειαν. 23 και ποιησασ χρονον τινα, εξηλθεν διερχομενοσ καθεξησ την γαλατικην χωραν και φρυγιαν, στηριζων παντασ τουσ μαθητασ.
24 ιουδαιοσ δε τισ απολλωσ ονοματι αλεξανδρευσ τω γενει, ανηρ λογιοσ, κατηντησεν εισ εφεσον; δυνατοσ ων εν ταισ γραφαισ. 25 ουτοσ ην κατηχημενοσ την οδον του κ̅υ̅, και ζεων τω πνευματι, ελαλει και εδιδασκεν ακριβωσ τα περι του ι̅υ̅, επισταμενοσ μονον το βαπτισμα ιωαννου. 26 ουτοσ τε ηρξατο παρρησιαζεσθαι εν τη συναγωγη. ακουσαντεσ δε αυτου, πρισκιλλα και ακυλασ προσελαβοντο αυτον, και ακριβεστερον αυτω εξεθεντο την οδον του θ̅υ̅. 27 βουλομενου δε αυτου διελθειν εισ την αχαιαν, προτρεψαμενοι, οι αδελφοι εγραψαν τοισ μαθηταισ αποδεξασθαι αυτον, οσ παραγενομενοσ, συνεβαλετο πολυ τοισ πεπιστευκοσιν δια τησ χαριτοσ. 28 ευτονωσ γαρ τοισ ιουδαιοισ διακατηλεγχετο δημοσια, επιδεικνυσ δια των γραφων ειναι τον χ̅ν̅, ι̅ν̅.