1 αποθεμενοι ουν πασαν κακιαν, και παντα δολον, και υποκρισεισ, και φθονουσ, και πασασ καταλαλιασ, 2 ωσ αρτιγεννητα βρεφη το λογικον αδολον γαλα επιποθησατε, ινα εν αυτω αυξηθητε εισ σωτηριαν, 3 ει εγευσασθε οτι χρηστοσ ο κ̅σ̅.
4 προσ ον προσερχομενοι λιθον ζωντα, υπο ανθρωπων μεν αποδεδοκιμασμενον, παρα δε θ̅ω̅ εκλεκτον, εντιμον, 5 και αυτοι ωσ λιθοι ζωντεσ οικοδομεισθε, οικοσ πνευματικοσ, εισ ιερατευμα αγιον ανενεγκαι πνευματικασ θυσιασ ευπροσδεκτουσ θ̅ω̅ δια ι̅υ̅ χ̅υ̅. 6 διοτι περιεχει εν γραφη: “ιδου, τιθημι εν σιων λιθον, ακρογωνιαιον εκλεκτον εντιμον; και ο πιστευων επ αυτω, ου μη καταισχυνθη.” 7 υμιν ουν η τιμη, τοισ πιστευουσιν; απιστουσιν δε, “λιθοσ ον απεδοκιμασαν οι οικοδομουντεσ, ουτοσ εγενηθη εισ κεφαλην γωνιασ”, 8 και, “λιθοσ προσκομματοσ, και πετρα σκανδαλου”; οι προσκοπτουσιν τω λογω απειθουντεσ, εισ ο και ετεθησαν.
9 υμεισ δε “γενοσ εκλεκτον”, “βασιλειον ιερατευμα, εθνοσ αγιον, λαοσ εισ περιποιησιν”, οπωσ τασ αρετασ εξαγγειλητε, του εκ σκοτουσ υμασ καλεσαντοσ, εισ το θαυμαστον αυτου φωσ; 10 οι ποτε “ου λαοσ, νυν δε λαοσ θ̅υ̅; οι ουκ ηλεημενοι, νυν δε ελεηθεντεσ”.
11 αγαπητοι, παρακαλω ωσ παροικουσ και παρεπιδημουσ, απεχεσθαι των σαρκικων επιθυμιων, αιτινεσ στρατευονται κατα τησ ψυχησ; 12 την αναστροφην υμων εν τοισ εθνεσιν εχοντεσ καλην, ινα εν ω καταλαλουσιν υμων ωσ κακοποιων, εκ των καλων εργων εποπτευοντεσ, δοξασωσιν τον θ̅ν̅ εν ημερα επισκοπησ.
13 υποταγητε παση ανθρωπινη κτισει δια τον κ̅ν̅; ειτε βασιλει ωσ υπερεχοντι, 14 ειτε ηγεμοσιν ωσ δι αυτου πεμπομενοισ, εισ εκδικησιν κακοποιων, επαινον δε αγαθοποιων; 15 οτι ουτωσ εστιν το θελημα του θ̅υ̅, αγαθοποιουντασ φιμουν την των αφρονων ανθρωπων αγνωσιαν; 16 ωσ ελευθεροι, και μη ωσ επικαλυμμα εχοντεσ τησ κακιασ την ελευθεριαν, αλλ ωσ θ̅υ̅ δουλοι. 17 παντασ τιμησατε: την αδελφοτητα αγαπατε, τον θ̅ν̅ φοβεισθε, τον βασιλεα τιματε.
18 οι οικεται, υποτασσομενοι εν παντι φοβω τοισ δεσποταισ, ου μονον τοισ αγαθοισ και επιεικεσιν, αλλα και τοισ σκολιοισ. 19 τουτο γαρ χαρισ, ει δια συνειδησιν θ̅υ̅, υποφερει τισ λυπασ πασχων αδικωσ. 20 ποιον γαρ κλεοσ, ει αμαρτανοντεσ και κολαφιζομενοι υπομενειτε? αλλ ει αγαθοποιουντεσ και πασχοντεσ υπομενειτε, τουτο χαρισ παρα θ̅ω̅. 21 εισ τουτο γαρ εκληθητε, οτι και χ̅σ̅ επαθεν υπερ υμων, υμιν υπολιμπανων υπογραμμον, ινα επακολουθησητε τοισ ιχνεσιν αυτου; 22 “οσ αμαρτιαν ουκ εποιησεν, ουδε ευρεθη δολοσ εν τω στοματι αυτου”; 23 οσ λοιδορουμενοσ, ουκ αντελοιδορει; πασχων, ουκ ηπειλει; παρεδιδου δε τω κρινοντι δικαιωσ; 24 οσ τασ αμαρτιασ ημων αυτοσ ανηνεγκεν εν τω σωματι αυτου επι το ξυλον, ινα ταισ αμαρτιαισ απογενομενοι, τη δικαιοσυνη ζησωμεν; ου τω μωλωπι ιαθητε. 25 ητε γαρ ωσ προβατα πλανωμενοι, αλλ επεστραφητε νυν επι τον ποιμενα και επισκοπον των ψυχων υμων.