1 επειδηπερ πολλοι επεχειρησαν αναταξασθαι διηγησιν, περι των πεπληροφορημενων εν ημιν πραγματων, 2 καθωσ παρεδοσαν ημιν οι απ αρχησ, αυτοπται και υπηρεται γενομενοι του λογου, 3 εδοξε καμοι παρηκολουθηκοτι ανωθεν πασιν ακριβωσ, καθεξησ σοι γραψαι, κρατιστε θεοφιλε, 4 ινα επιγνωσ περι ων κατηχηθησ λογων την ασφαλειαν.
5 εγενετο εν ταισ ημεραισ ηρωδου βασιλεωσ τησ ιουδαιασ, ιερευσ τισ ονοματι ζαχαριασ εξ εφημεριασ αβια, και γυνη αυτω εκ των θυγατερων ααρων, και το ονομα αυτησ, ελεισαβετ. 6 ησαν δε δικαιοι αμφοτεροι εναντιον του θ̅υ̅, πορευομενοι εν πασαισ ταισ εντολαισ και δικαιωμασιν του κ̅υ̅ αμεμπτοι. 7 και ουκ ην αυτοισ τεκνον, καθοτι ην η ελεισαβετ στειρα, και αμφοτεροι προβεβηκοτεσ εν ταισ ημεραισ αυτων ησαν.
8 εγενετο δε εν τω ιερατευειν αυτον, εν τη ταξει τησ εφημεριασ αυτου εναντι του θ̅υ̅, 9 κατα το εθοσ τησ ιερατειασ, ελαχε του θυμιασαι, εισελθων εισ τον ναον του κ̅υ̅. 10 και παν το πληθοσ ην του λαου προσευχομενον εξω τη ωρα του θυμιαματοσ. 11 ωφθη δε αυτω αγγελοσ κ̅υ̅, εστωσ εκ δεξιων του θυσιαστηριου του θυμιαματοσ. 12 και εταραχθη ζαχαριασ ιδων, και φοβοσ επεπεσεν επ αυτον. 13 ειπεν δε προσ αυτον ο αγγελοσ, “μη φοβου, ζαχαρια, διοτι εισηκουσθη η δεησισ σου, και η γυνη σου ελεισαβετ γεννησει υιον σοι, και καλεσεισ το ονομα αυτου ιωαννην. 14 και εσται χαρα σοι και αγαλλιασισ, και πολλοι επι τη γενεσει αυτου χαρησονται; 15 εσται γαρ μεγασ ενωπιον του κ̅υ̅; και οινον και σικερα ου μη πιη, και π̅ν̅σ̅ αγιου πλησθησεται ετι εκ κοιλιασ μητροσ αυτου. 16 και πολλουσ των υιων ισραηλ επιστρεψει επι κ̅ν̅, τον θ̅ν̅ αυτων. 17 και αυτοσ προελευσεται ενωπιον αυτου εν πνευματι και δυναμει ηλεια, επιστρεψαι καρδιασ πατερων επι τεκνα, και απειθεισ εν φρονησει δικαιων, ετοιμασαι κ̅ω̅ λαον κατεσκευασμενον.” 18 και ειπεν ζαχαριασ προσ τον αγγελον, “κατα τι γνωσομαι τουτο? εγω γαρ ειμι πρεσβυτησ, και η γυνη μου προβεβηκυια εν ταισ ημεραισ αυτησ.” 19 και αποκριθεισ ο αγγελοσ ειπεν αυτω, “εγω ειμι γαβριηλ, ο παρεστηκωσ ενωπιον του θ̅υ̅, και απεσταλην λαλησαι προσ σε, και ευαγγελισασθαι σοι ταυτα. 20 και ιδου, εση σιωπων και μη δυναμενοσ λαλησαι, αχρι ησ ημερασ γενηται ταυτα, ανθ ων ουκ επιστευσασ τοισ λογοισ μου, οιτινεσ πληρωθησονται εισ τον καιρον αυτων.”
21 και ην ο λαοσ προσδοκων τον ζαχαριαν, και εθαυμαζον εν τω χρονιζειν αυτον εν τω ναω. 22 εξελθων δε ουκ εδυνατο λαλησαι αυτοισ, και επεγνωσαν οτι οπτασιαν εωρακεν εν τω ναω. και αυτοσ ην διανευων αυτοισ, και διεμενεν κωφοσ. 23 και εγενετο ωσ επλησθησαν αι ημεραι τησ λειτουργιασ αυτου, απηλθεν εισ τον οικον αυτου.
