13 και ιδου, δυο εξ αυτων εν αυτη τη ημερα, ησαν πορευομενοι εισ κωμην απεχουσαν, σταδιουσ εξηκοντα απο ιερουσαλημ, η ονομα εμμαουσ; 14 και αυτοι ωμιλουν προσ αλληλουσ περι παντων των συμβεβηκοτων τουτων. 15 και εγενετο εν τω, ομιλειν αυτουσ και συνζητειν, και αυτοσ ι̅σ̅ εγγισασ, συνεπορευετο αυτοισ; 16 οι δε οφθαλμοι αυτων εκρατουντο του μη επιγνωναι αυτον. 17 ειπεν δε προσ αυτουσ, “τινεσ οι λογοι ουτοι ουσ αντιβαλλετε προσ αλληλουσ περιπατουντεσ?” και εσταθησαν, σκυθρωποι. 18 αποκριθεισ δε εισ ονοματι κλεοπασ ειπεν προσ αυτον, “συ μονοσ παροικεισ ιερουσαλημ και ουκ εγνωσ τα γενομενα εν αυτη εν ταισ ημεραισ ταυταισ?” 19 και ειπεν αυτοισ, “ποια?” οι δε ειπαν αυτω, “τα περι ι̅υ̅ του ναζαρηνου, οσ εγενετο ανηρ, προφητησ, δυνατοσ εν εργω και λογω, εναντιον του θ̅υ̅ και παντοσ του λαου; 20 οπωσ τε παρεδωκαν αυτον οι αρχιερεισ και οι αρχοντεσ ημων, εισ κριμα θανατου, και εσταυρωσαν αυτον. 21 ημεισ δε ηλπιζομεν οτι αυτοσ εστιν ο μελλων λυτρουσθαι τον ισραηλ. αλλα γε και συν πασιν τουτοισ, τριτην ταυτην ημεραν αγει, αφ ου ταυτα εγενετο. 22 αλλα και γυναικεσ τινεσ εξ ημων, εξεστησαν ημασ, γενομεναι ορθριναι επι το μνημειον 23 και μη ευρουσαι το σωμα αυτου, ηλθαν λεγουσαι και οπτασιαν αγγελων εωρακεναι, οι λεγουσιν αυτον ζην. 24 και απηλθον τινεσ των συν ημιν επι το μνημειον, και ευρον ουτωσ, καθωσ και αι γυναικεσ ειπον, αυτον δε ουκ ειδον.” 25 και αυτοσ ειπεν προσ αυτουσ, “ω ανοητοι και βραδεισ τη καρδια, του πιστευειν επι πασιν οισ ελαλησαν οι προφηται. 26 ουχι ταυτα εδει παθειν τον χ̅ν̅ και εισελθειν εισ την δοξαν αυτου?” 27 και αρξαμενοσ απο μωυσεωσ και απο παντων των προφητων, διερμηνευσεν αυτοισ εν πασαισ ταισ γραφαισ τα περι εαυτου.
28 και ηγγισαν εισ την κωμην ου επορευοντο, και αυτοσ προσεποιησατο πορρωτερον πορευεσθαι. 29 και παρεβιασαντο αυτον λεγοντεσ, “μεινον μεθ ημων, οτι προσ εσπεραν εστιν, και κεκλικεν ηδη η ημερα.” και εισηλθεν του μειναι συν αυτοισ; 30 και εγενετο εν τω κατακλιθηναι αυτον μετ αυτων, λαβων τον αρτον, ευλογησεν και κλασασ, επεδιδου αυτοισ. 31 αυτων δε διηνοιχθησαν οι οφθαλμοι, και επεγνωσαν αυτον. και αυτοσ αφαντοσ εγενετο απ αυτων. 32 και ειπαν προσ αλληλουσ, “ουχι η καρδια ημων καιομενη ην ωσ ελαλει ημιν εν τη οδω, ωσ διηνοιγεν ημιν τασ γραφασ?” 33 και ανασταντεσ αυτη τη ωρα, υπεστρεψαν εισ ιερουσαλημ, και ευρον ηθροισμενουσ τουσ ενδεκα και τουσ συν αυτοισ 34 λεγοντασ, οτι “οντωσ ηγερθη ο κ̅σ̅, και ωφθη σιμωνι.” 35 και αυτοι εξηγουντο τα εν τη οδω, και ωσ εγνωσθη αυτοισ εν τη κλασει του αρτου.
36 ταυτα δε αυτων λαλουντων, αυτοσ εστη εν μεσω αυτων και λεγει αυτοισ, “ειρηνη υμιν.” 37 πτοηθεντεσ δε και εμφοβοι γενομενοι, εδοκουν πνευμα θεωρειν. 38 και ειπεν αυτοισ, “τι τεταραγμενοι εστε, και δια τι διαλογισμοι αναβαινουσιν εν τη καρδια υμων? 39 ιδετε τασ χειρασ μου και τουσ ποδασ μου οτι εγω ειμι αυτοσ. ψηλαφησατε με και ιδετε, οτι πνευμα σαρκα και οστεα ουκ εχει, καθωσ εμε θεωρειτε εχοντα.” 40 και τουτο ειπων, εδειξεν αυτοισ τασ χειρασ και τουσ ποδασ. 41 ετι δε απιστουντων αυτων απο τησ χαρασ και θαυμαζοντων, ειπεν αυτοισ, “εχετε τι βρωσιμον ενθαδε?” 42 οι δε επεδωκαν αυτω ιχθυοσ οπτου μεροσ. 43 και λαβων, ενωπιον αυτων εφαγεν.
44 ειπεν δε προσ αυτουσ, “ουτοι οι λογοι μου, ουσ ελαλησα προσ υμασ ετι ων συν υμιν, οτι δει πληρωθηναι παντα τα γεγραμμενα εν τω νομω μωυσεωσ, και τοισ προφηταισ, και ψαλμοισ, περι εμου.” 45 τοτε διηνοιξεν αυτων τον νουν του συνιεναι τασ γραφασ. και ειπεν αυτοισ, 46 οτι “ουτωσ γεγραπται, παθειν τον χ̅ν̅, και αναστηναι εκ νεκρων τη τριτη ημερα; 47 και κηρυχθηναι επι τω ονοματι αυτου μετανοιαν εισ αφεσιν αμαρτιων εισ παντα τα εθνη, αρξαμενοι απο ιερουσαλημ. 48 υμεισ μαρτυρεσ τουτων. 49 και εγω αποστελλω την επαγγελιαν του πατροσ μου εφ υμασ; υμεισ δε καθισατε εν τη πολει, εωσ ου ενδυσησθε εξ υψουσ δυναμιν.”
50 εξηγαγεν δε αυτουσ εωσ προσ βηθανιαν, και επαρασ τασ χειρασ αυτου, ευλογησεν αυτουσ. 51 και εγενετο εν τω ευλογειν αυτον αυτουσ, διεστη απ αυτων, και ανεφερετο εισ τον ουρανον. 52 και αυτοι προσκυνησαντεσ αυτον, υπεστρεψαν εισ ιερουσαλημ μετα χαρασ μεγαλησ. 53 και ησαν δια παντοσ εν τω ιερω ευλογουντεσ τον θ̅ν̅.