προσ εβραιουσ 6

1 διο αφεντεσ τον τησ αρχησ του χ̅υ̅ λογον, επι την τελειοτητα φερωμεθα; μη παλιν θεμελιον καταβαλλομενοι μετανοιασ απο νεκρων εργων, και πιστεωσ επι θ̅ν̅, 2 βαπτισμων διδαχην, επιθεσεωσ τε χειρων, αναστασεωσ τε νεκρων, και κριματοσ αιωνιου. 3 και τουτο ποιησομεν, εανπερ επιτρεπη ο θ̅σ̅. 4 αδυνατον γαρ τουσ απαξ φωτισθεντασ, γευσαμενουσ τε τησ δωρεασ τησ επουρανιου, και μετοχουσ γενηθεντασ π̅ν̅σ̅ αγιου, 5 και καλον γευσαμενουσ θ̅υ̅ ρημα, δυναμεισ τε μελλοντοσ αιωνοσ, 6 και παραπεσοντασ, παλιν ανακαινιζειν εισ μετανοιαν, ανασταυρουντασ εαυτοισ τον υιον του θ̅υ̅, και παραδειγματιζοντασ. 7 γη γαρ η πιουσα τον επ αυτησ ερχομενον πολλακισ υετον, και τικτουσα βοτανην ευθετον, εκεινοισ δι ουσ και γεωργειται, μεταλαμβανει ευλογιασ απο του θ̅υ̅; 8 εκφερουσα δε ακανθασ και τριβολουσ, αδοκιμοσ και καταρασ εγγυσ, ησ το τελοσ εισ καυσιν.

9 πεπεισμεθα δε περι υμων, αγαπητοι, τα κρεισσονα και εχομενα σωτηριασ, ει και ουτωσ λαλουμεν. 10 ου γαρ αδικοσ ο θ̅σ̅, επιλαθεσθαι του εργου υμων, και τησ αγαπησ ησ ενεδειξασθε εισ το ονομα αυτου, διακονησαντεσ τοισ αγιοισ και διακονουντεσ. 11 επιθυμουμεν δε εκαστον υμων την αυτην ενδεικνυσθαι σπουδην, προσ την πληροφοριαν τησ ελπιδοσ αχρι τελουσ; 12 ινα μη νωθροι γενησθε, μιμηται δε των δια πιστεωσ και μακροθυμιασ, κληρονομουντων τασ επαγγελιασ.

13 τω γαρ αβρααμ επαγγειλαμενοσ ο θ̅σ̅, επει κατ ουδενοσ ειχεν μειζονοσ ομοσαι, ωμοσεν καθ εαυτου 14 λεγων, “ει μην ευλογων, ευλογησω σε, και πληθυνων, πληθυνω σε”; 15 και ουτωσ μακροθυμησασ, επετυχεν τησ επαγγελιασ. 16 ανθρωποι γαρ κατα του μειζονοσ ομνυουσιν, και πασησ αυτοισ αντιλογιασ περασ, εισ βεβαιωσιν ο ορκοσ. 17 εν ω περισσοτερον βουλομενοσ ο θ̅σ̅ επιδειξαι τοισ κληρονομοισ τησ επαγγελιασ, το αμεταθετον τησ βουλησ αυτου, εμεσιτευσεν ορκω, 18 ινα δια δυο πραγματων αμεταθετων, εν οισ αδυνατον ψευσασθαι τον θ̅ν̅, ισχυραν παρακλησιν εχωμεν, οι καταφυγοντεσ κρατησαι τησ προκειμενησ ελπιδοσ; 19 ην ωσ αγκυραν εχομεν τησ ψυχησ, ασφαλη τε και βεβαιαν, και εισερχομενην εισ το εσωτερον του καταπετασματοσ, 20 οπου προδρομοσ υπερ ημων εισηλθεν, ι̅σ̅, κατα την ταξιν μελχισεδεκ, αρχιερευσ γενομενοσ εισ τον αιωνα.