προσ κορινθιουσ α 7

1 περι δε ων εγραψατε, καλον ανθρωπω, γυναικοσ μη απτεσθαι; 2 δια δε τασ πορνειασ, εκαστοσ την εαυτου γυναικα εχετω, και εκαστη τον ιδιον ανδρα εχετω. 3 τη γυναικι ο ανηρ την οφειλην αποδιδοτω, ομοιωσ δε και η γυνη τω ανδρι. 4 η γυνη του ιδιου σωματοσ ουκ εξουσιαζει, αλλα ο ανηρ; ομοιωσ δε, και ο ανηρ του ιδιου σωματοσ ουκ εξουσιαζει, αλλα η γυνη. 5 μη αποστερειτε αλληλουσ, ει μητι αν εκ συμφωνου προσ καιρον, ινα σχολασητε τη προσευχη, και παλιν επι το αυτο ητε, ινα μη πειραζη υμασ ο σατανασ, δια την ακρασιαν υμων. 6 τουτο δε λεγω κατα συνγνωμην, ου κατ επιταγην. 7 θελω δε παντασ ανθρωπουσ ειναι ωσ και εμαυτον. αλλα εκαστοσ ιδιον εχει χαρισμα εκ θ̅υ̅; ο μεν ουτωσ, ο δε ουτωσ.

8 λεγω δε τοισ αγαμοισ και ταισ χηραισ, καλον αυτοισ εαν μεινωσιν ωσ καγω. 9 ει δε ουκ ενκρατευονται, γαμησατωσαν; κρειττον γαρ εστιν γαμησαι, η πυρουσθαι.

10 τοισ δε γεγαμηκοσιν, παραγγελλω (ουκ εγω, αλλα ο κ̅σ̅), γυναικα απο ανδροσ μη χωρισθηναι 11 (εαν δε και χωρισθη, μενετω αγαμοσ η τω ανδρι καταλλαγητω) και ανδρα γυναικα μη αφιεναι.

12 τοισ δε λοιποισ λεγω (εγω, ουχ ο κ̅σ̅), ει τισ αδελφοσ γυναικα εχει απιστον, και αυτη συνευδοκει οικειν μετ αυτου, μη αφιετω αυτην. 13 και γυνη ει τισ εχει ανδρα απιστον, και ουτοσ συνευδοκει οικειν μετ αυτησ, μη αφιετω τον ανδρα. 14 ηγιασται γαρ ο ανηρ ο απιστοσ εν τη γυναικι; και ηγιασται η γυνη η απιστοσ εν τω αδελφω; επει αρα τα τεκνα υμων ακαθαρτα εστιν; νυν δε αγια εστιν. 15 ει δε ο απιστοσ χωριζεται, χωριζεσθω; ου δεδουλωται ο αδελφοσ η η αδελφη εν τοισ τοιουτοισ; εν δε ειρηνη κεκληκεν ημασ ο θ̅σ̅. 16 τι γαρ οιδασ, γυναι, ει τον ανδρα σωσεισ? η τι οιδασ, ανερ, ει την γυναικα σωσεισ?

17 ει μη εκαστω ωσ εμερισεν ο κ̅σ̅, εκαστον ωσ κεκληκεν ο θ̅σ̅, ουτωσ περιπατειτω; και ουτωσ εν ταισ εκκλησιαισ πασαισ διατασσομαι. 18 περιτετμημενοσ τισ εκληθη? μη επισπασθω; εν ακροβυστια κεκληται τισ? μη περιτεμνεσθω. 19 η περιτομη ουδεν εστιν, και η ακροβυστια ουδεν εστιν, αλλα τηρησισ εντολων θ̅υ̅. 20 εκαστοσ εν τη κλησει η εκληθη, εν ταυτη μενετω.

