1 πρωιασ δε γενομενησ, συμβουλιον ελαβον παντεσ οι αρχιερεισ και οι πρεσβυτεροι του λαου κατα του ι̅υ̅, ωστε θανατωσαι αυτον; 2 και δησαντεσ αυτον απηγαγον και παρεδωκαν πειλατω τω ηγεμονι.
3 τοτε ιδων ιουδασ ο παραδιδουσ αυτον οτι κατεκριθη, μεταμεληθεισ εστρεψεν τα τριακοντα αργυρια τοισ αρχιερευσιν και πρεσβυτεροισ 4 λεγων, “ημαρτον παραδουσ αιμα αθωον.” οι δε ειπον, “τι προσ ημασ? συ οψη.” 5 και ριψασ τα αργυρια εισ τον ναον, ανεχωρησεν και απελθων απηγξατο. 6 οι δε αρχιερεισ λαβοντεσ τα αργυρια ειπον, “ουκ εξεστιν βαλειν αυτα εισ τον κορβαναν, επει τιμη αιματοσ εστιν.” 7 συμβουλιον δε λαβοντεσ, ηγορασαν εξ αυτων τον αγρον του κεραμεωσ, εισ ταφην τοισ ξενοισ. 8 διο εκληθη ο αγροσ εκεινοσ, αγροσ αιματοσ εωσ τησ σημερον. 9 τοτε επληρωθη το ρηθεν δια ιερεμιου του προφητου λεγοντοσ, “και ελαβον τα τριακοντα αργυρια, την τιμην του τετιμημενου, ον ετιμησαντο” απο υιων ισραηλ, 10 “και εδωκαν αυτα εισ τον αγρον του κεραμεωσ, καθα συνεταξεν μοι κ̅σ̅”.
11 ο δε ι̅σ̅ εσταθη εμπροσθεν του ηγεμονοσ; και επηρωτησεν αυτον ο ηγεμων λεγων, “συ ει ο βασιλευσ των ιουδαιων?” ο δε ι̅σ̅ εφη, “αυτω συ λεγεισ.” 12 και εν τω κατηγορεισθαι αυτον υπο των αρχιερεων και των πρεσβυτερων, ουδεν απεκρινατο. 13 τοτε λεγει αυτω ο πειλατοσ, “ουκ ακουεισ ποσα σου καταμαρτυρουσιν?” 14 και ουκ απεκριθη αυτω προσ ουδε εν ρημα, ωστε θαυμαζειν τον ηγεμονα λιαν.
15 κατα δε εορτην, ειωθει ο ηγεμων απολυειν ενα τω οχλω δεσμιον, ον ηθελον. 16 ειχον δε τοτε δεσμιον επισημον, λεγομενον βαραββαν. 17 συνηγμενων ουν αυτων, ειπεν αυτοισ ο πειλατοσ, “τινα θελετε απολυσω υμιν, βαραββαν η ι̅ν̅, τον λεγομενον χ̅ν̅?” 18 ηδει γαρ οτι δια φθονον παρεδωκαν αυτον. 19 καθημενου δε αυτου επι του βηματοσ, απεστειλεν προσ αυτον η γυνη αυτου λεγουσα, “μηδεν σοι και τω δικαιω εκεινω, πολλα γαρ επαθον σημερον κατ οναρ δι αυτον.” 20 οι δε αρχιερεισ και οι πρεσβυτεροι επεισαν τουσ οχλουσ, ινα αιτησωνται τον βαραββαν, τον δε ι̅ν̅ απολεσωσιν. 21 αποκριθεισ δε ο ηγεμων ειπεν αυτοισ, “τινα θελετε απο των δυο, απολυσω υμιν?” οι δε ειπον, τον “βαραββαν.” 22 λεγει αυτοισ ο πειλατοσ, “τι ουν ποιησω ι̅ν̅, τον λεγομενον χ̅ν̅?” λεγουσιν παντεσ, “σταυρωθητω.” 23 ο δε εφη, “τι γαρ κακον εποιησεν?” οι δε περισσωσ εκραζον λεγοντεσ, “σταυρωθητω.” 24 ιδων δε ο πειλατοσ οτι ουδεν ωφελει, αλλα μαλλον θορυβοσ γινεται, λαβων υδωρ, απενιψατο τασ χειρασ απεναντι του οχλου λεγων, “αθωοσ ειμι απο του αιματοσ τουτου; υμεισ οψεσθε.” 25 και αποκριθεισ πασ ο λαοσ ειπεν, “το αιμα αυτου εφ ημασ και επι τα τεκνα ημων.” 26 τοτε απελυσεν αυτοισ τον βαραββαν; τον δε ι̅ν̅ φραγελλωσασ, παρεδωκεν, ινα σταυρωθη.
