1 πολυμερωσ και πολυτροπωσ παλαι, ο θ̅σ̅, λαλησασ τοισ πατρασιν εν τοισ προφηταισ 2 επ εσχατου των ημερων τουτων, ελαλησεν ημιν εν υιω, ον εθηκεν κληρονομον παντων, δι ου και εποιησεν τουσ αιωνασ; 3 οσ ων απαυγασμα τησ δοξησ και χαρακτηρ τησ υποστασεωσ αυτου, φερων τε τα παντα τω ρηματι τησ δυναμεωσ αυτου, καθαρισμον των αμαρτιων “ποιησαμενοσ, εκαθισεν εν δεξια” τησ μεγαλωσυνησ εν υψηλοισ. 4 τοσουτω κρειττων γενομενοσ των αγγελων, οσω διαφορωτερον παρ αυτουσ, κεκληρονομηκεν ονομα.
5 τινι γαρ ειπεν ποτε των αγγελων, “υιοσ μου ει συ, εγω σημερον γεγεννηκα σε?” και παλιν, “εγω εσομαι αυτω εισ πατερα, και αυτοσ εσται μοι εισ υιον?” 6 οταν δε παλιν εισαγαγη τον πρωτοτοκον εισ την οικουμενην, λεγει, “και προσκυνησατωσαν αυτω παντεσ αγγελοι θ̅υ̅.” 7 και προσ μεν τουσ αγγελουσ λεγει, “ο ποιων τουσ αγγελουσ αυτου πνευματα, και τουσ λειτουργουσ αυτου πυροσ φλογα”; 8 προσ δε τον υιον, “ο θρονοσ σου, ο θ̅σ̅, εισ τον αιωνα του αιωνοσ, και η ραβδοσ τησ ευθυτητοσ ραβδοσ τησ βασιλειασ αυτου. 9 ηγαπησασ δικαιοσυνην και εμισησασ ανομιαν; δια τουτο, εχρισεν σε ο θ̅σ̅, ο θ̅σ̅ σου, ελαιον αγαλλιασεωσ παρα τουσ μετοχουσ σου.” 10 και, “συ κατ αρχασ, κ̅ε̅, την γην εθεμελιωσασ, και εργα των χειρων σου εισιν οι ουρανοι. 11 αυτοι απολουνται, συ δε διαμενεισ; και παντεσ ωσ ιματιον παλαιωθησονται, 12 και ωσει περιβολαιον ελιξεισ αυτουσ, ωσ ιματιον και αλλαγησονται; συ δε ο αυτοσ ει, και τα ετη σου ουκ εκλειψουσιν.” 13 προσ τινα δε των αγγελων ειρηκεν ποτε, “καθου εκ δεξιων μου, εωσ αν θω τουσ εχθρουσ σου, υποποδιον των ποδων σου?” 14 ουχι παντεσ εισιν λειτουργικα πνευματα, εισ διακονιαν αποστελλομενα, δια τουσ μελλοντασ κληρονομειν σωτηριαν?