6 γνουσ δε ο παυλοσ οτι το εν μεροσ εστιν σαδδουκαιων, το δε ετερον φαρισαιων, εκραζεν εν τω συνεδριω, “ανδρεσ, αδελφοι, εγω φαρισαιοσ ειμι, υιοσ φαρισαιων; περι ελπιδοσ και αναστασεωσ νεκρων εγω κρινομαι.” 7 τουτο δε αυτου λαλουντοσ, εγενετο στασισ των φαρισαιων και σαδδουκαιων, και εσχισθη το πληθοσ. 8 σαδδουκαιοι μεν γαρ λεγουσιν μη ειναι αναστασιν, μητε αγγελον, μητε πνευμα; φαρισαιοι δε ομολογουσιν τα αμφοτερα. 9 εγενετο δε κραυγη μεγαλη, και ανασταντεσ τινεσ των γραμματεων του μερουσ των φαρισαιων, διεμαχοντο λεγοντεσ, “ουδεν κακον ευρισκομεν εν τω ανθρωπω τουτω; ει δε πνευμα ελαλησεν αυτω, η αγγελοσ?” 10 πολλησ δε γινομενησ στασεωσ, φοβηθεισ ο χιλιαρχοσ μη διασπασθη ο παυλοσ υπ αυτων, εκελευσεν το στρατευμα καταβαν, αρπασαι αυτον εκ μεσου αυτων, αγειν τε εισ την παρεμβολην.
11 τη δε επιουση νυκτι, επιστασ αυτω, ο κ̅σ̅ ειπεν, “θαρσει, ωσ γαρ διεμαρτυρω τα περι εμου εισ ιερουσαλημ, ουτω σε δει και εισ ρωμην μαρτυρησαι.”
12 γενομενησ δε ημερασ, ποιησαντεσ συστροφην, οι ιουδαιοι ανεθεματισαν εαυτουσ, λεγοντεσ μητε φαγειν μητε πιειν, εωσ ου αποκτεινωσιν τον παυλον. 13 ησαν δε πλειουσ τεσσερακοντα οι ταυτην την συνωμοσιαν ποιησαμενοι; 14 οιτινεσ προσελθοντεσ τοισ αρχιερευσιν και τοισ πρεσβυτεροισ ειπαν, “αναθεματι ανεθεματισαμεν εαυτουσ, μηδενοσ γευσασθαι εωσ ου αποκτεινωμεν τον παυλον. 15 νυν ουν υμεισ εμφανισατε τω χιλιαρχω συν τω συνεδριω, οπωσ καταγαγη αυτον εισ υμασ, ωσ μελλοντασ διαγινωσκειν ακριβεστερον τα περι αυτου; ημεισ δε προ του εγγισαι αυτον, ετοιμοι εσμεν του ανελειν αυτον.”
16 ακουσασ δε ο υιοσ τησ αδελφησ παυλου, την ενεδραν παραγενομενοσ, και εισελθων εισ την παρεμβολην, απηγγειλεν τω παυλω. 17 προσκαλεσαμενοσ δε ο παυλοσ ενα των εκατονταρχων, εφη, “τον νεανιαν τουτον απαγε προσ τον χιλιαρχον, εχει γαρ απαγγειλαι τι αυτω.” 18 ο μεν ουν παραλαβων αυτον, ηγαγεν προσ τον χιλιαρχον, και φησιν, “ο δεσμιοσ, παυλοσ, προσκαλεσαμενοσ με, ηρωτησεν τουτον τον νεανιαν αγαγειν προσ σε, εχοντα τι λαλησαι σοι.” 19 επιλαβομενοσ δε τησ χειροσ αυτου ο χιλιαρχοσ, και αναχωρησασ κατ ιδιαν, επυνθανετο, “τι εστιν ο εχεισ απαγγειλαι μοι?” 20 ειπεν δε, οτι “οι ιουδαιοι συνεθεντο του ερωτησαι σε, οπωσ αυριον τον παυλον καταγαγησ εισ το συνεδριον, ωσ μελλων τι ακριβεστερον πυνθανεσθαι περι αυτου. 21 συ ουν μη πεισθησ αυτοισ, ενεδρευουσιν γαρ αυτον εξ αυτων ανδρεσ πλειουσ τεσσερακοντα, οιτινεσ ανεθεματισαν εαυτουσ μητε φαγειν μητε πιειν, εωσ ου ανελωσιν αυτον; και νυν εισιν ετοιμοι, προσδεχομενοι την απο σου επαγγελιαν.” 22 ο μεν ουν χιλιαρχοσ απελυσε τον νεανισκον παραγγειλασ, “μηδενι εκλαλησαι οτι ταυτα ενεφανισασ προσ εμε.”
23 και προσκαλεσαμενοσ τινασ δυο των εκατονταρχων, ειπεν, “ετοιμασατε στρατιωτασ διακοσιουσ, οπωσ πορευθωσιν εωσ καισαρειασ, και ιππεισ εβδομηκοντα, και δεξιολαβουσ διακοσιουσ, απο τριτησ ωρασ τησ νυκτοσ.” 24 κτηνη τε παραστησαι, ινα επιβιβασαντεσ τον παυλον, διασωσωσι προσ φηλικα τον ηγεμονα, 25 γραψασ επιστολην, εχουσαν τον τυπον τουτον: 26 “κλαυδιοσ λυσιασ, τω κρατιστω ηγεμονι φηλικι, χαιρειν. 27 τον ανδρα τουτον συνλημφθεντα υπο των ιουδαιων, και μελλοντα αναιρεισθαι υπ αυτων, επιστασ συν τω στρατευματι, εξειλαμην μαθων οτι ρωμαιοσ εστιν. 28 βουλομενοσ τε επιγνωναι την αιτιαν δι ην ενεκαλουν αυτω, κατηγαγον εισ το συνεδριον αυτων; 29 ον ευρον ενκαλουμενον περι ζητηματων του νομου αυτων; μηδεν δε αξιον θανατου η δεσμων εχοντα εγκλημα. 30 μηνυθεισησ δε μοι επιβουλησ εισ τον ανδρα εσεσθαι, εξαυτησ επεμψα προσ σε, παραγγειλασ και τοισ κατηγοροισ λεγειν προσ αυτον επι σου.”
31 οι μεν ουν στρατιωται κατα το διατεταγμενον αυτοισ, αναλαβοντεσ τον παυλον, ηγαγον δια νυκτοσ εισ την αντιπατριδα. 32 τη δε επαυριον, εασαντεσ τουσ ιππεισ απερχεσθαι συν αυτω, υπεστρεψαν εισ την παρεμβολην; 33 οιτινεσ εισελθοντεσ εισ την καισαρειαν, και αναδοντεσ την επιστολην τω ηγεμονι, παρεστησαν και τον παυλον αυτω. 34 αναγνουσ δε, και επερωτησασ εκ ποιασ επαρχειασ εστιν, και πυθομενοσ οτι απο κιλικιασ, 35 “διακουσομαι σου”, εφη, “οταν και οι κατηγοροι σου παραγενωνται”, κελευσασ εν τω πραιτωριω του ηρωδου, φυλασσεσθαι αυτον.