1 παυλοσ, και σιλουανοσ, και τιμοθεοσ; τη εκκλησια θεσσαλονικεων εν θ̅ω̅ πατρι και κ̅ω̅ ι̅υ̅ χ̅ω̅: χαρισ υμιν και ειρηνη.
2 ευχαριστουμεν τω θ̅ω̅ παντοτε περι παντων υμων, μνειαν ποιουμενοι επι των προσευχων ημων, αδιαλειπτωσ 3 μνημονευοντεσ υμων του εργου τησ πιστεωσ, και του κοπου τησ αγαπησ, και τησ υπομονησ τησ ελπιδοσ του κ̅υ̅ ημων, ι̅υ̅ χ̅υ̅, εμπροσθεν του θ̅υ̅ και πατροσ ημων; 4 ειδοτεσ, αδελφοι ηγαπημενοι υπο του θ̅υ̅, την εκλογην υμων, 5 οτι το ευαγγελιον ημων ουκ εγενηθη εισ υμασ εν λογω μονον, αλλα και εν δυναμει, και εν π̅ν̅ι̅ αγιω, και πληροφορια πολλη, καθωσ οιδατε οιοι εγενηθημεν εν υμιν δι υμασ. 6 και υμεισ μιμηται ημων εγενηθητε και του κ̅υ̅, δεξαμενοι τον λογον εν θλιψει πολλη μετα χαρασ π̅ν̅σ̅ αγιου, 7 ωστε γενεσθαι υμασ τυπουσ πασιν τοισ πιστευουσιν εν τη μακεδονια και εν τη αχαια. 8 αφ υμων γαρ εξηχηται ο λογοσ του κ̅υ̅, ου μονον εν τη μακεδονια και εν τη αχαια, αλλ εν παντι τοπω η πιστισ υμων η προσ τον θ̅ν̅ εξεληλυθεν, ωστε μη χρειαν εχειν ημασ λαλειν τι. 9 αυτοι γαρ περι ημων απαγγελλουσιν οποιαν εισοδον εσχομεν προσ υμασ, και πωσ επεστρεψατε προσ τον θ̅ν̅ απο των ειδωλων, δουλευειν θ̅ω̅ ζωντι και αληθινω, 10 και αναμενειν τον υιον αυτου εκ των ουρανων, ον ηγειρεν εκ των νεκρων, ι̅ν̅, τον ρυομενον ημασ εκ τησ οργησ τησ ερχομενησ.