1 και ειδον επι την δεξιαν του καθημενου επι του θρονου βιβλιον, γεγραμμενον εσωθεν και οπισθεν, κατεσφραγισμενον σφραγισιν επτα. 2 και ειδον αγγελον ισχυρον, κηρυσσοντα εν φωνη μεγαλη, “τισ αξιοσ ανοιξαι το βιβλιον, και λυσαι τασ σφραγιδασ αυτου?” 3 και ουδεισ εδυνατο εν τω ουρανω, ουδε επι τησ γησ, ουδε υποκατω τησ γησ, ανοιξαι το βιβλιον, ουτε βλεπειν αυτο. 4 και εκλαιον πολυ, οτι ουδεισ αξιοσ ευρεθη ανοιξαι το βιβλιον, ουτε βλεπειν αυτο. 5 και εισ εκ των πρεσβυτερων λεγει μοι, “μη κλαιε. ιδου, ενικησεν ο λεων ο εκ τησ φυλησ ιουδα, η ριζα δαυειδ, ανοιξαι το βιβλιον, και τασ επτα σφραγιδασ αυτου.”
6 και ειδον εν μεσω του θρονου και των τεσσαρων ζωων και εν μεσω των πρεσβυτερων, αρνιον εστηκοσ ωσ εσφαγμενον, εχων κερατα επτα και οφθαλμουσ επτα, οι εισιν τα επτα πνευματα του θ̅υ̅, απεσταλμενοι εισ πασαν την γην. 7 και ηλθεν και ειληφεν εκ τησ δεξιασ του καθημενου επι του θρονου. 8 και οτε ελαβεν το βιβλιον, τα τεσσερα ζωα και οι εικοσι τεσσαρεσ πρεσβυτεροι επεσαν ενωπιον του αρνιου, εχοντεσ εκαστοσ κιθαραν και φιαλασ χρυσασ γεμουσασ θυμιαματων, αι εισιν αι προσευχαι των αγιων. 9 και αδουσιν ωδην καινην λεγοντεσ, “αξιοσ ει λαβειν το βιβλιον, και ανοιξαι τασ σφραγιδασ αυτου, οτι εσφαγησ, και ηγορασασ τω θ̅ω̅ εν τω αιματι σου, εκ πασησ φυλησ, και γλωσσησ, και λαου, και εθνουσ, 10 και εποιησασ αυτουσ τω θ̅ω̅ ημων, βασιλειαν και ιερεισ, και βασιλευσουσιν επι τησ γησ.”
11 και ειδον, και ηκουσα φωνην αγγελων πολλων κυκλω του θρονου, και των ζωων, και των πρεσβυτερων, και ην ο αριθμοσ αυτων μυριαδεσ μυριαδων και χιλιαδεσ χιλιαδων, 12 λεγοντεσ φωνη μεγαλη, “αξιον εστιν το αρνιον το εσφαγμενον, λαβειν την δυναμιν, και πλουτον, και σοφιαν, και ισχυν, και τιμην, και δοξαν, και ευλογιαν!” 13 και παν κτισμα ο εν τω ουρανω, και επι τησ γησ, και υποκατω τησ γησ, και επι τησ θαλασσησ, και τα εν αυτοισ παντα, ηκουσα λεγοντασ, “τω καθημενω επι τω θρονω και τω αρνιω η ευλογια, και η τιμη, και η δοξα, και το κρατοσ, εισ τουσ αιωνασ των αιωνων.” 14 και τα τεσσαρα ζωα ελεγον, “αμην!” και οι πρεσβυτεροι επεσαν και προσεκυνησαν.