1 και προσκαλεσαμενοσ τουσ δωδεκα μαθητασ αυτου, εδωκεν αυτοισ εξουσιαν πνευματων ακαθαρτων, ωστε εκβαλλειν αυτα και θεραπευειν πασαν νοσον και πασαν μαλακιαν. 2 των δε δωδεκα αποστολων τα ονοματα εστιν ταυτα: πρωτοσ σιμων ο λεγομενοσ πετροσ, και ανδρεασ ο αδελφοσ αυτου, και ιακωβοσ ο του ζεβεδαιου, και ιωαννησ ο αδελφοσ αυτου, 3 φιλιπποσ και βαρθολομαιοσ, θωμασ και μαθθαιοσ ο τελωνησ, ιακωβοσ ο του αλφαιου και θαδδαιοσ, 4 σιμων ο καναναιοσ και ιουδασ ο ισκαριωτησ, ο και παραδουσ αυτον.
5 τουτουσ τουσ δωδεκα απεστειλεν ο ι̅σ̅ παραγγειλασ αυτοισ λεγων, “εισ οδον εθνων μη απελθητε, και εισ πολιν σαμαρειτων μη εισελθητε; 6 πορευεσθε δε μαλλον προσ τα προβατα τα απολωλοτα οικου ισραηλ. 7 πορευομενοι δε κηρυσσετε λεγοντεσ, οτι ‘ηγγικεν η βασιλεια των ουρανων.’ 8 ασθενουντασ θεραπευετε, νεκρουσ εγειρετε, λεπρουσ καθαριζετε, δαιμονια εκβαλλετε; δωρεαν ελαβετε, δωρεαν δοτε. 9 μη κτησησθε χρυσον, μηδε αργυρον, μηδε χαλκον εισ τασ ζωνασ υμων, 10 μη πηραν εισ οδον, μηδε δυο χιτωνασ, μηδε υποδηματα, μηδε ραβδον; αξιοσ γαρ ο εργατησ τησ τροφησ αυτου. 11 εισ ην δ αν πολιν η κωμην εισελθητε, εξετασατε τισ εν αυτη αξιοσ εστιν, κακει μεινατε εωσ αν εξελθητε. 12 εισερχομενοι δε εισ την οικιαν, ασπασασθε αυτην. 13 και εαν μεν η η οικια αξια, ελθατω η ειρηνη υμων επ αυτην; εαν δε μη η αξια, η ειρηνη υμων προσ υμασ επιστραφητω. 14 και οσ αν μη δεξηται υμασ, μηδε ακουση τουσ λογουσ υμων, εξερχομενοι εξω τησ οικιασ η τησ πολεωσ εκεινησ, εκτιναξατε τον κονιορτον των ποδων υμων. 15 αμην, λεγω υμιν, ανεκτοτερον εσται γη σοδομων και γομορρων εν ημερα κρισεωσ, η τη πολει εκεινη.
16 ιδου, εγω αποστελλω υμασ ωσ προβατα εν μεσω λυκων; γινεσθε ουν φρονιμοι ωσ οι οφεισ και ακεραιοι ωσ αι περιστεραι. 17 προσεχετε δε απο των ανθρωπων; παραδωσουσιν γαρ υμασ εισ συνεδρια, και εν ταισ συναγωγαισ αυτων μαστιγωσουσιν υμασ; 18 και επι ηγεμονασ δε και βασιλεισ αχθησεσθε ενεκεν εμου, εισ μαρτυριον αυτοισ και τοισ εθνεσιν. 19 οταν δε παραδωσιν υμασ, μη μεριμνησητε πωσ η τι λαλησητε; δοθησεται γαρ υμιν εν εκεινη τη ωρα τι λαλησητε. 20 ου γαρ υμεισ εστε οι λαλουντεσ, αλλα το π̅ν̅α̅ του πατροσ υμων το λαλουν εν υμιν. 21 παραδωσει δε αδελφοσ αδελφον εισ θανατον, και πατηρ τεκνον; και επαναστησονται τεκνα επι γονεισ, και θανατωσουσιν αυτουσ. 22 και εσεσθε μισουμενοι υπο παντων δια το ονομα μου; ο δε υπομεινασ εισ τελοσ, ουτοσ σωθησεται. 23 οταν δε διωκωσιν υμασ εν τη πολει ταυτη, φευγετε εισ την ετεραν; αμην, γαρ λεγω υμιν, ου μη τελεσητε τασ πολεισ του ισραηλ, εωσ αν ελθη ο υιοσ του ανθρωπου.
