1 εν δε ταισ ημεραισ εκειναισ παραγινεται ιωαννησ ο βαπτιστησ, κηρυσσων εν τη ερημω τησ ιουδαιασ 2 λεγων, “μετανοειτε, ηγγικεν γαρ η βασιλεια των ουρανων.” 3 ουτοσ γαρ εστιν ο ρηθεισ δια ησαιου του προφητου λεγοντοσ, “φωνη βοωντοσ εν τη ερημω: ‘ετοιμασατε την οδον κ̅υ̅; ευθειασ ποιειτε τασ τριβουσ αυτου.’” 4 αυτοσ δε ο ιωαννησ ειχεν το ενδυμα αυτου απο τριχων καμηλου και ζωνην δερματινην περι την οσφυν αυτου, η δε τροφη ην αυτου ακριδεσ και μελι αγριον. 5 τοτε εξεπορευετο προσ αυτον ιεροσολυμα, και πασα η ιουδαια, και πασα η περιχωροσ του ιορδανου, 6 και εβαπτιζοντο εν τω ιορδανη ποταμω υπ αυτου, εξομολογουμενοι τασ αμαρτιασ αυτων.
7 ιδων δε πολλουσ των φαρισαιων και σαδδουκαιων ερχομενουσ επι το βαπτισμα αυτου, ειπεν αυτοισ, “γεννηματα εχιδνων, τισ υπεδειξεν υμιν φυγειν απο τησ μελλουσησ οργησ? 8 ποιησατε ουν καρπον αξιον τησ μετανοιασ. 9 και μη δοξητε λεγειν εν εαυτοισ, πατερα εχομεν τον αβρααμ; λεγω γαρ υμιν οτι δυναται ο θ̅σ̅ εκ των λιθων τουτων εγειραι τεκνα τω αβρααμ. 10 ηδη δε η αξινη προσ την ριζαν των δενδρων κειται; παν ουν δενδρον μη ποιουν καρπον καλον εκκοπτεται και εισ πυρ βαλλεται.
11 εγω μεν υμασ βαπτιζω εν υδατι εισ μετανοιαν, ο δε οπισω μου ερχομενοσ ισχυροτεροσ μου εστιν, ου ουκ ειμι ικανοσ τα υποδηματα βαστασαι. αυτοσ υμασ βαπτισει εν π̅ν̅ι̅ αγιω και πυρι. 12 ου το πτυον εν τη χειρι αυτου; και διακαθαριει την αλωνα αυτου, και συναξει τον σιτον αυτου εισ την αποθηκην; το δε αχυρον κατακαυσει πυρι ασβεστω.”
13 τοτε παραγινεται ο ι̅σ̅ απο τησ γαλιλαιασ επι τον ιορδανην προσ τον ιωαννην, του βαπτισθηναι υπ αυτου. 14 ο δε ιωαννησ διεκωλυεν αυτον λεγων, “εγω χρειαν εχω υπο σου βαπτισθηναι, και συ ερχη προσ με?” 15 αποκριθεισ δε ο ι̅σ̅ ειπεν προσ αυτον, “αφεσ αρτι; ουτωσ γαρ πρεπον εστιν ημιν πληρωσαι πασαν δικαιοσυνην.” τοτε αφιησιν αυτον. 16 βαπτισθεισ δε, ο ι̅σ̅ ευθυσ ανεβη απο του υδατοσ; και ιδου, ανεωχθησαν αυτω οι ουρανοι, και ειδεν το π̅ν̅α̅ του θ̅υ̅ καταβαινον ωσει περιστεραν ερχομενον επ αυτον. 17 και ιδου, φωνη εκ των ουρανων λεγουσα, “ουτοσ εστιν ο υιοσ μου, ο αγαπητοσ εν ω ευδοκησα.”