27 τοτε οι στρατιωται του ηγεμονοσ, παραλαβοντεσ τον ι̅ν̅ εισ το πραιτωριον, συνηγαγον επ αυτον ολην την σπειραν. 28 και εκδυσαντεσ αυτον, χλαμυδα κοκκινην περιεθηκαν αυτω; 29 και πλεξαντεσ στεφανον εξ ακανθων, επεθηκαν επι τησ κεφαλησ αυτου; και καλαμον εν τη δεξια αυτου; και γονυπετησαντεσ εμπροσθεν αυτου, ενεπαιξαν αυτω λεγοντεσ, “χαιρε, ο βασιλευ των ιουδαιων!” 30 και εμπτυσαντεσ εισ αυτον, ελαβον τον καλαμον, και ετυπτον εισ την κεφαλην αυτου. 31 και οτε ενεπαιξαν αυτω, εξεδυσαν αυτον την χλαμυδα και ενεδυσαν αυτον τα ιματια αυτου; και απηγαγον αυτον εισ το σταυρωσαι.
32 εξερχομενοι δε, ευρον ανθρωπον κυρηναιον, ονοματι σιμωνα. τουτον ηγγαρευσαν ινα αρη τον σταυρον αυτου. 33 και ελθοντεσ εισ τοπον λεγομενον γολγοθα, ο εστιν “κρανιου τοποσ” λεγομενοσ. 34 εδωκαν αυτω πιειν οινον μετα χολησ μεμιγμενον; και γευσαμενοσ, ουκ ηθελησεν πιειν. 35 σταυρωσαντεσ δε αυτον, διεμερισαντο τα ιματια αυτου βαλλοντεσ κληρον, 36 και καθημενοι ετηρουν αυτον εκει. 37 και επεθηκαν επανω τησ κεφαλησ αυτου την αιτιαν αυτου γεγραμμενην, “ουτοσ εστιν ι̅σ̅, ο βασιλευσ των ιουδαιων.”
38 τοτε σταυρουνται συν αυτω δυο λησται, εισ εκ δεξιων, και εισ εξ ευωνυμων. 39 οι δε παραπορευομενοι εβλασφημουν αυτον, κινουντεσ τασ κεφαλασ αυτων 40 και λεγοντεσ, “ο καταλυων τον ναον και εν τρισιν ημεραισ οικοδομων, σωσον σεαυτον, ει υιοσ ει του θ̅υ̅, και καταβηθι απο του σταυρου!” 41 ομοιωσ και οι αρχιερεισ εμπαιζοντεσ μετα των γραμματεων και πρεσβυτερων ελεγον, 42 “αλλουσ εσωσεν, εαυτον ου δυναται σωσαι. βασιλευσ ισραηλ εστιν, καταβατω νυν απο του σταυρου, και πιστευσομεν επ αυτον. 43 ‘πεποιθεν επι τον θ̅ν̅, ρυσασθω νυν ει θελει αυτον.’ ειπεν γαρ, οτι ‘θ̅υ̅ ειμι υιοσ.’” 44 το δ αυτο και οι λησται, οι συνσταυρωθεντεσ συν αυτω, ωνειδιζον αυτον.