24 μετα δε ταυτασ τασ ημερασ συνελαβεν ελεισαβετ η γυνη αυτου, και περιεκρυβεν εαυτην μηνασ πεντε λεγουσα, 25 οτι “ουτωσ μοι πεποιηκεν κ̅σ̅, εν ημεραισ αισ επειδεν, αφελειν ονειδοσ μου εν ανθρωποισ.”
26 εν δε τω μηνι τω εκτω, απεσταλη ο αγγελοσ γαβριηλ απο του θ̅υ̅ εισ πολιν τησ γαλιλαιασ, η ονομα ναζαρετ, 27 προσ παρθενον εμνηστευμενην ανδρι, ω ονομα ιωσηφ, εξ οικου δαυειδ, και το ονομα τησ παρθενου μαριαμ. 28 και εισελθων προσ αυτην, ο αγγελοσ ειπεν, “χαιρε, κεχαριτωμενη! ο κ̅σ̅ μετα σου.” 29 η δε επι τω λογω διεταραχθη, και διελογιζετο ποταποσ ειη ο ασπασμοσ ουτοσ. 30 και ειπεν ο αγγελοσ αυτη, “μη φοβου, μαριαμ; ευρεσ γαρ χαριν παρα τω θ̅ω̅; 31 και ιδου, συνλημψη εν γαστρι, και τεξη υιον, και καλεσεισ το ονομα αυτου ι̅ν̅. 32 ουτοσ εσται μεγασ, και υιοσ υψιστου κληθησεται; και δωσει αυτω κ̅σ̅ ο θ̅σ̅ τον θρονον δαυειδ, του πατροσ αυτου; 33 και βασιλευσει επι τον οικον ιακωβ, εισ τουσ αιωνασ; και τησ βασιλειασ αυτου, ουκ εσται τελοσ.” 34 ειπεν δε μαριαμ προσ τον αγγελον, “πωσ εσται τουτο, επει ανδρα ου γινωσκω?” 35 και αποκριθεισ ο αγγελοσ ειπεν αυτη, “π̅ν̅α̅ αγιον επελευσεται επι σε, και δυναμισ υψιστου επισκιασει σοι; διο και το γεννωμενον αγιον κληθησεται, υιοσ θ̅υ̅. 36 και ιδου, ελεισαβετ, η συγγενισ σου, και αυτη συνειληφεν υιον εν γηρει αυτησ, και ουτοσ μην εκτοσ εστιν αυτη τη καλουμενη στειρα. 37 οτι ουκ αδυνατησει παρα του θ̅υ̅ παν ρημα.” 38 ειπεν δε μαριαμ, “ιδου, η δουλη κ̅υ̅; γενοιτο μοι κατα το ρημα σου.” και απηλθεν απ αυτησ ο αγγελοσ.
39 αναστασα δε μαριαμ εν ταισ ημεραισ ταυταισ, επορευθη εισ την ορινην μετα σπουδησ, εισ πολιν ιουδα, 40 και εισηλθεν εισ τον οικον ζαχαριου, και ησπασατο την ελεισαβετ. 41 και εγενετο, ωσ ηκουσεν τον ασπασμον τησ μαριασ η ελεισαβετ, εσκιρτησεν το βρεφοσ εν τη κοιλια αυτησ; και επλησθη π̅ν̅σ̅ αγιου η ελεισαβετ, 42 και ανεφωνησεν φωνη μεγαλη και ειπεν, “ευλογημενη συ εν γυναιξιν, και ευλογημενοσ ο καρποσ τησ κοιλιασ σου. 43 και ποθεν μοι τουτο, ινα ελθη η μητηρ του κ̅υ̅ μου προσ εμε? 44 ιδου γαρ, ωσ εγενετο η φωνη του ασπασμου σου εισ τα ωτα μου, εσκιρτησεν εν αγαλλιασει το βρεφοσ εν τη κοιλια μου. 45 και μακαρια η πιστευσασα οτι εσται τελειωσισ τοισ λελαλημενοισ αυτη παρα κ̅υ̅.”
