1 και οτε εγγιζουσιν εισ ιεροσολυμα, εισ βηθφαγη και βηθανιαν προσ το οροσ των ελαιων, αποστελλει δυο των μαθητων αυτου, 2 και λεγει αυτοισ, “υπαγετε εισ την κωμην την κατεναντι υμων, και ευθυσ εισπορευομενοι εισ αυτην, ευρησετε πωλον δεδεμενον εφ ον ουδεισ ανθρωπων ουπω εκαθισεν; λυσατε αυτον και φερετε. 3 και εαν τισ υμιν ειπη, ‘τι ποιειτε τουτο?’ ειπατε, οτι ‘ο κ̅σ̅ αυτου χρειαν εχει’, και ευθυσ αυτον αποστελλει παλιν ωδε.” 4 και απηλθον, και ευρον πωλον δεδεμενον προσ την θυραν εξω επι του αμφοδου, και λυουσιν αυτον. 5 και τινεσ των εκει εστηκοτων ελεγον αυτοισ, “τι ποιειτε λυοντεσ τον πωλον?” 6 οι δε ειπον αυτοισ καθωσ ειπεν ο ι̅σ̅, και αφηκαν αυτουσ. 7 και ηγαγον τον πωλον προσ τον ι̅ν̅, και επιβαλλουσιν αυτω τα ιματια αυτων, και εκαθισεν επ αυτον. 8 και πολλοι τα ιματια αυτων εστρωσαν εισ την οδον, αλλοι δε στιβαδασ κοψαντεσ εκ των αγρων. 9 και οι προαγοντεσ και οι ακολουθουντεσ εκραζον, “ωσαννα! ‘ευλογημενοσ ο ερχομενοσ εν ονοματι κ̅υ̅!’ 10 ευλογημενη η ερχομενη βασιλεια του πατροσ ημων, δαυειδ! ωσαννα εν τοισ υψιστοισ!”
11 και εισηλθεν εισ ιεροσολυμα, εισ το ιερον; και περιβλεψαμενοσ παντα, οψιασ ηδη ουσησ τησ ωρασ, εξηλθεν εισ βηθανιαν μετα των δωδεκα.
12 και τη επαυριον, εξελθοντων αυτων απο βηθανιασ, επεινασεν. 13 και ιδων συκην απο μακροθεν εχουσαν φυλλα, ηλθεν ει αρα τι ευρησει εν αυτη; και ελθων επ αυτην, ουδεν ευρεν ει μη φυλλα; ο γαρ καιροσ ουκ ην συκων. 14 και αποκριθεισ ειπεν αυτη, “μηκετι εισ τον αιωνα, εκ σου μηδεισ καρπον φαγοι.” και ηκουον οι μαθηται αυτου.
15 και ερχονται εισ ιεροσολυμα, και εισελθων εισ το ιερον, ηρξατο εκβαλλειν τουσ πωλουντασ και τουσ αγοραζοντασ εν τω ιερω; και τασ τραπεζασ των κολλυβιστων και τασ καθεδρασ των πωλουντων τασ περιστερασ, κατεστρεψεν. 16 και ουκ ηφιεν ινα τισ διενεγκη σκευοσ δια του ιερου. 17 και εδιδασκεν και ελεγεν αυτοισ, “ου γεγραπται, οτι ‘ο οικοσ μου, οικοσ προσευχησ κληθησεται πασιν τοισ εθνεσιν’? υμεισ δε εποιησατε αυτον ‘σπηλαιον ληστων’.” 18 και ηκουσαν οι αρχιερεισ και οι γραμματεισ, και εζητουν πωσ αυτον απολεσωσιν; εφοβουντο γαρ αυτον, πασ γαρ ο οχλοσ εξεπλησσετο επι τη διδαχη αυτου. 19 και οταν οψε εγενετο, εξεπορευοντο εξω τησ πολεωσ.
20 και παραπορευομενοι πρωι, ειδον την συκην εξηραμμενην εκ ριζων. 21 και αναμνησθεισ ο πετροσ λεγει αυτω, “ραββει, ιδε, η συκη ην κατηρασω εξηρανται.” 22 και αποκριθεισ ο ι̅σ̅ λεγει αυτοισ, “εχετε πιστιν θ̅υ̅. 23 αμην, λεγω υμιν οτι οσ αν ειπη τω ορει τουτω, ‘αρθητι και βληθητι εισ την θαλασσαν’, και μη διακριθη εν τη καρδια αυτου, αλλα πιστευη οτι ο λαλει γινεται, εσται αυτω. 24 δια τουτο λεγω υμιν, παντα οσα προσευχεσθε και αιτεισθε, πιστευετε οτι ελαβετε, και εσται υμιν. 25 και οταν στηκετε προσευχομενοι, αφιετε ει τι εχετε κατα τινοσ, ινα και ο πατηρ υμων, ο εν τοισ ουρανοισ, αφη υμιν τα παραπτωματα υμων.”
27 και ερχονται παλιν εισ ιεροσολυμα, και εν τω ιερω περιπατουντοσ αυτου, ερχονται προσ αυτον οι αρχιερεισ, και οι γραμματεισ, και οι πρεσβυτεροι. 28 και ελεγον αυτω, “εν ποια εξουσια ταυτα ποιεισ? η, τισ σοι εδωκεν την εξουσιαν ταυτην, ινα ταυτα ποιησ?” 29 ο δε ι̅σ̅ ειπεν αυτοισ, “επερωτησω υμασ καγω ενα λογον, και αποκριθητε μοι, και ερω υμιν εν ποια εξουσια ταυτα ποιω. 30 το βαπτισμα το ιωαννου, εξ ουρανου ην η εξ ανθρωπων? αποκριθητε μοι.” 31 και διελογιζοντο προσ εαυτουσ λεγοντεσ, “τι ειπωμεν? εαν ειπωμεν, ‘εξ ουρανου’, ερει, ‘δια τι ουν ουκ επιστευσατε αυτω?’ 32 αλλα ειπωμεν, ‘εξ ανθρωπων’?” (εφοβουντο τον οχλον, απαντεσ γαρ ειχον τον ιωαννην οντωσ οτι προφητησ ην.) 33 και αποκριθεντεσ τω ι̅υ̅ λεγουσιν, “ουκ οιδαμεν.” και ο ι̅σ̅ λεγει αυτοισ, “ουδε εγω λεγω υμιν εν ποια εξουσια ταυτα ποιω.”