1 το λοιπον, προσευχεσθε, αδελφοι, περι ημων, ινα ο λογοσ του κ̅υ̅ τρεχη και δοξαζηται, καθωσ και προσ υμασ; 2 και ινα ρυσθωμεν απο των ατοπων και πονηρων ανθρωπων; ου γαρ παντων η πιστισ. 3 πιστοσ δε εστιν ο κ̅σ̅, οσ στηριξει υμασ, και φυλαξει απο του πονηρου. 4 πεποιθαμεν δε εν κ̅ω̅ εφ υμασ οτι α παραγγελλομεν, ποιειτε και ποιησετε. 5 ο δε κ̅σ̅ κατευθυναι υμων τασ καρδιασ εισ την αγαπην του θ̅υ̅, και εισ την υπομονην του χ̅υ̅.
6 παραγγελλομεν δε υμιν, αδελφοι, εν ονοματι του κ̅υ̅ ημων, ι̅υ̅ χ̅υ̅, στελλεσθαι υμασ απο παντοσ αδελφου ατακτωσ περιπατουντοσ, και μη κατα την παραδοσιν ην παρελαβοσαν παρ ημων. 7 αυτοι γαρ οιδατε πωσ δει μιμεισθαι ημασ, οτι ουκ ητακτησαμεν εν υμιν, 8 ουδε δωρεαν αρτον εφαγομεν παρα τινοσ, αλλ εν κοπω και μοχθω, νυκτοσ και ημερασ εργαζομενοι, προσ το μη επιβαρησαι τινα υμων. 9 ουχ οτι ουκ εχομεν εξουσιαν, αλλ ινα εαυτουσ τυπον δωμεν υμιν, εισ το μιμεισθαι ημασ. 10 και γαρ οτε ημεν προσ υμασ, τουτο παρηγγελλομεν υμιν, οτι ει τισ ου θελει εργαζεσθαι, μηδε εσθιετω. 11 ακουομεν γαρ τινασ περιπατουντασ εν υμιν ατακτωσ, μηδεν εργαζομενουσ, αλλα περιεργαζομενουσ. 12 τοισ δε τοιουτοισ παραγγελλομεν και παρακαλουμεν εν κ̅ω̅ ι̅υ̅ χ̅ω̅, ινα μετα ησυχιασ εργαζομενοι τον εαυτων αρτον εσθιωσιν. 13 υμεισ δε, αδελφοι, μη ενκακησητε καλοποιουντεσ.
14 ει δε τισ ουχ υπακουει τω λογω ημων δια τησ επιστολησ, τουτον σημειουσθε, μη συναναμιγνυσθαι αυτω, ινα εντραπη. 15 και μη ωσ εχθρον ηγεισθε, αλλα νουθετειτε ωσ αδελφον.
16 αυτοσ δε ο κ̅σ̅ τησ ειρηνησ, δωη υμιν την ειρηνην δια παντοσ εν παντι τροπω. ο κ̅σ̅ μετα παντων υμων.
17 ο ασπασμοσ τη εμη χειρι, παυλου, ο εστιν σημειον εν παση επιστολη, ουτωσ γραφω. 18 η χαρισ του κ̅υ̅ ημων, ι̅υ̅ χ̅υ̅, μετα παντων υμων.