1 ιουδασ, ι̅υ̅ χ̅υ̅ δουλοσ, αδελφοσ δε ιακωβου; τοισ εν θ̅ω̅ πατρι ηγαπημενοισ, και ι̅υ̅ χ̅ω̅ τετηρημενοισ κλητοισ: 2 ελεοσ υμιν, και ειρηνη, και αγαπη πληθυνθειη.
3 αγαπητοι, πασαν σπουδην ποιουμενοσ γραφειν υμιν περι τησ κοινησ ημων σωτηριασ, αναγκην εσχον γραψαι υμιν, παρακαλων επαγωνιζεσθαι τη απαξ παραδοθειση τοισ αγιοισ πιστει. 4 παρεισεδυσαν γαρ τινεσ ανθρωποι οι παλαι προγεγραμμενοι εισ τουτο το κριμα, ασεβεισ, την του θ̅υ̅ ημων χαριτα μετατιθεντεσ εισ ασελγειαν, και τον μονον δεσποτην και κ̅ν̅ ημων, ι̅ν̅ χ̅ν̅, αρνουμενοι.
5 υπομνησαι δε υμασ βουλομαι, ειδοτασ υμασ απαξ παντα, οτι ι̅σ̅ λαον εκ γησ αιγυπτου σωσασ, το δευτερον τουσ μη πιστευσαντασ απωλεσεν. 6 αγγελουσ τε τουσ μη τηρησαντασ την εαυτων αρχην, αλλα απολιποντασ το ιδιον οικητηριον, εισ κρισιν μεγαλησ ημερασ, δεσμοισ αιδιοισ υπο ζοφον τετηρηκεν; 7 ωσ σοδομα και γομορρα, και αι περι αυτασ πολεισ, τον ομοιον τροπον τουτοισ εκπορνευσασαι, και απελθουσαι οπισω σαρκοσ ετερασ, προκεινται δειγμα πυροσ αιωνιου δικην υπεχουσαι.
8 ομοιωσ μεντοι και ουτοι ενυπνιαζομενοι, σαρκα μεν μιαινουσιν, κυριοτητα δε αθετουσιν, δοξασ δε βλασφημουσιν. 9 ο δε μιχαηλ ο αρχαγγελοσ, οτε τω διαβολω διακρινομενοσ, διελεγετο περι του μωυσεωσ σωματοσ, ουκ ετολμησεν κρισιν επενεγκειν βλασφημιασ, αλλα ειπεν, “επιτιμησαι σοι κ̅σ̅.” 10 ουτοι δε οσα μεν ουκ οιδασιν βλασφημουσιν, οσα δε φυσικωσ ωσ τα αλογα ζωα επιστανται, εν τουτοισ φθειρονται. 11 ουαι αυτοισ! οτι τη οδω του καιν επορευθησαν, και τη πλανη του βαλααμ μισθου εξεχυθησαν, και τη αντιλογια του κορε απωλοντο. 12 ουτοι εισιν οι εν ταισ αγαπαισ υμων, σπιλαδεσ συνευωχουμενοι αφοβωσ, εαυτουσ ποιμαινοντεσ, νεφελαι ανυδροι υπο ανεμων παραφερομεναι, δενδρα φθινοπωρινα ακαρπα δισ αποθανοντα εκριζωθεντα, 13 κυματα αγρια θαλασσησ επαφριζοντα τασ εαυτων αισχυνασ, αστερεσ πλανηται, οισ ο ζοφοσ του σκοτουσ εισ αιωνα τετηρηται. 14 επροφητευσεν δε και τουτοισ εβδομοσ απο αδαμ, ενωχ, λεγων, “ιδου, ηλθεν κ̅σ̅ εν αγιαισ μυριασιν αυτου, 15 ποιησαι κρισιν κατα παντων, και ελεγξαι πασαν ψυχην περι παντων των εργων ασεβειασ αυτων, ων ησεβησαν, και περι παντων των σκληρων, ων ελαλησαν κατ αυτου αμαρτωλοι ασεβεισ.” 16 ουτοι εισιν γογγυσται μεμψιμοιροι, κατα τασ επιθυμιασ αυτων πορευομενοι, και το στομα αυτων λαλει υπερογκα, θαυμαζοντεσ προσωπα ωφελιασ χαριν.
17 υμεισ δε, αγαπητοι, μνησθητε των ρηματων των προειρημενων υπο των αποστολων του κ̅υ̅ ημων, ι̅υ̅ χ̅υ̅, 18 οτι ελεγον υμιν, “επ εσχατου χρονου εσονται εμπαικται κατα τασ εαυτων επιθυμιασ πορευομενοι” των ασεβειων. 19 ουτοι εισιν οι αποδιοριζοντεσ, ψυχικοι, π̅ν̅α̅ μη εχοντεσ. 20 υμεισ δε, αγαπητοι, εποικοδομουντεσ εαυτουσ τη αγιωτατη υμων πιστει, εν π̅ν̅ι̅ αγιω προσευχομενοι. 21 εαυτουσ εν αγαπη θ̅υ̅ τηρησατε, προσδεχομενοι το ελεοσ του κ̅υ̅ ημων, ι̅υ̅ χ̅υ̅, εισ ζωην αιωνιον. 22 και ουσ μεν ελεατε διακρινομενουσ, 23 ουσ δε σωζετε εκ πυροσ αρπαζοντεσ, ουσ δε ελεατε εν φοβω, μισουντεσ και τον απο τησ σαρκοσ εσπιλωμενον χιτωνα.
24 τω δε δυναμενω φυλαξαι υμασ απταιστουσ, και στησαι κατενωπιον τησ δοξησ αυτου αμωμουσ εν αγαλλιασει, 25 μονω θ̅ω̅ σωτηρι ημων, δια ι̅υ̅ χ̅υ̅ του κ̅υ̅ ημων, δοξα, μεγαλωσυνη, κρατοσ, και εξουσια, προ παντοσ του αιωνοσ, και νυν, και εισ παντασ τουσ αιωνασ. αμην!