1 τολμα τισ υμων, πραγμα εχων προσ τον ετερον, κρινεσθαι επι των αδικων, και ουχι επι των αγιων? 2 η ουκ οιδατε οτι οι αγιοι τον κοσμον κρινουσιν? και ει εν υμιν κρινεται ο κοσμοσ, αναξιοι εστε κριτηριων ελαχιστων? 3 ουκ οιδατε οτι αγγελουσ κρινουμεν, μητι γε βιωτικα? 4 βιωτικα μεν ουν κριτηρια εαν εχητε, τουσ εξουθενημενουσ εν τη εκκλησια, τουτουσ καθιζετε? 5 προσ εντροπην υμιν λεγω. ουτωσ ουκ ενι εν υμιν ουδεισ σοφοσ, οσ δυνησεται διακριναι ανα μεσον του αδελφου αυτου? 6 αλλα αδελφοσ μετα αδελφου κρινεται, και τουτο επι απιστων? 7 ηδη μεν ουν ολωσ ηττημα υμιν εστιν, οτι κριματα εχετε μεθ εαυτων. δια τι ουχι μαλλον αδικεισθε? δια τι ουχι μαλλον αποστερεισθε? 8 αλλα υμεισ αδικειτε και αποστερειτε, και τουτο αδελφουσ!
9 η ουκ οιδατε οτι αδικοι θ̅υ̅ βασιλειαν ου κληρονομησουσιν? μη πλανασθε; ουτε πορνοι, ουτε ειδωλολατραι, ουτε μοιχοι, ουτε μαλακοι, ουτε αρσενοκοιται, 10 ουτε κλεπται, ουτε πλεονεκται; ου μεθυσοι, ου λοιδοροι, ουχ αρπαγεσ, βασιλειαν θ̅υ̅ κληρονομησουσιν. 11 και ταυτα τινεσ ητε; αλλα απελουσασθε, αλλα ηγιασθητε, αλλα εδικαιωθητε, εν τω ονοματι του κ̅υ̅ ι̅υ̅ χ̅υ̅, και εν τω π̅ν̅ι̅ του θ̅υ̅ ημων.
12 παντα μοι εξεστιν, αλλ ου παντα συμφερει. παντα μοι εξεστιν, αλλ ουκ εγω εξουσιασθησομαι υπο τινοσ. 13 τα βρωματα τη κοιλια, και η κοιλια τοισ βρωμασιν; ο δε θ̅σ̅ και ταυτην και ταυτα καταργησει. το δε σωμα ου τη πορνεια, αλλα τω κ̅ω̅, και ο κ̅σ̅ τω σωματι. 14 ο δε θ̅σ̅ και τον κ̅ν̅ ηγειρεν, και ημασ εξεγερει, δια τησ δυναμεωσ αυτου. 15 ουκ οιδατε οτι τα σωματα υμων μελη χ̅υ̅ εστιν? αρασ ουν τα μελη του χ̅υ̅, ποιησω πορνησ μελη? μη γενοιτο! 16 η ουκ οιδατε οτι ο κολλωμενοσ τη πορνη, εν σωμα εστιν? “εσονται” γαρ, φησιν, “οι δυο εισ σαρκα μιαν.” 17 ο δε κολλωμενοσ τω κ̅ω̅, εν πνευμα εστιν. 18 φευγετε την πορνειαν. παν αμαρτημα ο εαν ποιηση ανθρωποσ εκτοσ του σωματοσ εστιν, ο δε πορνευων εισ το ιδιον σωμα αμαρτανει. 19 η ουκ οιδατε οτι το σωμα υμων, ναοσ του εν υμιν αγιου π̅ν̅σ̅ εστιν, ου εχετε απο θ̅υ̅? και ουκ εστε εαυτων, 20 ηγορασθητε γαρ τιμησ; δοξασατε δη τον θ̅ν̅ εν τω σωματι υμων.