21 δουλοσ εκληθησ? μη σοι μελετω; αλλ ει και δυνασαι ελευθεροσ γενεσθαι, μαλλον χρησαι. 22 ο γαρ εν κ̅ω̅ κληθεισ δουλοσ, απελευθεροσ κ̅υ̅ εστιν; ομοιωσ ο ελευθεροσ κληθεισ, δουλοσ εστιν χ̅υ̅. 23 τιμησ ηγορασθητε; μη γινεσθε δουλοι ανθρωπων. 24 εκαστοσ εν ω εκληθη, αδελφοι, εν τουτω μενετω παρα θ̅ω̅.

25 περι δε των παρθενων, επιταγην κ̅υ̅ ουκ εχω; γνωμην δε διδωμι, ωσ ηλεημενοσ υπο κ̅υ̅, πιστοσ ειναι. 26 νομιζω ουν τουτο καλον υπαρχειν δια την ενεστωσαν αναγκην, οτι καλον ανθρωπω το ουτωσ ειναι. 27 δεδεσαι γυναικι? μη ζητει λυσιν. λελυσαι απο γυναικοσ? μη ζητει γυναικα. 28 εαν δε και γαμησησ, ουχ ημαρτεσ. και εαν γημη η παρθενοσ, ουχ ημαρτεν. θλιψιν δε τη σαρκι εξουσιν οι τοιουτοι; εγω δε υμων φειδομαι. 29 τουτο δε φημι, αδελφοι, ο καιροσ συνεσταλμενοσ εστιν. το λοιπον, ινα και οι εχοντεσ γυναικασ, ωσ μη εχοντεσ ωσιν; 30 και οι κλαιοντεσ, ωσ μη κλαιοντεσ; και οι χαιροντεσ, ωσ μη χαιροντεσ; και οι αγοραζοντεσ, ωσ μη κατεχοντεσ; 31 και οι χρωμενοι τον κοσμον, ωσ μη καταχρωμενοι; παραγει γαρ το σχημα του κοσμου τουτου.

32 θελω δε υμασ αμεριμνουσ ειναι. ο αγαμοσ μεριμνα τα του κ̅υ̅, πωσ αρεση τω κ̅ω̅; 33 ο δε γαμησασ μεριμνα τα του κοσμου, πωσ αρεση τη γυναικι, και μεμερισται και. η γυνη η αγαμοσ και η παρθενοσ 34 μεριμνα τα του κ̅υ̅, ινα η αγια, και τω σωματι και τω πνευματι; η δε γαμησασα μεριμνα τα του κοσμου, πωσ αρεση τω ανδρι. 35 τουτο δε προσ το υμων αυτων συμφορον λεγω, ουχ ινα βροχον υμιν επιβαλω, αλλα προσ το ευσχημον και ευπαρεδρον τω κ̅ω̅ απερισπαστωσ.

36 ει δε τισ ασχημονειν επι την παρθενον αυτου νομιζει, εαν η υπερακμοσ και ουτωσ οφειλει γινεσθαι, ο θελει ποιειτω; ουχ αμαρτανει; γαμειτωσαν. 37 οσ δε εστηκεν εν τη καρδια αυτου εδραιοσ, μη εχων αναγκην, εξουσιαν δε εχει περι του ιδιου θεληματοσ, και τουτο κεκρικεν εν τη ιδια καρδια, τηρειν την εαυτου παρθενον, καλωσ ποιησει. 38 ωστε και ο γαμιζων την εαυτου παρθενον, καλωσ ποιει; και ο μη γαμιζων, κρεισσον ποιησει.

39 γυνη δεδεται εφ οσον χρονον ζη ο ανηρ αυτησ; εαν δε κοιμηθη ο ανηρ, ελευθερα εστιν ω θελει γαμηθηναι, μονον εν κ̅ω̅. 40 μακαριωτερα δε εστιν, εαν ουτωσ μεινη, κατα την εμην γνωμην; δοκω δε καγω, π̅ν̅α̅ θ̅υ̅ εχειν.