45 απο δε εκτησ ωρασ, σκοτοσ εγενετο επι πασαν την γην εωσ ωρασ ενατησ. 46 περι δε την ενατην ωραν, ανεβοησεν ο ι̅σ̅ φωνη μεγαλη λεγων, “ελωι, ελωι, λεμα σαβαχθανει?” τουτ εστιν, “θ̅ε̅ μου, θ̅ε̅ μου, ινα τι με ενκατελιπεσ?” 47 τινεσ δε των εκει εστηκοτων ακουσαντεσ ελεγον, οτι “ηλειαν φωνει ουτοσ.” 48 και ευθεωσ δραμων εισ εξ αυτων και λαβων σπογγον, πλησασ τε οξουσ και περιθεισ καλαμω, εποτιζεν αυτον. 49 οι δε λοιποι ελεγον, “αφεσ; ιδωμεν ει ερχεται ηλειασ σωσων αυτον.” 50 ο δε ι̅σ̅ παλιν κραξασ φωνη μεγαλη, αφηκεν το πνευμα. 51 και ιδου, το καταπετασμα του ναου εσχισθη εισ δυο, απ ανωθεν εωσ κατω, και η γη εσεισθη, και αι πετραι εσχισθησαν, 52 και τα μνημεια ανεωχθησαν, και πολλα σωματα των κεκοιμημενων αγιων ηγερθη; 53 και εξελθοντεσ εκ των μνημειων μετα την εγερσιν αυτου, εισηλθον εισ την αγιαν πολιν και ενεφανισθησαν πολλοισ. 54 ο δε εκατονταρχοσ και οι μετ αυτου τηρουντεσ τον ι̅ν̅, ιδοντεσ τον σεισμον και τα γενομενα, εφοβηθησαν σφοδρα λεγοντεσ, “αληθωσ θ̅υ̅ υιοσ ην ουτοσ.”
55 ησαν δε εκει γυναικεσ πολλαι απο μακροθεν θεωρουσαι, αιτινεσ ηκολουθησαν τω ι̅υ̅ απο τησ γαλιλαιασ διακονουσαι αυτω; 56 εν αισ ην μαρια η μαγδαληνη, και μαρια η του ιακωβου και ιωσηφ μητηρ, και η μητηρ των υιων ζεβεδαιου.
57 οψιασ δε γενομενησ, ηλθεν ανθρωποσ πλουσιοσ απο αριμαθαιασ, τουνομα ιωσηφ, οσ και αυτοσ εμαθητευθη τω ι̅υ̅. 58 ουτοσ προσελθων τω πειλατω, ητησατο το σωμα του ι̅υ̅. τοτε ο πειλατοσ εκελευσεν αποδοθηναι. 59 και λαβων το σωμα, ο ιωσηφ ενετυλιξεν αυτο σινδονι καθαρα, 60 και εθηκεν αυτο εν τω καινω αυτου μνημειω, ο ελατομησεν εν τη πετρα; και προσκυλισασ λιθον μεγαν τη θυρα του μνημειου, απηλθεν. 61 ην δε εκει μαριαμ η μαγδαληνη και η αλλη μαρια, καθημεναι απεναντι του ταφου.
62 τη δε επαυριον, ητισ εστιν μετα την παρασκευην, συνηχθησαν οι αρχιερεισ και οι φαρισαιοι προσ πειλατον 63 λεγοντεσ, “κυριε, εμνησθημεν οτι εκεινοσ ο πλανοσ ειπεν ετι ζων, ‘μετα τρεισ ημερασ εγειρομαι.’ 64 κελευσον ουν ασφαλισθηναι τον ταφον εωσ τησ τριτησ ημερασ, μηποτε ελθοντεσ οι μαθηται αυτου, κλεψωσιν αυτον και ειπωσιν τω λαω, ‘ηγερθη απο των νεκρων’; και εσται η εσχατη πλανη χειρων τησ πρωτησ.” 65 εφη δε αυτοισ ο πειλατοσ, “εχετε κουστωδιαν, υπαγετε ασφαλισασθε ωσ οιδατε.” 66 οι δε πορευθεντεσ ησφαλισαντο τον ταφον, σφραγισαντεσ τον λιθον μετα τησ κουστωδιασ.