ιακωβου επιστολη 2

1 αδελφοι μου, μη εν προσωπολημψιαισ εχετε την πιστιν του κ̅υ̅ ημων, ι̅υ̅ χ̅υ̅, τησ δοξησ. 2 εαν γαρ εισελθη εισ συναγωγην υμων, ανηρ χρυσοδακτυλιοσ, εν εσθητι λαμπρα, εισελθη δε και πτωχοσ, εν ρυπαρα εσθητι, 3 επιβλεψητε δε επι τον φορουντα την εσθητα την λαμπραν, και ειπητε, “συ καθου ωδε καλωσ”, και τω πτωχω ειπητε, “συ στηθι εκει”, η, “καθου υπο το υποποδιον μου”, 4 ου διεκριθητε εν εαυτοισ, και εγενεσθε κριται διαλογισμων πονηρων? 5 ακουσατε, αδελφοι μου αγαπητοι: ουχ ο θ̅σ̅ εξελεξατο τουσ πτωχουσ τω κοσμω, πλουσιουσ εν πιστει, και κληρονομουσ τησ βασιλειασ ησ επηγγειλατο τοισ αγαπωσιν αυτον? 6 υμεισ δε ητιμασατε τον πτωχον. ουχ οι πλουσιοι καταδυναστευουσιν υμων, και αυτοι ελκουσιν υμασ εισ κριτηρια? 7 ουκ αυτοι βλασφημουσιν το καλον ονομα το επικληθεν εφ υμασ?

8 ει μεντοι νομον τελειτε βασιλικον, κατα την γραφην, “αγαπησεισ τον πλησιον σου ωσ σεαυτον”, καλωσ ποιειτε. 9 ει δε προσωπολημπτειτε, αμαρτιαν εργαζεσθε, ελεγχομενοι υπο του νομου ωσ παραβαται. 10 οστισ γαρ ολον τον νομον τηρηση, πταιση δε εν ενι, γεγονεν παντων ενοχοσ. 11 ο γαρ ειπων, “μη μοιχευσησ”, ειπεν και, “μη φονευσησ.” ει δε ου μοιχευεισ, φονευεισ δε, γεγονασ παραβατησ νομου. 12 ουτωσ λαλειτε, και ουτωσ ποιειτε, ωσ δια νομου ελευθεριασ μελλοντεσ κρινεσθαι. 13 η γαρ κρισισ ανελεοσ τω μη ποιησαντι ελεοσ. κατακαυχαται ελεοσ κρισεωσ.

14 τι το οφελοσ, αδελφοι μου, εαν πιστιν λεγη τισ, εχειν εργα, δε μη εχη? μη δυναται η πιστισ σωσαι αυτον? 15 εαν αδελφοσ η αδελφη γυμνοι υπαρχωσιν, και λειπομενοι τησ εφημερου τροφησ, 16 ειπη δε τισ αυτοισ εξ υμων, “υπαγετε εν ειρηνη, θερμαινεσθε και χορταζεσθε”, μη δωτε δε αυτοισ τα επιτηδεια του σωματοσ, τι το οφελοσ? 17 ουτωσ και η πιστισ, εαν μη εχη εργα, νεκρα εστιν καθ εαυτην.

18 αλλ ερει τισ, “συ πιστιν εχεισ, καγω εργα εχω; δειξον μοι την πιστιν σου χωρισ των εργων, καγω σοι δειξω εκ των εργων μου την πιστιν.” 19 συ πιστευεισ οτι εισ εστιν ο θ̅σ̅. καλωσ ποιεισ; και τα δαιμονια πιστευουσιν και φρισσουσιν. 20 θελεισ δε γνωναι, ω ανθρωπε κενε, οτι η πιστισ χωρισ των εργων αργη εστιν? 21 αβρααμ ο πατηρ ημων ουκ εξ εργων εδικαιωθη, ανενεγκασ ισαακ τον υιον αυτου επι το θυσιαστηριον? 22 βλεπεισ οτι η πιστισ συνηργει τοισ εργοισ αυτου, και εκ των εργων η πιστισ ετελειωθη. 23 και επληρωθη η γραφη η λεγουσα, “επιστευσεν δε αβρααμ τω θ̅ω̅, και ελογισθη αυτω εισ δικαιοσυνην”, και φιλοσ θ̅υ̅ εκληθη. 24 ορατε οτι εξ εργων δικαιουται ανθρωποσ, και ουκ εκ πιστεωσ μονον. 25 ομοιωσ δε και ρααβ η πορνη ουκ εξ εργων εδικαιωθη, υποδεξαμενη τουσ αγγελουσ και ετερα οδω εκβαλουσα? 26 ωσπερ γαρ το σωμα χωρισ πνευματοσ νεκρον εστιν, ουτωσ και η πιστισ χωρισ εργων νεκρα εστιν.