1 εγενετο δε, εν ικονιω κατα το αυτο εισελθειν αυτουσ εισ την συναγωγην των ιουδαιων, και λαλησαι ουτωσ ωστε πιστευσαι ιουδαιων τε και ελληνων πολυ πληθοσ. 2 οι δε απειθησαντεσ ιουδαιοι επηγειραν και εκακωσαν τασ ψυχασ των εθνων κατα των αδελφων. 3 ικανον μεν ουν χρονον διετριψαν, παρρησιαζομενοι επι τω κ̅ω̅, τω μαρτυρουντι τω λογω τησ χαριτοσ αυτου, διδοντι σημεια και τερατα γινεσθαι δια των χειρων αυτων. 4 εσχισθη δε το πληθοσ τησ πολεωσ; και οι μεν ησαν συν τοισ ιουδαιοισ, οι δε συν τοισ αποστολοισ. 5 ωσ δε εγενετο ορμη των εθνων τε και ιουδαιων συν τοισ αρχουσιν αυτων, υβρισαι και λιθοβολησαι αυτουσ; 6 συνιδοντεσ, κατεφυγον εισ τασ πολεισ τησ λυκαονιασ, λυστραν, και δερβην, και την περιχωρον, 7 κακει ευαγγελιζομενοι ησαν.
8 και τισ ανηρ, αδυνατοσ εν λυστροισ τοισ ποσιν, εκαθητο χωλοσ εκ κοιλιασ μητροσ αυτου, οσ ουδεποτε περιεπατησεν. 9 ουτοσ ηκουσεν του παυλου λαλουντοσ, οσ ατενισασ αυτω και ιδων οτι εχει πιστιν του σωθηναι, 10 ειπεν μεγαλη φωνη, “αναστηθι επι τουσ ποδασ σου ορθοσ!” και ηλατο και περιεπατει. 11 οι τε οχλοι ιδοντεσ ο εποιησεν παυλοσ, επηραν την φωνην αυτων λυκαονιστι λεγοντεσ, “οι θεοι ομοιωθεντεσ ανθρωποισ, κατεβησαν προσ ημασ.” 12 εκαλουν τε τον βαρναβαν, “δια”, τον δε παυλον, “ερμην”, επειδη αυτοσ ην ο ηγουμενοσ του λογου. 13 ο τε ιερευσ του διοσ, του οντοσ προ τησ πολεωσ, ταυρουσ και στεμματα επι τουσ πυλωνασ ενεγκασ, συν τοισ οχλοισ ηθελεν θυειν. 14 ακουσαντεσ δε οι αποστολοι βαρναβασ και παυλοσ, διαρρηξαντεσ τα ιματια εαυτων, εξεπηδησαν εισ τον οχλον, κραζοντεσ 15 και λεγοντεσ, “ανδρεσ, τι ταυτα ποιειτε? και ημεισ ομοιοπαθεισ εσμεν υμιν ανθρωποι, ευαγγελιζομενοι υμασ απο τουτων των ματαιων επιστρεφειν επι θ̅ν̅ ζωντα, ‘οσ εποιησεν τον ουρανον, και την γην, και την θαλασσαν, και παντα τα εν αυτοισ’. 16 οσ, εν ταισ παρωχημεναισ γενεαισ, ειασεν παντα τα εθνη πορευεσθαι ταισ οδοισ αυτων. 17 καιτοι ουκ αμαρτυρον αυτον αφηκεν, αγαθουργων ουρανοθεν υμιν υετουσ διδουσ και καιρουσ καρποφορουσ, εμπιπλων τροφησ και ευφροσυνησ τασ καρδιασ υμων.” 18 και ταυτα λεγοντεσ, μολισ κατεπαυσαν τουσ οχλουσ του μη θυειν αυτοισ.
19 επηλθαν δε απο αντιοχειασ και ικονιου ιουδαιοι, και πεισαντεσ τουσ οχλουσ, και λιθασαντεσ τον παυλον, εσυρον εξω τησ πολεωσ, νομιζοντεσ αυτον τεθνηκεναι. 20 κυκλωσαντων δε των μαθητων αυτον, αναστασ εισηλθεν εισ την πολιν. και τη επαυριον εξηλθεν συν τω βαρναβα εισ δερβην.
21 ευαγγελισαμενοι τε την πολιν εκεινην, και μαθητευσαντεσ ικανουσ, υπεστρεψαν εισ την λυστραν, και εισ ικονιον, και αντιοχειαν, 22 επιστηριζοντεσ τασ ψυχασ των μαθητων, παρακαλουντεσ εμμενειν τη πιστει, και οτι δια πολλων θλιψεων, δει ημασ εισελθειν εισ την βασιλειαν του θ̅υ̅. 23 χειροτονησαντεσ δε αυτοισ κατ εκκλησιαν πρεσβυτερουσ, προσευξαμενοι μετα νηστειων, παρεθεντο αυτουσ τω κ̅ω̅ εισ ον πεπιστευκεισαν. 24 και διελθοντεσ την πισιδιαν, ηλθον εισ την παμφυλιαν, 25 και λαλησαντεσ εν περγη τον λογον, κατεβησαν εισ ατταλιαν; 26 κακειθεν απεπλευσαν εισ αντιοχειαν, οθεν ησαν παραδεδομενοι τη χαριτι του θ̅υ̅, εισ το εργον ο επληρωσαν. 27 παραγενομενοι δε και συναγαγοντεσ την εκκλησιαν, ανηγγελλον οσα εποιησεν ο θ̅σ̅ μετ αυτων, και οτι ηνοιξεν τοισ εθνεσιν θυραν πιστεωσ. 28 διετριβον δε χρονον ουκ ολιγον συν τοισ μαθηταισ.