1 καυχασθαι δει, ου συμφερον μεν; ελευσομαι δε εισ οπτασιασ και αποκαλυψεισ κ̅υ̅. 2 οιδα ανθρωπον εν χ̅ω̅ προ ετων δεκατεσσαρων (ειτε εν σωματι ουκ οιδα, ειτε εκτοσ του σωματοσ ουκ οιδα, ο θ̅σ̅ οιδεν), αρπαγεντα τον τοιουτον εωσ τριτου ουρανου. 3 και οιδα τον τοιουτον ανθρωπον (ειτε εν σωματι ειτε χωρισ του σωματοσ ουκ οιδα, ο θ̅σ̅ οιδεν), 4 οτι ηρπαγη εισ τον παραδεισον, και ηκουσεν αρρητα ρηματα, α ουκ εξον ανθρωπω λαλησαι. 5 υπερ του τοιουτου, καυχησομαι, υπερ δε εμαυτου, ου καυχησομαι, ει μη εν ταισ ασθενειαισ. 6 εαν γαρ θελησω καυχησασθαι, ουκ εσομαι αφρων, αληθειαν γαρ ερω; φειδομαι δε, μη τισ εισ εμε λογισηται υπερ ο βλεπει με, η ακουει εξ εμου. 7 και τη υπερβολη των αποκαλυψεων, διο ινα μη υπεραιρωμαι, εδοθη μοι σκολοψ τη σαρκι, αγγελοσ σατανα, ινα με κολαφιζη, ινα μη υπεραιρωμαι. 8 υπερ τουτου τρισ τον κ̅ν̅ παρεκαλεσα ινα αποστη απ εμου. 9 και ειρηκεν μοι, “αρκει σοι η χαρισ μου, η γαρ δυναμισ εν ασθενεια τελειται.” ηδιστα ουν μαλλον καυχησομαι εν ταισ ασθενειαισ μου, ινα επισκηνωση επ εμε η δυναμισ του χ̅υ̅. 10 διο ευδοκω εν ασθενειαισ, εν υβρεσιν, εν αναγκαισ, εν διωγμοισ, και στενοχωριαισ, υπερ χ̅υ̅; οταν γαρ ασθενω, τοτε δυνατοσ ειμι.
11 γεγονα αφρων; υμεισ με ηναγκασατε. εγω γαρ ωφειλον υφ υμων συνιστασθαι. ουδεν γαρ υστερησα των υπερ λιαν αποστολων, ει και ουδεν ειμι. 12 τα μεν σημεια του αποστολου κατειργασθη εν υμιν εν παση υπομονη σημειοισ τε, και τερασιν, και δυναμεσιν. 13 τι γαρ εστιν ο ησσωθητε υπερ τασ λοιπασ εκκλησιασ, ει μη οτι αυτοσ εγω ου κατεναρκησα υμων? χαρισασθε μοι την αδικιαν ταυτην!
14 ιδου, τριτον τουτο ετοιμωσ εχω ελθειν προσ υμασ, και ου καταναρκησω; ου γαρ ζητω τα υμων, αλλα υμασ; ου γαρ οφειλει τα τεκνα τοισ γονευσιν θησαυριζειν, αλλα οι γονεισ τοισ τεκνοισ. 15 εγω δε ηδιστα δαπανησω και εκδαπανηθησομαι υπερ των ψυχων υμων. ει περισσοτερωσ υμασ αγαπων, ησσον αγαπωμαι? 16 εστω δε, εγω ου κατεβαρησα υμασ; αλλα υπαρχων πανουργοσ δολω, υμασ ελαβον. 17 μη τινα ων απεσταλκα προσ υμασ, δι αυτου επλεονεκτησα υμασ? 18 παρεκαλεσα τιτον και συναπεστειλα τον αδελφον. μητι επλεονεκτησεν υμασ τιτοσ? ου τω αυτω πνευματι περιεπατησαμεν ου τοισ αυτοισ ιχνεσιν?
19 παλαι δοκειτε οτι υμιν απολογουμεθα? κατεναντι θ̅υ̅ εν χ̅ω̅ λαλουμεν. τα δε παντα, αγαπητοι, υπερ τησ υμων οικοδομησ. 20 φοβουμαι γαρ, μη πωσ ελθων ουχ οιουσ θελω, ευρω υμασ, καγω ευρεθω υμιν οιον ου θελετε; μη πωσ ερισ, ζηλοσ, θυμοι, εριθειαι, καταλαλιαι, ψιθυρισμοι, φυσιωσεισ, ακαταστασιαι; 21 μη παλιν ελθοντοσ μου, ταπεινωση με ο θ̅σ̅ μου προσ υμασ, και πενθησω πολλουσ των προημαρτηκοτων, και μη μετανοησαντων επι τη ακαθαρσια, και πορνεια, και ασελγεια, η επραξαν.