1 αγε νυν, οι πλουσιοι, κλαυσατε, ολολυζοντεσ επι ταισ ταλαιπωριαισ υμων ταισ επερχομεναισ. 2 ο πλουτοσ υμων σεσηπεν, και τα ιματια υμων σητοβρωτα γεγονεν. 3 ο χρυσοσ υμων και ο αργυροσ κατιωται, και ο ιοσ αυτων εισ μαρτυριον υμιν εσται, και φαγεται τασ σαρκασ υμων ωσ πυρ. εθησαυρισατε εν εσχαταισ ημεραισ. 4 ιδου, ο μισθοσ των εργατων, των αμησαντων τασ χωρασ υμων, ο αφυστερημενοσ αφ υμων, κραζει, και αι βοαι των θερισαντων, εισ τα ωτα κ̅υ̅ σαβαωθ εισεληλυθαν. 5 ετρυφησατε επι τησ γησ. και εσπαταλησατε, εθρεψατε τασ καρδιασ υμων εν ημερα σφαγησ. 6 κατεδικασατε, εφονευσατε τον δικαιον, ουκ αντιτασσεται υμιν.
7 μακροθυμησατε ουν, αδελφοι, εωσ τησ παρουσιασ του κ̅υ̅. ιδου, ο γεωργοσ εκδεχεται τον τιμιον καρπον τησ γησ, μακροθυμων επ αυτω εωσ λαβη προιμον και οψιμον. 8 μακροθυμησατε και υμεισ; στηριξατε τασ καρδιασ υμων, οτι η παρουσια του κ̅υ̅ ηγγικεν. 9 μη στεναζετε, αδελφοι, κατ αλληλων, ινα μη κριθητε. ιδου, ο κριτησ προ των θυρων εστηκεν. 10 υποδειγμα λαβετε, αδελφοι, τησ κακοπαθιασ και τησ μακροθυμιασ, τουσ προφητασ, οι ελαλησαν εν τω ονοματι κ̅υ̅. 11 ιδου, μακαριζομεν τουσ υπομειναντασ. την υπομονην ιωβ ηκουσατε, και το τελοσ κ̅υ̅ ειδετε, οτι πολυσπλαγχνοσ εστιν ο κ̅σ̅ και οικτιρμων.
12 προ παντων δε, αδελφοι μου, μη ομνυετε, μητε τον ουρανον, μητε την γην, μητε αλλον τινα ορκον; ητω δε υμων το “ναι”, ναι, και το “ου”, ου, ινα μη υπο κρισιν πεσητε.
13 κακοπαθει τισ εν υμιν? προσευχεσθω. ευθυμει τισ? ψαλλετω. 14 ασθενει τισ εν υμιν? προσκαλεσασθω τουσ πρεσβυτερουσ τησ εκκλησιασ, και προσευξασθωσαν επ αυτον, αλειψαντεσ αυτον ελαιω εν τω ονοματι του κ̅υ̅. 15 και η ευχη τησ πιστεωσ σωσει τον καμνοντα, και εγερει αυτον ο κ̅σ̅; καν αμαρτιασ η πεποιηκωσ, αφεθησεται αυτω. 16 εξομολογεισθε ουν αλληλοισ τασ αμαρτιασ, και προσευχεσθε υπερ αλληλων, οπωσ ιαθητε. πολυ ισχυει δεησισ δικαιου ενεργουμενη. 17 ηλειασ ανθρωποσ ην ομοιοπαθησ ημιν, και προσευχη προσηυξατο του μη βρεξαι, και ουκ εβρεξεν επι τησ γησ, ενιαυτουσ τρεισ και μηνασ εξ. 18 και παλιν προσηυξατο, και ο ουρανοσ υετον εδωκεν, και η γη εβλαστησεν τον καρπον αυτησ.
19 αδελφοι μου, εαν τισ εν υμιν πλανηθη απο τησ αληθειασ, και επιστρεψη τισ αυτον, 20 γινωσκετω οτι ο επιστρεψασ αμαρτωλον εκ πλανησ οδου αυτου, σωσει ψυχην αυτου εκ θανατου, και καλυψει πληθοσ αμαρτιων.