1 πρεσβυτερω μη επιπληξησ, αλλα παρακαλει ωσ πατερα, νεωτερουσ ωσ αδελφουσ, 2 πρεσβυτερασ ωσ μητερασ, νεωτερασ ωσ αδελφασ, εν παση αγνια.
3 χηρασ τιμα, τασ οντωσ χηρασ. 4 ει δε τισ χηρα, τεκνα η εκγονα εχει, μανθανετωσαν πρωτον τον ιδιον οικον ευσεβειν, και αμοιβασ αποδιδοναι τοισ προγονοισ; τουτο γαρ εστιν αποδεκτον ενωπιον του θ̅υ̅. 5 η δε οντωσ χηρα και μεμονωμενη, ηλπικεν επι θ̅ν̅, και προσμενει ταισ δεησεσιν και ταισ προσευχαισ, νυκτοσ και ημερασ. 6 η δε σπαταλωσα, ζωσα τεθνηκεν. 7 και ταυτα παραγγελλε, ινα ανεπιλημπτοι ωσιν. 8 ει δε τισ των ιδιων και μαλιστα οικειων ου προνοει, την πιστιν ηρνηται, και εστιν απιστου χειρων.
9 χηρα καταλεγεσθω μη ελαττον ετων εξηκοντα γεγονυια, ενοσ ανδροσ γυνη, 10 εν εργοισ καλοισ μαρτυρουμενη: ει ετεκνοτροφησεν, ει εξενοδοχησεν, ει αγιων ποδασ ενιψεν, ει θλιβομενοισ επηρκεσεν, ει παντι εργω αγαθω επηκολουθησεν. 11 νεωτερασ δε χηρασ παραιτου; οταν γαρ καταστρηνιασωσιν του χ̅υ̅, γαμειν θελουσιν, 12 εχουσαι κριμα οτι την πρωτην πιστιν ηθετησαν. 13 αμα δε και αργαι μανθανουσιν, περιερχομεναι τασ οικιασ; ου μονον δε αργαι, αλλα και φλυαροι και περιεργοι, λαλουσαι τα μη δεοντα. 14 βουλομαι ουν νεωτερασ γαμειν, τεκνογονειν, οικοδεσποτειν, μηδεμιαν αφορμην διδοναι τω αντικειμενω λοιδοριασ χαριν. 15 ηδη γαρ τινεσ εξετραπησαν οπισω του σατανα. 16 ει τισ πιστη εχει χηρασ, επαρκειτω αυταισ, και μη βαρεισθω η εκκλησια, ινα ταισ οντωσ χηραισ επαρκεση.
17 οι καλωσ προεστωτεσ πρεσβυτεροι, διπλησ τιμησ αξιουσθωσαν, μαλιστα οι κοπιωντεσ εν λογω και διδασκαλια. 18 λεγει γαρ η γραφη, “βουν αλοωντα ου φιμωσεισ”, και, “αξιοσ ο εργατησ του μισθου αυτου.” 19 κατα πρεσβυτερου κατηγοριαν μη παραδεχου, εκτοσ ει μη επι δυο η τριων μαρτυρων. 20 τουσ αμαρτανοντασ ενωπιον, παντων ελεγχε, ινα και οι λοιποι φοβον εχωσιν. 21 διαμαρτυρομαι ενωπιον του θ̅υ̅, και χ̅υ̅ ι̅υ̅, και των εκλεκτων αγγελων, ινα ταυτα φυλαξησ χωρισ προκριματοσ, μηδεν ποιων κατα προσκλισιν. 22 χειρασ ταχεωσ μηδενι επιτιθει, μηδε κοινωνει αμαρτιαισ αλλοτριαισ; σεαυτον αγνον τηρει. 23 μηκετι υδροποτει, αλλα οινω ολιγω χρω, δια τον στομαχον και τασ πυκνασ σου ασθενειασ. 24 τινων ανθρωπων αι αμαρτιαι προδηλοι εισιν, προαγουσαι εισ κρισιν, τισιν δε και επακολουθουσιν. 25 ωσαυτωσ και τα εργα τα καλα προδηλα, και τα αλλωσ εχοντα, κρυβηναι ου δυναται.