1 αυτοι γαρ οιδατε, αδελφοι, την εισοδον ημων την προσ υμασ, οτι ου κενη γεγονεν, 2 αλλα προπαθοντεσ και υβρισθεντεσ, καθωσ οιδατε, εν φιλιπποισ επαρρησιασαμεθα εν τω θ̅ω̅ ημων, λαλησαι προσ υμασ το ευαγγελιον του θ̅υ̅ εν πολλω αγωνι. 3 η γαρ παρακλησισ ημων ουκ εκ πλανησ, ουδε εξ ακαθαρσιασ, ουδε εν δολω, 4 αλλα καθωσ δεδοκιμασμεθα υπο του θ̅υ̅, πιστευθηναι το ευαγγελιον, ουτωσ λαλουμεν; ουχ ωσ ανθρωποισ αρεσκοντεσ, αλλα θ̅ω̅, τω δοκιμαζοντι τασ καρδιασ ημων. 5 ουτε γαρ ποτε εν λογω κολακιασ εγενηθημεν, καθωσ οιδατε, ουτε εν προφασει πλεονεξιασ (θ̅σ̅ μαρτυσ) 6 ουτε ζητουντεσ εξ ανθρωπων δοξαν, ουτε αφ υμων, ουτε απ αλλων, 7 δυναμενοι εν βαρει ειναι, ωσ χ̅υ̅ αποστολοι. αλλα εγενηθημεν νηπιοι εν μεσω υμων, ωσ εαν τροφοσ θαλπη τα εαυτησ τεκνα. 8 ουτωσ ομειρομενοι υμων, ευδοκουμεν μεταδουναι υμιν, ου μονον το ευαγγελιον του θ̅υ̅, αλλα και τασ εαυτων ψυχασ, διοτι αγαπητοι ημιν εγενηθητε.
9 μνημονευετε γαρ, αδελφοι, τον κοπον ημων και τον μοχθον; νυκτοσ και ημερασ εργαζομενοι, προσ το μη επιβαρησαι τινα υμων, εκηρυξαμεν εισ υμασ το ευαγγελιον του θ̅υ̅. 10 υμεισ μαρτυρεσ και ο θ̅σ̅, ωσ οσιωσ, και δικαιωσ, και αμεμπτωσ, υμιν τοισ πιστευουσιν εγενηθημεν; 11 καθαπερ οιδατε ωσ ενα εκαστον υμων, ωσ πατηρ τεκνα εαυτου, 12 παρακαλουντεσ υμασ, και παραμυθουμενοι, και μαρτυρομενοι, εισ το περιπατειν υμασ αξιωσ του θ̅υ̅, του καλουντοσ υμασ εισ την εαυτου βασιλειαν και δοξαν.
13 και δια τουτο και ημεισ ευχαριστουμεν τω θ̅ω̅ αδιαλειπτωσ οτι παραλαβοντεσ λογον ακοησ παρ ημων του θ̅υ̅, εδεξασθε ου λογον ανθρωπων, αλλα καθωσ αληθωσ εστιν, λογον θ̅υ̅, οσ και ενεργειται εν υμιν τοισ πιστευουσιν. 14 υμεισ γαρ μιμηται εγενηθητε, αδελφοι, των εκκλησιων του θ̅υ̅, των ουσων εν τη ιουδαια εν χ̅ω̅ ι̅υ̅; οτι τα αυτα επαθετε, και υμεισ υπο των ιδιων συμφυλετων, καθωσ και αυτοι υπο των ιουδαιων, 15 των και τον κ̅ν̅ αποκτειναντων ι̅ν̅, και τουσ προφητασ, και ημασ εκδιωξαντων; και θ̅ω̅ μη αρεσκοντων, και πασιν ανθρωποισ εναντιων, 16 κωλυοντων ημασ τοισ εθνεσιν λαλησαι, ινα σωθωσιν, εισ το αναπληρωσαι αυτων τασ αμαρτιασ παντοτε. εφθασεν δε επ αυτουσ η οργη εισ τελοσ.
17 ημεισ δε, αδελφοι, απορφανισθεντεσ αφ υμων, προσ καιρον ωρασ, προσωπω ου καρδια, περισσοτερωσ εσπουδασαμεν το προσωπον υμων ιδειν εν πολλη επιθυμια. 18 διοτι ηθελησαμεν ελθειν προσ υμασ, εγω μεν παυλοσ, και απαξ και δισ, και ενεκοψεν ημασ ο σατανασ. 19 τισ γαρ ημων ελπισ η χαρα η στεφανοσ καυχησεωσ? η ουχι και υμεισ, εμπροσθεν του κ̅υ̅ ημων, ι̅υ̅, εν τη αυτου παρουσια? 20 υμεισ γαρ εστε η δοξα ημων, και η χαρα.