2 τη προσευχη προσκαρτερειτε, γρηγορουντεσ εν αυτη εν ευχαριστια; 3 προσευχομενοι αμα και περι ημων, ινα ο θ̅σ̅ ανοιξη ημιν θυραν του λογου, λαλησαι το μυστηριον του χ̅υ̅, δι ο και δεδεμαι, 4 ινα φανερωσω αυτο, ωσ δει με λαλησαι.
5 εν σοφια περιπατειτε προσ τουσ εξω, τον καιρον εξαγοραζομενοι. 6 ο λογοσ υμων παντοτε εν χαριτι, αλατι ηρτυμενοσ, ειδεναι πωσ δει υμασ ενι εκαστω αποκρινεσθαι.
7 τα κατ εμε παντα γνωρισει υμιν τυχικοσ, ο αγαπητοσ αδελφοσ, και πιστοσ διακονοσ, και συνδουλοσ εν κ̅ω̅; 8 ον επεμψα προσ υμασ εισ αυτο τουτο, ινα γνωτε τα περι ημων, και παρακαλεση τασ καρδιασ υμων, 9 συν ονησιμω, τω πιστω και αγαπητω αδελφω, οσ εστιν εξ υμων. παντα υμιν γνωρισουσιν τα ωδε.
10 ασπαζεται υμασ αρισταρχοσ, ο συναιχμαλωτοσ μου, και μαρκοσ, ο ανεψιοσ βαρναβα (περι ου ελαβετε εντολασ; εαν ελθη προσ υμασ, δεξασθε αυτον), 11 και ιησουσ, ο λεγομενοσ ιουστοσ; οι οντεσ εκ περιτομησ ουτοι, μονοι συνεργοι εισ την βασιλειαν του θ̅υ̅, οιτινεσ εγενηθησαν μοι παρηγορια. 12 ασπαζεται υμασ επαφρασ, ο εξ υμων, δουλοσ χ̅υ̅ ι̅υ̅, παντοτε αγωνιζομενοσ υπερ υμων εν ταισ προσευχαισ, ινα σταθητε τελειοι και πεπληροφορημενοι εν παντι θεληματι του θ̅υ̅. 13 μαρτυρω γαρ αυτω οτι εχει πολυν πονον υπερ υμων, και των εν λαοδικια, και των εν ιεραπολει. 14 ασπαζεται υμασ λουκασ, ο ιατροσ ο αγαπητοσ, και δημασ. 15 ασπασασθε τουσ εν λαοδικια αδελφουσ, και νυμφαν, και την κατ οικον αυτησ εκκλησιαν. 16 και οταν αναγνωσθη παρ υμιν η επιστολη, ποιησατε ινα και εν τη λαοδικαιων εκκλησια αναγνωσθη, και την εκ λαοδικιασ ινα και υμεισ αναγνωτε. 17 και ειπατε αρχιππω, “βλεπε την διακονιαν ην παρελαβεσ εν κ̅ω̅, ινα αυτην πληροισ.”
18 ο ασπασμοσ τη εμη χειρι, παυλου. μνημονευετε μου των δεσμων. η χαρισ μεθ υμων.