1 πρεσβυτερουσ ουν εν υμιν παρακαλω, ο συνπρεσβυτεροσ και μαρτυσ των του χ̅υ̅ παθηματων, ο και τησ μελλουσησ αποκαλυπτεσθαι δοξησ κοινωνοσ, 2 ποιμανατε το εν υμιν ποιμνιον του θ̅υ̅, επισκοπουντεσ μη αναγκαστωσ, αλλα εκουσιωσ, κατα θ̅ν̅; μηδε αισχροκερδωσ, αλλα προθυμωσ; 3 μηδ ωσ κατακυριευοντεσ των κληρων, αλλα τυποι γινομενοι του ποιμνιου. 4 και φανερωθεντοσ του αρχιποιμενοσ, κομιεισθε τον αμαραντινον τησ δοξησ στεφανον. 5 ομοιωσ, νεωτεροι, υποταγητε πρεσβυτεροισ. παντεσ, δε αλληλοισ την ταπεινοφροσυνην εγκομβωσασθε οτι, “ο θ̅σ̅ υπερηφανοισ αντιτασσεται, ταπεινοισ δε διδωσιν χαριν.”
6 ταπεινωθητε ουν υπο την κραταιαν χειρα του θ̅υ̅, ινα υμασ υψωση εν καιρω, 7 πασαν την μεριμναν υμων επιριψαντεσ επ αυτον, οτι αυτω μελει περι υμων. 8 νηψατε, γρηγορησατε. ο αντιδικοσ υμων, διαβολοσ, ωσ λεων ωρυομενοσ περιπατει, ζητων τινα καταπιειν; 9 ω αντιστητε, στερεοι τη πιστει, ειδοτεσ τα αυτα των παθηματων, τη εν τω κοσμω υμων αδελφοτητι επιτελεισθαι. 10 ο δε θ̅σ̅ πασησ χαριτοσ, ο καλεσασ υμασ εισ την αιωνιον αυτου δοξαν εν χ̅ω̅, ολιγον παθοντασ, αυτοσ καταρτισει, στηριξει, σθενωσει, θεμελιωσει. 11 αυτω το κρατοσ εισ τουσ αιωνασ. αμην!
12 δια σιλουανου, υμιν του πιστου αδελφου (ωσ λογιζομαι), δι ολιγων εγραψα, παρακαλων και επιμαρτυρων ταυτην ειναι αληθη χαριν του θ̅υ̅, εισ ην στητε. 13 ασπαζεται υμασ η εν βαβυλωνι συνεκλεκτη, και μαρκοσ, ο υιοσ μου. 14 ασπασασθε αλληλουσ εν φιληματι αγαπησ. ειρηνη υμιν πασιν, τοισ εν χ̅ω̅.