1 πασ γαρ αρχιερευσ εξ ανθρωπων λαμβανομενοσ υπερ ανθρωπων καθισταται τα προσ τον θ̅ν̅, ινα προσφερη δωρα και θυσιασ υπερ αμαρτιων; 2 μετριοπαθειν δυναμενοσ τοισ αγνοουσι και πλανωμενοισ, επει και αυτοσ περικειται ασθενειαν, 3 και δι αυτην οφειλει, καθωσ περι του λαου ουτωσ και περι αυτου, προσφερειν περι αμαρτιων. 4 και ουχ εαυτω τισ λαμβανει την τιμην, αλλα καλουμενοσ υπο του θ̅υ̅, καθωσπερ και ααρων.
5 ουτωσ και ο χ̅σ̅ ουχ εαυτον εδοξασεν γενηθηναι αρχιερεα; αλλ ο λαλησασ προσ αυτον, “υιοσ μου ει συ, εγω σημερον γεγεννηκα σε.” 6 καθωσ και εν ετερω λεγει, “συ ιερευσ εισ τον αιωνα κατα την ταξιν μελχισεδεκ.” 7 οσ εν ταισ ημεραισ τησ σαρκοσ αυτου, δεησεισ τε και ικετηριασ, προσ τον δυναμενον σωζειν αυτον εκ θανατου, μετα κραυγησ ισχυρασ και δακρυων προσενεγκασ, και εισακουσθεισ απο τησ ευλαβειασ. 8 καιπερ ων υιοσ, εμαθεν αφ ων επαθεν την υπακοην, 9 και τελειωθεισ, εγενετο πασιν τοισ υπακουουσιν αυτω αιτιοσ σωτηριασ αιωνιου, 10 προσαγορευθεισ υπο του θ̅υ̅ αρχιερευσ κατα την ταξιν μελχισεδεκ.
11 περι ου πολυσ ημιν ο λογοσ, και δυσερμηνευτοσ λεγειν, επει νωθροι γεγονατε ταισ ακοαισ. 12 και γαρ οφειλοντεσ ειναι διδασκαλοι δια τον χρονον, παλιν χρειαν εχετε του διδασκειν υμασ, τινα τα στοιχεια τησ αρχησ των λογιων του θ̅υ̅, και γεγονατε χρειαν εχοντεσ γαλακτοσ, ου στερεασ τροφησ. 13 πασ γαρ ο μετεχων γαλακτοσ απειροσ λογου δικαιοσυνησ, νηπιοσ γαρ εστιν; 14 τελειων δε εστιν η στερεα τροφη, των δια την εξιν τα αισθητηρια γεγυμνασμενα, εχοντων προσ διακρισιν, καλου τε και κακου.