1 σιμων πετροσ, δουλοσ και αποστολοσ ι̅υ̅ χ̅υ̅; τοισ ισοτιμον ημιν λαχουσιν πιστιν εν δικαιοσυνη του θ̅υ̅ ημων και σωτηροσ, ι̅υ̅ χ̅υ̅: 2 χαρισ υμιν και ειρηνη πληθυνθειη εν επιγνωσει του θ̅υ̅, και ι̅υ̅ του κ̅υ̅ ημων.
3 ωσ παντα ημιν τησ θειασ δυναμεωσ αυτου, τα προσ ζωην και ευσεβειαν δεδωρημενησ, δια τησ επιγνωσεωσ του καλεσαντοσ ημασ, δια δοξησ και αρετησ, 4 δι ων τα τιμια και μεγιστα ημιν επαγγελματα δεδωρηται, ινα δια τουτων γενησθε θειασ κοινωνοι φυσεωσ, αποφυγοντεσ τησ εν τω κοσμω εν επιθυμια φθορασ. 5 και αυτο τουτο δε σπουδην πασαν παρεισενεγκαντεσ, επιχορηγησατε εν τη πιστει υμων την αρετην, εν δε τη αρετη την γνωσιν, 6 εν δε τη γνωσει την ενκρατειαν, εν δε τη ενκρατεια την υπομονην, εν δε τη υπομονη την ευσεβειαν, 7 εν δε τη ευσεβεια την φιλαδελφιαν, εν δε τη φιλαδελφια την αγαπην. 8 ταυτα γαρ υμιν υπαρχοντα και πλεοναζοντα, ουκ αργουσ ουδε ακαρπουσ καθιστησιν, εισ την του κ̅υ̅ ημων, ι̅υ̅ χ̅υ̅, επιγνωσιν; 9 ω γαρ μη παρεστιν ταυτα, τυφλοσ εστιν, μυωπαζων, ληθην λαβων του καθαρισμου των παλαι αυτου αμαρτιων. 10 διο μαλλον, αδελφοι, σπουδασατε, βεβαιαν υμων την κλησιν και εκλογην ποιεισθαι, ταυτα γαρ ποιουντεσ ου μη πταισητε ποτε. 11 ουτωσ γαρ πλουσιωσ επιχορηγηθησεται υμιν η εισοδοσ εισ την αιωνιον βασιλειαν του κ̅υ̅ ημων και σωτηροσ, ι̅υ̅ χ̅υ̅.
12 διο μελλησω αει υμασ υπομιμνησκειν περι τουτων, καιπερ ειδοτασ και εστηριγμενουσ εν τη παρουση αληθεια. 13 δικαιον δε ηγουμαι εφ οσον ειμι εν τουτω τω σκηνωματι, διεγειρειν υμασ εν υπομνησει; 14 ειδωσ οτι ταχινη εστιν η αποθεσισ του σκηνωματοσ μου, καθωσ και ο κ̅σ̅ ημων, ι̅σ̅ χ̅σ̅, εδηλωσεν μοι; 15 σπουδασω δε και εκαστοτε εχειν υμασ μετα την εμην εξοδον, την τουτων μνημην ποιεισθαι.
16 ου γαρ σεσοφισμενοισ μυθοισ εξακολουθησαντεσ, εγνωρισαμεν υμιν την του κ̅υ̅ ημων ι̅υ̅ χ̅υ̅ δυναμιν και παρουσιαν, αλλ εποπται γενηθεντεσ τησ εκεινου μεγαλειοτητοσ. 17 λαβων γαρ παρα θ̅υ̅ πατροσ τιμην και δοξαν, φωνησ ενεχθεισησ αυτω τοιασδε υπο τησ μεγαλοπρεπουσ δοξησ, “ο υιοσ μου, ο αγαπητοσ μου, ουτοσ εστιν, εισ ον εγω ευδοκησα”; 18 και ταυτην την φωνην ημεισ ηκουσαμεν εξ ουρανου, ενεχθεισαν συν αυτω, οντεσ εν τω αγιω ορει. 19 και εχομεν βεβαιοτερον τον προφητικον λογον, ω καλωσ ποιειτε προσεχοντεσ, ωσ λυχνω φαινοντι εν αυχμηρω τοπω, εωσ ου ημερα διαυγαση, και φωσφοροσ ανατειλη εν ταισ καρδιαισ υμων. 20 τουτο πρωτον γινωσκοντεσ, οτι πασα προφητεια γραφησ ιδιασ επιλυσεωσ ου γινεται; 21 ου γαρ θεληματι ανθρωπου ηνεχθη προφητεια ποτε, αλλα υπο π̅ν̅σ̅ αγιου φερομενοι, ελαλησαν απο θ̅υ̅ ανθρωποι.