24 ουκ εστιν μαθητησ υπερ τον διδασκαλον, ουδε δουλοσ υπερ τον κυριον αυτου. 25 αρκετον τω μαθητη ινα γενηται ωσ ο διδασκαλοσ αυτου, και ο δουλοσ ωσ ο κυριοσ αυτου. ει τον οικοδεσποτην βεελζεβουλ επεκαλεσαν, ποσω μαλλον τουσ οικιακουσ αυτου?
26 μη ουν φοβηθητε αυτουσ; ουδεν γαρ εστιν κεκαλυμμενον ο ουκ αποκαλυφθησεται, και κρυπτον ο ου γνωσθησεται. 27 ο λεγω υμιν εν τη σκοτια, ειπατε εν τω φωτι; και ο εισ το ουσ ακουετε, κηρυξατε επι των δωματων. 28 και μη φοβεισθε απο των αποκτεννοντων το σωμα, την δε ψυχην μη δυναμενων αποκτειναι; φοβεισθε δε μαλλον τον δυναμενον και ψυχην και σωμα απολεσαι εν γεεννη. 29 ουχι δυο στρουθια ασσαριου πωλειται? και εν εξ αυτων ου πεσειται επι την γην, ανευ του πατροσ υμων. 30 υμων δε και αι τριχεσ τησ κεφαλησ πασαι ηριθμημεναι εισιν. 31 μη ουν φοβεισθε; πολλων στρουθιων διαφερετε υμεισ.
32 πασ ουν οστισ ομολογησει εν εμοι εμπροσθεν των ανθρωπων, ομολογησω καγω εν αυτω εμπροσθεν του πατροσ μου του εν ουρανοισ. 33 οστισ δ αν αρνησηται με εμπροσθεν των ανθρωπων, αρνησομαι καγω αυτον εμπροσθεν του πατροσ μου του εν ουρανοισ.
34 μη νομισητε οτι ηλθον βαλειν ειρηνην επι την γην; ουκ ηλθον βαλειν ειρηνην, αλλα μαχαιραν. 35 ηλθον γαρ ‘διχασαι ανθρωπον κατα του πατροσ αυτου, και θυγατερα κατα τησ μητροσ αυτησ, και νυμφην κατα τησ πενθερασ αυτησ 36 και εχθροι του ανθρωπου οι οικιακοι αυτου’. 37 ο φιλων πατερα η μητερα υπερ εμε, ουκ εστιν μου αξιοσ; και ο φιλων υιον η θυγατερα υπερ εμε, ουκ εστιν μου αξιοσ. 38 και οσ ου λαμβανει τον σταυρον αυτου και ακολουθει οπισω μου, ουκ εστιν μου αξιοσ. 39 ο ευρων την ψυχην αυτου απολεσει αυτην; και ο απολεσασ την ψυχην αυτου ενεκεν εμου ευρησει αυτην.
40 ο δεχομενοσ υμασ εμε δεχεται; και ο εμε δεχομενοσ δεχεται τον αποστειλαντα με. 41 ο δεχομενοσ προφητην εισ ονομα προφητου, μισθον προφητου λημψεται; και ο δεχομενοσ δικαιον εισ ονομα δικαιου, μισθον δικαιου λημψεται. 42 και οσ εαν ποτιση ενα των μικρων τουτων ποτηριον ψυχρου, μονον εισ ονομα μαθητου, αμην, λεγω υμιν, ου μη απολεση τον μισθον αυτου.”