προσ τιμοθεον α 6

1 οσοι εισιν υπο ζυγον δουλοι, τουσ ιδιουσ δεσποτασ πασησ τιμησ αξιουσ ηγεισθωσαν, ινα μη το ονομα του θ̅υ̅ και η διδασκαλια βλασφημηται. 2 οι δε πιστουσ εχοντεσ δεσποτασ, μη καταφρονειτωσαν, οτι αδελφοι εισιν, αλλα μαλλον δουλευετωσαν, οτι πιστοι εισιν και αγαπητοι, οι τησ ευεργεσιασ αντιλαμβανομενοι.

ταυτα διδασκε και παρακαλει. 3 ει τισ ετεροδιδασκαλει, και μη προσερχεται υγιαινουσι λογοισ, τοισ του κ̅υ̅ ημων, ι̅υ̅ χ̅υ̅, και τη κατ ευσεβειαν διδασκαλια, 4 τετυφωται μηδεν επισταμενοσ, αλλα νοσων περι ζητησεισ και λογομαχιασ, εξ ων γινεται φθονοσ, ερισ, βλασφημιαι, υπονοιαι πονηραι, 5 διαπαρατριβαι, διεφθαρμενων ανθρωπων τον νουν και απεστερημενων τησ αληθειασ, νομιζοντων πορισμον ειναι την ευσεβειαν. 6 εστιν δε πορισμοσ μεγασ η ευσεβεια μετα αυταρκειασ. 7 ουδεν γαρ εισηνεγκαμεν εισ τον κοσμον, οτι ουδε εξενεγκειν τι δυναμεθα. 8 εχοντεσ δε διατροφασ και σκεπασματα, τουτοισ αρκεσθησομεθα. 9 οι δε βουλομενοι πλουτειν, εμπιπτουσιν εισ πειρασμον, και παγιδα, και επιθυμιασ πολλασ ανοητουσ και βλαβερασ, αιτινεσ βυθιζουσι τουσ ανθρωπουσ εισ ολεθρον και απωλειαν. 10 ριζα γαρ παντων των κακων εστιν η φιλαργυρια, ησ τινεσ ορεγομενοι, απεπλανηθησαν απο τησ πιστεωσ, και εαυτουσ περιεπειραν οδυναισ πολλαισ.

11 συ δε, ω ανθρωπε θ̅υ̅, ταυτα φευγε; διωκε δε δικαιοσυνην, ευσεβειαν, πιστιν, αγαπην, υπομονην, πραυπαθιαν. 12 αγωνιζου τον καλον αγωνα τησ πιστεωσ; επιλαβου τησ αιωνιου ζωησ, εισ ην εκληθησ και ωμολογησασ την καλην ομολογιαν ενωπιον πολλων μαρτυρων. 13 παραγγελλω σοι ενωπιον του θ̅υ̅, του ζωοποιουντοσ τα παντα, και χ̅υ̅ ι̅υ̅, του μαρτυρησαντοσ επι ποντιου πειλατου την καλην ομολογιαν, 14 τηρησαι σε την εντολην ασπιλον ανεπιλημπτον, μεχρι τησ επιφανειασ του κ̅υ̅ ημων, ι̅υ̅ χ̅υ̅; 15 ην καιροισ ιδιοισ δειξει ο μακαριοσ και μονοσ δυναστησ, ο βασιλευσ των βασιλευοντων, και κ̅σ̅ των κυριευοντων, 16 ο μονοσ εχων αθανασιαν, φωσ οικων απροσιτον, ον ειδεν ουδεισ ανθρωπων, ουδε ιδειν δυναται; ω τιμη και κρατοσ αιωνιον. αμην!

17 τοισ πλουσιοισ εν τω νυν αιωνι, παραγγελλε μη υψηλοφρονειν, μηδε ηλπικεναι επι πλουτου αδηλοτητι, αλλ επι θ̅ω̅, τω παρεχοντι ημιν παντα πλουσιωσ εισ απολαυσιν; 18 αγαθοεργειν, πλουτειν εν εργοισ καλοισ, ευμεταδοτουσ ειναι, κοινωνικουσ, 19 αποθησαυριζοντασ εαυτοισ θεμελιον καλον εισ το μελλον, ινα επιλαβωνται τησ οντωσ ζωησ.

20 ω τιμοθεε, την παραθηκην φυλαξον, εκτρεπομενοσ τασ βεβηλουσ κενοφωνιασ και αντιθεσεισ τησ ψευδωνυμου γνωσεωσ, 21 ην τινεσ επαγγελλομενοι περι την πιστιν ηστοχησαν. η χαρισ μεθ υμων.