1 και εδειξεν μοι ποταμον υδατοσ ζωησ λαμπρον ωσ κρυσταλλον, εκπορευομενον εκ του θρονου του θ̅υ̅ και του αρνιου. 2 εν μεσω τησ πλατειασ αυτησ και του ποταμου, εντευθεν και εκειθεν, ξυλον ζωησ ποιουν καρπουσ δωδεκα, κατα μηνα εκαστον αποδιδουσ τουσ καρπουσ αυτου, και τα φυλλα του ξυλου εισ θεραπειαν των εθνων. 3 και παν καταθεμα ουκ εσται ετι. και ο θρονοσ του θ̅υ̅ και του αρνιου εν αυτη εσται, και οι δουλοι αυτου λατρευσουσιν αυτω. 4 και οψονται το προσωπον αυτου, και το ονομα αυτου επι των μετωπων αυτων. 5 και νυξ ουκ εσται ετι, και ουκ εχουσιν χρειαν φωτοσ λυχνου και φωτοσ ηλιου, οτι κ̅σ̅ ο θ̅σ̅ φωτιει επ αυτουσ, και βασιλευσουσιν εισ τουσ αιωνασ των αιωνων.
6 και ειπεν μοι, “ουτοι οι λογοι πιστοι και αληθινοι, και ο κ̅σ̅, ο θ̅σ̅ των πνευματων των προφητων, απεστειλεν τον αγγελον αυτου, δειξαι τοισ δουλοισ αυτου α δει γενεσθαι εν ταχει.” 7 “και ιδου, ερχομαι ταχυ. μακαριοσ ο τηρων τουσ λογουσ τησ προφητειασ του βιβλιου τουτου.”
8 καγω ιωαννησ ο βλεπων ταυτα και ακουων. και οτε ηκουσα και εβλεψα, επεσα προσκυνησαι εμπροσθεν των ποδων του αγγελου του δεικνυοντοσ μοι ταυτα. 9 και λεγει μοι, “ορα μη; συνδουλοσ σου ειμι και των αδελφων σου, των προφητων, και των τηρουντων τουσ λογουσ του βιβλιου τουτου. τω θ̅ω̅ προσκυνησον!”
10 και λεγει μοι, “μη σφραγισησ τουσ λογουσ τησ προφητειασ του βιβλιου τουτου; ο καιροσ γαρ εγγυσ εστιν. 11 ο αδικων, αδικησατω ετι; και ο ρυπαροσ, ρυπανθητω ετι; και ο δικαιοσ, δικαιοσυνην ποιησατω ετι; και ο αγιοσ, αγιασθητω ετι.”
12 “ιδου, ερχομαι ταχυ, και ο μισθοσ μου μετ εμου, αποδουναι εκαστω ωσ το εργον εστιν αυτου. 13 εγω το αλφα και το ω, ο πρωτοσ και ο εσχατοσ, η αρχη και το τελοσ.
14 μακαριοι οι πλυνοντεσ τασ στολασ αυτων, ινα εσται η εξουσια αυτων επι το ξυλον τησ ζωησ, και τοισ πυλωσιν εισελθωσιν εισ την πολιν. 15 εξω οι κυνεσ, και οι φαρμακοι, και οι πορνοι, και οι φονεισ, και οι ειδωλολατραι, και πασ φιλων και ποιων ψευδοσ.
16 εγω, ι̅σ̅, επεμψα τον αγγελον μου, μαρτυρησαι υμιν ταυτα επι ταισ εκκλησιαισ. εγω ειμι η ριζα και το γενοσ δαυειδ, ο αστηρ ο λαμπροσ, ο πρωινοσ.” 17 και το π̅ν̅α̅ και η νυμφη λεγουσιν, “ερχου!” και ο ακουων ειπατω, “ερχου!” και ο διψων ερχεσθω; ο θελων λαβετω υδωρ ζωησ δωρεαν.
18 μαρτυρω εγω παντι τω ακουοντι τουσ λογουσ τησ προφητειασ του βιβλιου τουτου: εαν τισ επιθη επ αυτα, επιθησει ο θ̅σ̅ επ αυτον τασ πληγασ τασ γεγραμμενασ εν τω βιβλιω τουτω. 19 και εαν τισ αφελη απο των λογων του βιβλιου τησ προφητειασ ταυτησ, αφελει ο θ̅σ̅ το μεροσ αυτου απο του ξυλου τησ ζωησ και εκ τησ πολεωσ τησ αγιασ, των γεγραμμενων εν τω βιβλιω τουτω.
20 λεγει ο μαρτυρων ταυτα, “ναι, ερχομαι ταχυ. αμην!” ερχου, κ̅ε̅ ι̅υ̅!
21 η χαρισ του κ̅υ̅ ι̅υ̅ μετα των αγιων. αμην!