46 και ειπεν μαριαμ: “μεγαλυνει η ψυχη μου τον κ̅ν̅, 47 και ηγαλλιασεν το πνευμα μου επι τω θ̅ω̅, τω σωτηρι μου. 48 οτι επεβλεψεν επι την ταπεινωσιν τησ δουλησ αυτου; ιδου γαρ, απο του νυν μακαριουσιν με πασαι αι γενεαι. 49 οτι εποιησεν μοι μεγαλα ο δυνατοσ, και αγιον το ονομα αυτου. 50 ‘και το ελεοσ αυτου εισ γενεασ και γενεασ, τοισ φοβουμενοισ αυτον.’ 51 εποιησεν κρατοσ εν βραχιονι αυτου, διεσκορπισεν υπερηφανουσ διανοια καρδιασ αυτων. 52 καθειλεν δυναστασ απο θρονων, και υψωσεν ταπεινουσ. 53 ‘πεινωντασ ενεπλησεν αγαθων’, και πλουτουντασ εξαπεστειλεν κενουσ. 54 αντελαβετο ισραηλ παιδοσ αυτου, μνησθηναι ελεουσ, 55 καθωσ ελαλησεν προσ τουσ πατερασ ημων, τω αβρααμ και τω σπερματι αυτου, εισ τον αιωνα.” 56 εμεινεν δε μαριαμ συν αυτη ωσ μηνασ τρεισ, και υπεστρεψεν εισ τον οικον αυτησ.
57 τη δε ελεισαβετ επλησθη ο χρονοσ, του τεκειν αυτην, και εγεννησεν υιον. 58 και ηκουσαν οι περιοικοι και οι συγγενεισ αυτησ οτι εμεγαλυνεν κ̅σ̅ το ελεοσ αυτου μετ αυτησ, και συνεχαιρον αυτη. 59 και εγενετο εν τη ημερα τη ογδοη, ηλθον περιτεμειν το παιδιον, και εκαλουν αυτο επι τω ονοματι του πατροσ αυτου, ζαχαριαν. 60 και αποκριθεισα η μητηρ αυτου ειπεν, “ουχι, αλλα κληθησεται ιωαννησ.” 61 και ειπαν προσ αυτην, οτι “ουδεισ εστιν εκ τησ συγγενειασ σου, οσ καλειται τω ονοματι τουτω.” 62 ενενευον δε τω πατρι αυτου, το τι αν θελοι καλεισθαι αυτο. 63 και αιτησασ πινακιδιον, εγραψεν λεγων, “ιωαννησ εστιν ονομα αυτου.” και εθαυμασαν παντεσ. 64 ανεωχθη δε το στομα αυτου παραχρημα, και η γλωσσα αυτου, και ελαλει ευλογων τον θ̅ν̅. 65 και εγενετο επι παντασ φοβοσ, τουσ περιοικουντασ αυτουσ; και εν ολη τη ορεινη τησ ιουδαιασ διελαλειτο παντα τα ρηματα ταυτα. 66 και εθεντο παντεσ οι ακουσαντεσ, εν τη καρδια αυτων λεγοντεσ, “τι αρα το παιδιον τουτο εσται?” και γαρ χειρ κ̅υ̅ ην μετ αυτου.
67 και ζαχαριασ ο πατηρ αυτου, επλησθη π̅ν̅σ̅ αγιου και επροφητευσεν λεγων, 68 “ευλογητοσ κ̅σ̅ ο θ̅σ̅ του ισραηλ, οτι επεσκεψατο και εποιησεν λυτρωσιν τω λαω αυτου, 69 και ηγειρεν κερασ σωτηριασ ημιν, εν οικω δαυειδ, παιδοσ αυτου; 70 (καθωσ ελαλησεν δια στοματοσ των αγιων απ αιωνοσ προφητων αυτου), 71 σωτηριαν ‘εξ εχθρων ημων, και εκ χειροσ παντων των μισουντων ημασ’; 72 ποιησαι ελεοσ μετα των πατερων ημων, και μνησθηναι διαθηκησ αγιασ αυτου, 73 ορκον ον ωμοσεν προσ αβρααμ, τον πατερα ημων, του δουναι ημιν 74 αφοβωσ εκ χειροσ εχθρων ρυσθεντασ, λατρευειν αυτω 75 εν οσιοτητι και δικαιοσυνη ενωπιον αυτου, πασαισ ταισ ημεραισ ημων. 76 και συ δε, παιδιον, προφητησ υψιστου κληθηση; ‘προπορευση γαρ ενωπιον κ̅υ̅ ετοιμασαι οδουσ αυτου’; 77 του δουναι γνωσιν σωτηριασ τω λαω αυτου, εν αφεσει αμαρτιων αυτων, 78 δια σπλαγχνα ελεουσ θ̅υ̅ ημων, εν οισ επισκεψεται ημασ ανατολη εξ υψουσ, 79 ‘επιφαναι τοισ εν σκοτει και σκια θανατου καθημενοισ’; του κατευθυναι τουσ ποδασ ημων εισ οδον ειρηνησ.”
80 το δε παιδιον ηυξανε και εκραταιουτο πνευματι; και ην εν ταισ ερημοισ εωσ ημερασ αναδειξεωσ αυτου προσ τον ισραηλ.